سریال «مردی در قلعه بلند» (The Man in the High Castle) یک سریال تلویزیونی جذاب از سرویس استریمینگ آمازون است که در آن دنیای پس از پیروزی آلمانی ها و ژاپنی ها در جنگ جهانی دوم به تصویر کشیده شده است. اگر چه در این سریال علمی تخیلی شاهد عواقب احتمالی پیروزی متحدین در جنگ جهانی دوم هستیم اما بسیاری بر این باورند که در صورت برعکس شدن نتیجه این جنگ روزگار بسیار سخت تری در انتظار مردمان کشورهای شکست خورده بود. بدون شک نازی ها برای دوران پس از جنگ برنامه ریزی های مدونی انجام داده بودند و می خواستند پس از جنگ جهان را با نظمی نو اداره کنند که خود از آن با نام «Endsieg» به معنای پیروزی نهایی یاد می کردند.

آدولف هیتلر از سال ها قبل از به قدرت رسیدن و در کتاب «نبرد من» خود به وضوح گفته بود که به دنبال یک زندگی بهتر و پر از رفاه برای مردم آلمان به هر قیمتی است. او می خواست که آلمان یک امپراطوری در قلب اروپا باشد که بر دیگر کشورهای منطقه حکمرانی نماید. او می خواست که همه مردم و بخصوص نظامیان را به گیاه خواری و امتناع از خوردن گوشت، نوشیدن الکل و مصرف دخانیات وادارد، در کلیساها را تخته کرده و حتی آنان را نابود سازد و حتی مردان سالم آریایی امکان داشتن بیش از یک زن را داشته باشند. به هر ترتیب طرح های هیتلر و مشاورانش با شکست در جنگ جهانی دوم ناکام ماند. جای تردید ندارد که نازی ها با تمام شقاوت ها و جنایاتشان سهم قابل توجهی در پیشرفت تکنولوژی در حوزه های مختلف داشتند اما برنامه های غیرانسانی آن ها بسیار فراتر از حد تصور بود که در ادامه به برخی از برنامه های غیرمعمول آن ها برای دوران پس از جنگ اشاره خواهیم کرد.

۵- به بردگی کشاندن کشورهای شرق اروپا

همه می دانیم که نازی ها برای از بین بردن یهودیان برنامه ریزی کرده بودند اما کشتار آن ها به همین جا ختم نمی شد. مردمان اسلاو ساکن شرق اروپا نیز گروه بعدی بودند که به باور نازی ها «عنصر نژادی نامطلوب» بوده و باید از بین برده می شدند. هیتلر و مشاوران او تا پیش از پایان جنگ جهانی دوم نیز بخش هایی از برنامه خود برای این قوم خاص را پیاده سازی کرده بودند. برنامه ای که برای اسلاوها در نظر گرفته شده بود، «طرح بزرگ شرق» (Generalplan Ost) نام داشت که هدف آن نابودی اسلاوها و فرهنگشان به طور کلی از صفحه روزگار بود. اولین کسانی که طی این طرح کشته می شدند رهبران اسلاوها بودند. پیش از پایان جنگ جهانی دوم، نازی ها از بین بردن نخبه های اتحاد جماهیر شوروی و هر کسی با قدرت تاثیرگذاری فرهنگی را به سرعت در کنار شخصیت هایی که مردم شرق اروپا را ترغیب می کردند به هویت خود افتخار کنند را آغاز کرده بودند.

اما اگر نازی ها روسیه را تصرف کرده بودند، ۳۱ میلیون اسلاو را برای کار در اردوگاه های کار اجباری و به عنوان برده به سیبری منتقل می کردند. برخی دیگر نیز به سبک برده داری به فروش می رسیدند. برای جایگزینی این افراد، ۱۰ میلیون آلمانی به محل زندگی آنان فرستاده می شد تا خانواده های جدید و از لحاظ ژنتیکی خالصی را ایجاد نمایند. در طی ۳۰ سال، قرار بود که ۵۰ میلیون نفر یا به کمپ های برده داری منتقل شده و یا کشته شوند. بدین ترتیب تقریباً تمامی کشورهای شرق اروپا از بین می رفتند.

۴- اعدام گاندی

در سال ۱۹۳۸، پیش از شروع جنگ جهانی دوم، هیتلر به وزارت امور خارجه بریتانیا توصیه کوچکی کرد: «او را تیرباران کنید و اگر این کار برای ساکت کردن آن ها کافی نبود، تعدادی از اعضای اصلی کنگره را تیرباران کنید». به نظر هیتلر، بریتانیایی ها نسبت به اعتراضات صلح آمیز مهاتما گاندی واکنش بسیار اندکی نشان داده بودند. او هندی ها را از نژادی دون پایه دانسته که باید تحت حکومت نژاد آریایی قرار می داشتند و اگر بر دنیا حاکم می شد، خود برای اعدام گاندی دست به کار می شد. با شروع جنگ، تنفر هیتلر از هندی ها باعث شد که وی موقعیت های طلایی متعددی را از دست بدهد.

