ماجرا از این قرار بوده که سرکار خانم بابی براون اومده یک ویدئویی منتشر کرده و یه سری لوازم آرایشی هم گرفته دستش و میزنه به پوست صورتش و میگه : « ببینید! این لوازم آرایشی باعث میشه اگه 100 سالتونه، یکدفعه 20 سال بشید و حالا که دیدید، پرتقالشو بدم؟ هلوشو بدم؟ سیبشو بدم؟ » و از این جور حرفها.
اما بعدش کاشف به عمل اومد که سرکار خانم اصلاً از لوازمی که تولید شده استفاده نمی کرده و ملت رو گذاشته سرکار. خانم بابی براون هم که اوضاع رو قمر در عقرب می بینه، تصمیم می گیره یه پستی بزاره اینستاگرام و بگه من اشتباه کردم و بی خیال من بشید و آدم جوانه و هزار و یک اشتباه میکنه!
ما هم اینجا به دلیل آنچه « جا افتادن فرهنگ عذرخواهی » می نامیم، لوح زرینی را به این سرکار خانم تقدیم می کنیم و امیدواریم که از اشتباهش درس گرفته باشه و دیگه تبلیغات فیک انجام نده و ملت رو به اشتباه نندازه. من دلم برای بابی براون نمیسوزه ، دلم برای اون بِرندی می سوزه که الان بازاریابی براش کار هرکوله!
البته که از افتخار آقا رامین فقط اسمش برای ما مونده چون ایشون در ایران بزرگ نشده و کلا اینوری نیست! بزرگوار اگه اینجا می موند احتمالاً زمانی که موقع تعیین رشته دانشگاهش می رسید، مادر و پدرش می نشستن بهش می گفتن : « ببین بچه! همه تو فامیل مهندس و دکتر شدن و تو هم باید بری دانشگاه دکتر بشی! موسیقی و هنر و اینجور قرتی بازیها رو بزار در کنار رشته اصلیت پیگیری کن و اعصاب ما رو هم خرد نکن...میزنیم شل و پلت میکنما! »
بهرحال، ما اینجا به دلیل آنچه که « موفقیت بین المللی بزرگ آهنگساز ایرانی الاصل » می نامیم، لوح زرینی را به رامین جان جوادی تقدیم می کنیم و امیدواریم که در ادامه راه هم حسابی موفق باشه و سر راه یکی دو بار هم به ایران سر بزنه که بتونیم ایرانی ترش کنیم و سر موفقیت هاش، بیشتر پُز بدیم به این و اون!
بعدش اومدن با استاد صحبت کردن و گفتن که نظرت چیه که فیلمت رو در این لیست قرار دادن ؟ پل توماس اندرسون هم گفت : « داااش... حالم خیییلی خوبه! » و بعدش هم وقتی که ازش پرسیدن که به نظرت فیلم « خون به پا می شود » ارزش این رو داشت که در صدر قرار بگیره گفت: « ببین مهندس! سینما اینجوریا نیست... الان اینا فیلم منو گذاشتن تو لیست دمشونم گرم... اما تا آخر همین سال که نشده فیلم من از رده خارج می شه و یه سری دیگه فیلم جاشو میگیره.. اما دم بچه ها گرم که فیلم رو گذاشتن رده اول و خودِ فیلم هم هرچی که داره از صدقه سر داش دنیلِ دی لوئیس داره! »
بهرحال، ما اینجا به دلیل آنچه که « فروتنی کارگردان کاربلد جماعت » می نامیم، لوح زرینی را به پل توماس اندرسون میدیم که بعد از دریافت این عنوان جذاب هم تو ژست نرفت و خیلی فروتنانه گفت که فیلمش خیلی زود از این لیست خارج می شه. البته نباید بگیم مرغ همسایه غازه، توی همین ایران خودمون هم کارگردان داشتیم که فروتنانه رفته بالای سن گفته : « نه مرغ می خوام نه سیمرغ! » و یه عزیزی دیگه ای هم اومده بوده بالا گفته : سالن رو احتمالاً اشتباهی اومدم که این جایزه ها رو بهم میدن! ». ما هم از اینجور موارد کم نداریم خدا رو شکر!
