دکتر کریستینا لی چانگ از دانشگاه درکسل فیلادلفیا معتقد است سوال پرسیدن ساده از بیماران که پیوند عضو انجام داده اند در مورد داشتن ضایعات پوستی تناسلی، برای غربالگری کافی نیست و تمام دریافت کنندگان پیوند خصوصا آقایان سیاه پوست، باید تحت معاینه پوست ناحیه تناسلی به عنوان بخشی از معاینه پوستی تمام بدن بعد از پیوند، قرار گیرند.
بیماران پیوندی که نژادی غیر از سفید دارند در مقایسه با بیماران پیوندی سفید پوست در معرض خطر بیشتری قرار دارند. از یافته های مهم دیگر این است که انواع پرخطر عفونت ویروس پاپیلومای انسانی ارتباط نزدیکی با ایجاد کارسینوم سلول سنگفرشی دارد و اینکه این ضایعات گاهی اوقات کاملا ظریف بوده و از لحاظ بالینی شبیه ضایعات خوش خیم بودند.
دکتر چانگ و همکارانش داده هایی را از ۴۹۶ دریافت کننده پیوند عضو (عمدتا پیوند کلیه) بررسی کردند که در مرکز درماتولوژی تحت معاینه کامل پوستی قرار گرفته بودند. این بررسی در دو دوره و در زمانی که اقدامات بهبود کیفیت برای اطمینان از تصویب یک معاینه کامل تناسلی انجام شدند، صورت گرفت.
دوره اول شامل ۳۷۶ بیمار با میانگین سنی ۶۰ سال بود که پنج مورد کارسینوم سلول سنگفرشی تناسلی در محل ضایعات در ۳ مرد سیاه پوست دیده شد. هیچ گونه سرطان پوست ناحیه تناسلی در بیماران سفید پوست و آسیایی مشاهده نشد.
در دوره دوم ۱۱۱ بیمار در طول معاینه، ضایعه تناسلی نداشتند. با این در ۵۳ بیمار ضایعات تناسلی دیده شده اند.
در میان این بیماران، ۷ مورد کارسینوم سلول سنگفرشی تناسلی در محل ضایعات در سه بیمار سیاه پوست و یک مورد کارسینوم سلول پایه تناسلی مشاهده گردید. ۴ مورد سرطان پوست ناحیه تناسلی در سیاه پوستها، یک مورد در آسیایی و یک مورد در بیمار اسپانیایی دیده شد.
در دوره اول و دوم در مجموع، ۸ بیمار با ۱۲ مورد کارسینوم سلول سنگفرشی در محل ضایعات و یک مورد کارسینوم سلول پایه ثبت گردید. تعدادی از کارسینوم های سلول سنگفرشی دارای تست مثبت ویروس پاپیلومای انسانی پرخطر و تعدادی دارای تست مثبت ویروس پاپیلومای انسانی کم خطر بودند.
دکتر چانگ می گوید در ابتدا پزشکان که پیوند را انجام می دهند و متخصصین پوست باید نیاز غربالگری بعد از پیوند را بشناسند. بعد از آن، برنامه های پیوند عضو به های برنامه های ویژه پوستی پیوند نیاز دارد که روش پزشکی جراحی را با مدیریت بعد از پیوند سرطان پوست پیوند دهد؛ با تاکید بر پیشگیری، تشخیص سریع و مداخله سریع بر بدخیمی پوستی.
در نهایت باید گفت برنامه های پزشکی پوست و پیوند نیاز به همکاری با یکدیگر دارند که پروتکل های آموزشی و غربالگری در مورد سرطان پوست ناحیه تناسلی برای بیماران و ارائه دهندگان ایجاد کنند.
میزان واکسیناسیون ویروس پاپیلومای انسانی در جمعیت تحت تاثیر قرار گرفته سیاه پوستان به طور جدی پایین است. این یک مسئله سلامت عمومی است که باید مورد بررسی قرار گیرد و تحقیق بیشتری برای بررسی اثر واکسیناسیون پاپیلوما ویروس انسانی قبل از پیوند و ایجاد کارسینوم سلول سنگفرشی تناسلی بعد از پیوند، نیاز است.
دکتر سارا تاتلتون آرون کارشناس ارشد جراحی پوست و مرکز لیزر در دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو معتقد است اینها داده های مهمی هستند که اهمیت خطر ضایعات تناسلی و نژاد دریافت کنندگان پیوند را مشخص می کند.
خدمات پیوند ما کار فوق العاده ای را برای مشاوره زنان انجام می دهند و بیماران ما به طور منظم توسط متخصص زنان و متخصص پوست معاینه می شوند. با این حال، برای مردان، متخصص پوست به نظر می رسد که پزشک اصلی برای غربالگری ضایعات تناسلی باشد.
“این مطالعه تنها در یک مرکز انجام شده و به مطالعات وسیع و آینده نگر برای جمع آوری داده نیاز است. اما من بسیار خوشحالم که دو موضوع مورد توجه قرار گرفته اند: رنگ بیماران پیوندی و ضایعات تناسلی در بیمارانی که سیستم ایمنی آن ها مهار شده است.
همچنین جالب است بدانیم که بسیاری از بیماران از ضایعات تناسلی خود آگاهی ندارند. ما باید این را به عنوان یک خود آزمایی پوستی به بیماران آموزش دهیم. “