در یک مرحله از جنگ جهانی دوم، گروهی از نیروهای مقاومت هند به رهبری سوبهاس چاندرا بوس به برلین سفر کرده و به هیتلر پیشنهاد کردند که در صورت حمایت او نیروهایشان علیه بریتانیا قیام خواهد کرد. او می گفت که هزاران نفر هندی تحت رهبری او در این شورش شرکت خواهند داشت اما پیشداوری های هیتلر نسبت به هندی ها باعث شد که وی هیچگاه از این پتانسیل و فرصت فوق العاده استفاده نکند. در نهایت این مرد هندی با ژاپنی ها معامله کرده و هند به عنوان بخشی از امپراطوری آینده در شرق آسیا در برنامه های دولت ژاپن برای دوران پس از جنگ جهانی دوم قرار گرفت.

۳- به بردگی کشاندن تمامی مردان بریتانیا

در حالی که جنگ جهانی دوم ادامه داشته و بریتانیا خیال تسلیم شدن در برابر بمباران های سهمگین نیروی هوایی آلمان را نداشت، علاقه هیتلر به بریتانیایی ها رفته رفته رنگ باخت. بعد از مدتی او تنها به ویران کردن زندگی بریتانیایی ها به هر قیمتی فکر می کرد و از قبل برای این که چگونه این کار را انجام دهد نیز برنامه ریزی کرده بود. اگر بریتانیا توسط نازی ها تسخیر می شد قرار بود یک قانون جدید در این قلمرو جاری شود. هر مرد بریتانیایی بین ۱۷ تا ۴۵ سال که از لحاظ جسمی توانمند باشد به دیگر کشورهای اروپایی منتقل شده و باید به عنوان برده کار کند. زنان و کودکان بریتانیایی نیز در خانه هایشان می ماندند. تمامی دارایی های آنان ضبط می شد و هر کسی که در مقابل نازی ها مقاومت می کرد همانجا کشته می شد. برنامه ترسناکی برای بریتانیا آماده شده بود اما از این بدتر نیز قرار بود رخ دهد. هاینریش هیملر به این میزان راضی نبوده و می خواست به محض سقوط بریتانیا بخش اعظم جمعیت این کشور را قتل عام نماید.

۲- با خاک یکسان کردن برلین و ساخت شهری جدید

قبل از آنکه دوگانگی و تفرقه دوران جنگ سرد شهر برلین را به دو نیم تقسیم کند، این شهر هنوز از ویرانی های دوران جنگ جهانی دوم رنج می برد. پیش از آن نیز حتی قبل از آنکه بمب افکن های متحدین به آسمان این شهر رسیده و آن را بمباران کنند، خود نازی ها ویران کردن شهر را آغاز کرده بودند. در واقع هیتلر می خواست که یک شهر بزرگ و نمونه به جای برلین بسازد، چیزی که می توان نام آن را یک ابرشهر نامید. شهر جدید ژرمانیا نام می گرفت و با داشتن خیابان های بسیار بزرگ و ساختمان های بلند که بخش هایی از آن تنها برای نظامیان ساخته می شد.

قرار بود در ساخت این شهر جدید از معماری روم و یونان باستان الهام گرفته شود. همچنین بر اساس برنامه ریزی ها یک ساختمان بزرگ موسوم به «Volkshalle» به معنای تالار مردم ساخته می شد که دارای یک گنبد بسیار غول پیکر بوده و ارتفاع آن با ۲۹۰ متر می رسید. این ساختمان آنقدر بزرگ بود که ۱۸۰٫۰۰۰ نفر را در خود جای می داد. بیش از ۶۰٫۰۰۰ خانه و محله های قدیمی زیادی مانند آلسن و تیرگارتن برای محقق کردن رویای ژرمانیای هیتلر ویران شدند اما شکست نازی ها در جنگ باعث ناتمام ماندن این پروژه شد.

۱- گرواندن مردم کشورهای شرق اروپا به شاهدان یهووه

اگر برنامه های هاینریش هیلمر عملی می شد مردمان شرق اروپا دین متفاوتی می داشتند: شاهدان یهووه. نازی ها ده ها هزار نفر از شاهدان یهووه را در کمپ های گاز کشتند. اما علیرغم کشتار وسیع یهودیان، هیلمر احترام عجیبی نسبت به این دین داشت. وی در این باره چنین گفته است: «اگر خرافه پرستی این قوم را می توانستیم برای آلمان مهار کنیم از آنچه که امروز هستیم قوی تر می بودیم». از دید هیملر، شاهدان یهووه ترکیبی بی نقص از اصول اخلاقی مبتنی بر خرافه پرستی و صلح طلبی داشتند که آن ها را سختکوش نگه داشته و همزمان آن ها را از مقاومت در برابر رژیم فاشیستی نازی ها بر حذر می داشت. او حتی به یکی از زیردستان خود به نام دکتر ارنست کالتنبرنر دستور داده بود که به گسترش این دین در شرق اروپا اهتمام ورزد.