ما بعد از خوندن این مطلب اومدیم گفتیم که استاد موتمن فیلم رو دیده دیگه، میتونیم از نظراتش درباره فیلم مطلع بشیم، اما در ادامه همون پست، ایشون نوشت که : « من البته فیلمو ندیدم! اما با توجه به سابقه کارگردان احتمالاً فیلم خوبی نیست و فیلم رو فونیکس در آورده که اونم تازه بهترین بازیش نیست چون طبیعت شخصیت جوکر اغراق آمیز است و.. »
ما هم اینجا به دلیل آنچه که : « قصاص قبل از جنایت » می نامیم، تمشک زرینی را به جناب موتمن تقدیم می کنیم که فیلم را هنوز ندیده اما از ضعف کارگردان و بازیگری و ماهیت و بقیه موارد به این نتیجه رسید که کلی آدم در جشنواره ونیز اشتباه کرده اند و سینما را به نابودی کشانده اند. حرف جناب موتمن درباره تاد فیلیپس مثل این می ماند که ما بگوییم چرا خود ایشان از فیلم « شب های روشن » رسیده به « پوپک و مش ماشالله » پس دیگه امکان نداره فیلم خوب بسازه! خب آقا حداقل بزارید فیلم اکران بشه ببینیم چه خبره بعدش بیاییم بگیم جشنواره مبتذل شده یا نه!
ماجرا از این قرار بوده که فرزند ایشان و چند سلبریتی مشهور دیگه، رفته اند تست دانشگاه زده اند تا در معتبرترین دانشگاه های دنیا مشغول به تحصیل بشوند اما زمانی که اومدن نتیجه تست رو دیدن فهمیدن که رقم رتبه بچه خانم فلیستی هافمن با شارژ ایرانسل برابری می کنه! برای همین ایشون اومده جیرینگی یه 15 هزار دلار وسط گذاشته گفته : « تست های این بدبختِ مادر مرده رو درست کنید تا رتبه اش بالا بره و بتونه بره دانشگاه تا خودم برم خونه چهارتا پس گردنی بزنمش که چرا درس نمیخونه!»
اما در نهایت پلیس متوجه این موضوع شده و به پرونده ورود کرده و دیده که بله چشمم روشن، چندتا سلبریتی افتادن جلو و کلی پول خرج کردن که بچه هاشون برن دانشگاه و بعدشم فارغ التحصیل بشن و گند بزنن به اقتصاد و نیروی کار جامعه شون! خلاصه اینکه خانم هافمن رو گرفتن و محکوم به دو هفته زندان کردن و کلی کار برای خدمات اجتماعی شده.
ما هم اینجا به دلیل آنچه که : « هرکدام از قبول شدگان در آزمون امسال، چقدر رشوه داده اند؟ » می نامیم، تمشک زرینی را به این خانم تقدیم می کنیم که فکر کرده شهر هرته که هرکسی بخواد برای خودش بره دانشگاه و فارغ التحصیل بشه. فکر کردی الکیه؟ باید ایشون و اون بچه دانشمندش رو بیاریم ایران و ببریمش دانشگاه های خودمون تا بببینه چقدر سخت میشه رفت دانشگاه. جوری که بعد از چهار سال هنوز دانشجو وقتی می خواد خودش رو معرفی کنه میگه : « Helo I em blac bord… »
پیرس برازنان که قبلاً نقش جیمز باند رو ایفا می کرد و همه شما باهاش آشنایی دارید، در هفته گذشته مصاحبه ای انجام داد و گفت که وقتشه که شخصیت جیمز باند رو تبدیل به زن کنن و بفرستن سینما چون 40 سال است که مردها این نقش را ایفا می کنند و حالا نوبت زنان است! »
اقا والا ما ضد زن نیستیم اما آخه چه کاریه که هر شخصیت مرد رو تبدیل به زن می کنید فقط برای حمایت از زنان؟! این چطور حمایتی است که بجای تبدیل کردن مرد به زن، نقش زن های قدرتمند رو در سینما بی خیال شدید و افتادید به جان شخصیت های معروف سینما و میخواهید تغییر جنسیتشون بدید! جیمز باند دیگه یه مامور مخفی مرد بوده همیشه دیگه، نمیشه که یکدفعه ای زنش کرد که!
