روزنامه آرمان ملی: صادق زیباکلام، استاد دانشگاه در روزنامه آرمان ملی به بررسی ریشه مفاسد اقتصادی در ایران پرداخته است.
او در ادامه نوشت:
در پاسخ به اين پرسش اساسي که چرا مبارزه با فساد آنچنان که بايد و شايد از سوي جامعه به آن اقبال نشان داده نمي‌شود مي‌توان گفت حداقل در ميان اقشاري از جامعه که از تحصيلات نسبتا پايين‌تري برخوردار هستند، به سختي به اين باور مي‌رسند که مبارزه با فساد جدي است. مي‌ماند لايه‌هاي نخبگان و اقشار تحصيلکرده کشور که آنها سوالي دارند که چرا هيچ يک از مسئولاني که مدعي مبارزه با فساد هستند تا به امروز به اين پرسش پاسخ نداده‌اند که چرا به‌رغم آنکه اين همه سختگيري در انتصاب و گزينش مديران اجرايي وجود دارد و همچنين با وجود آنکه مراقبتي به نسبت ساير کشورها موثرتر به نظر مي‌رسد، تا اين ميزان فساد فراتر شده و رو به افزايش است؟ اگر روزي يک مقام و يا يک مسئول در کشورمان به اين پرسش اساسي پاسخ داد، در آن زمان مي‌توان اعتماد کامل به اين موضوع داشت که مبارزه با فساد جدي‌تر شده‌است.
در غير اين صورت اگر عده‌اي دستگير و زنداني شوند و شفافيت لازم وجود نداشته باشد، آن دلايل و عواملي که فساد در آن به‌وجود مي‌آيد باقي خواهد ماند. اينکه گفته مي‌شود يکي از راهکارهاي مبارزه با فساد، شفافيت اقتصادي است، نيز مي‌توان گفت مسائلي همچون راهکارهاي افزايش سيستم‌هاي مراقبتي، شفاف‌سازي اقتصادي و... بايد از حد شعار فراتر بروند. فقط و فقط تنها مساله اساسي در اقتصاد ايران اين است که اقتصاد کشور يک اقتصاد دولتي است و منشأ مفاسد در اقتصاد دولتي نهفته است که خودبه‌خود ايجاد رانت مي‌کند. مادامي که اقتصاد ايران دولتي باقي بماند فساد ريشه‌کن نمي‌شود.
آنچه که در کشور طي سال‌هاي گذشته تحت عنوان خصوصي‌سازي صورت گرفت عملا نمي‌توان از آن تحت عنوان خصوصي‌سازي نام برد. در چنين خصوصي‌سازي نهاد‌هاي ديگر دولتي و شبه‌دولتي مالک شدند. به عبارت ديگر يعني دولت از يک جيب خود برداشت و در جيب ديگر خود گذاشت. چنين مدل خصوصي‌سازي با مشارکت واقعي مردم و بخش خصوصي همراه نبود. اين نکته را بايد در نظر داشته باشيم که مشارکت واقعي مردم زماني مي‌تواند صورت گيرد که اقتصاد ايران از اقتصاد دولتي به‌طور کامل خارج شده و به اقتصاد آزاد مبدل شود.
