روزگاری که سرسلسله قاجار تصمیم گرفت تهران را به عنوان پایتخت خود انتخاب کند، تهران روستایی بود کوچک در کوهپایه البرز با هوایی خشک و البته باغ هایی مصفا در بخش های شمالی شهر، همین بود که قاجارها با آن روحیه خوشگذرانشان عمارت هایی در دل باغ ها احداث کردند تا تفرج برایشان در پایتخت هم در دسترس باشد. باغ هایی که از عصر قاجار در تهران باقی مانده به تعداد انگشت های دست است، بسیاری از باغ های مصفای روزهای دور امروز جایشان را داده اند به برج ها و ساختمان های بلند و سر به فلک زده. باغ نگارستان اما ته مانده جانی است در نزدیکی میدان بهارستان که از روزگار قاجار همچنان توانسته بماند و جلوه بفروشد با درختان صد ساله اش.
نگارستان را به دستور فتحلیشاه قاجار بنا کردند و به واسطه قرارگیری تعداد بسیاری از نقاشی ها در یکی از اتاق های عمارت، نام نگارستان را برایش انتخاب کردند و همین نام ماند بر پیشانی این باغ تا امروز که بخشی از عمارت باغ تبدیل به گالری شده و نقاشی بزرگان هنر ایران را به دیوارهایش دارد. آثاری از کمال الملک و منیر فرمانفرمایان در موزه باغ نگارستان به نمایش گذاشته شده، اما یکی از شاخص ترین آثاری که در این موزه به نمایش در آمده است، تابلوی صف سلام فتحعلیشاه قاجار بوده که در تالار فروزانفر این باغ قرار دارد. این مجموعه نقاشی دیواری که شامل 54 قطعه نقاشی مجزا از هم است، مراسم به تخت نشستن فتحعلیشاه و مراسم صف سلام درباریان را به تصویر کشیده است. یکی از مهمترین اتفاقات تاریخی که در این باغ به وقوع پیوسته، تاجگذاری محمدشاه قاجار، نوه فتحعلیشاه است. باغ نگارستان در قائله به توپ بستن مجلس هم به واسطه نزدیکیش به میدان بهارستان و ساختمان مجلس، از تب و تاب اتفاقات آن روز به دور نبود. باغ و موزه نگارستان در سال 1377 در فهرست میراث ملی به ثبت رسید.