بهرحال، ما اینجا به دلیل آنچه که « سینما را زن می کنیم! » می نامیم، تمشک زرینی را به تمام کسانی که مثل برازنان فکر می کنند تقدیم می کنیم و معتقدیم که برای حمایت از زنان باید فیلمهایی با محوریت شخصیت های ارجینال زن ساخته شود نه اینکه تاریخ سینما رو شخم بزنیم و هرچی مرد معروفه تبدیل به زن کنیم! خوبه الان ما هم توی سینمای ایران شخصیت " مجید سوزوکی " رو برداریم و یه " منیژ سوزوکی " تحویل سینما بدیم؟
والا ما اینجا هرجور که حساب کردیم متوجه نشدیم که این شکایت دقیقاً باید از چه کسی انجام بشه! سینمای آمریکا که دولتی نیست و کاملاً خصوصی داره اداره می شه پس باید از چند صد شرکت شکایت بشه؟ بعدش رسیدیم به این موضوع که اصولاً پس این هالیوود کی هست که قراره ازش شکایت بشه؟ و اینکه این شکایت قراره کجا به ثمر بشینه و کی قضاوت کنه و حتی حکمی صادر کنه؟ والا آخرشم به نتیجه نرسیدیم!
بهرحال، ما اینجا به دلیل آنچه که « شکایت به ناکجا آباد » می نامیم، تمشک زرینی را به عزیزان مجلس شورای اسلامی تقدیم می کنیم که ساز و کار شکایت از هالیوود را مشخص نکرده اند تا بدانیم که در کجا قرار است یک رای به نفع ما صادر شود. ما معتقدیم که به جای شکایت باید در راستای شفافیت هرچه بیشتر سینمای خودمان اقدام کرد تا یکدفعه ای یک عزیزی نیاید و بگوید که : « حالا پول کثیف هست مهم نیست، مهم اینه که تو سینما خرجش کنی قربونت برم! »
بخش اول تمشک را به گریم عجیب و غریب نرگس محمدی در فصل سوم سریال « ستایش » تقدیم می کنیم که روی هرچی « بنجامین باتن » رو سفید کرده! طبق مشاهدات ما، سازندگان سریال « ستایش 3 » در فصل جدید از آثاری مثل « اینتراستلار » الهام گرفته اند و شخصیت ستایش رو کوچکتر از پسرش در سریال معرفی کرده اند! این نشون میده که ما هم رفته رفته داریم به مباحث علمی مثل فیزیک کوانتوم و جهان های موازی و بُعد چهارم و این داستانها وارد می شیم و اولین نمونه اش در « ستایش 3 » و در گریم خانم نرگس محمدی قابل رویت است!
و اما دومین بخش تمشک « ستایش 3 » مربوط به اظهار نظر تهیه کننده بزرگوار این سریال است که پس از واکنش های فراوان به گریم عجیب سریال، آمدند و در یک مصاحبه گفتند که : « بابا چرا اینقدر الکی جو میدید آخه! کسایی که از سریال انتقاد می کنن اصلاً حالیشون نیست که این گریم به خاطر سبک زندگی ستایش هست یعنی اینکه ستایش چون در فصل دوم بدبختی زیاد کشیده، یکم چین و چروک داشت اما چون در فصل سوم زندگیش ثبات بیشتری پیدا کرده، چروک و ایناش هم پریده و جوان تر از پسرش شده! »
ما هم اینجا به دلیل آنچه که : « ماشین زمانِ ستایش » می نامیم، تمشک زرینی را اول به گریم سریال و سپس به تهیه کننده بزرگوار مجموعه تقدیم می کنیم که منطق های گریم و نقد محتوایی اثر را یکجا جا به جا کرد و یک تنه به گریمورهای هالیوودی این پیغام را ارسال کرد که : « جوان موندم چون خوشحالم، می فهمی؟! »
ذره بین
* شما می توانید گزینه های " لوح زرین بگیر یا تمشک بگیر" سینمایی یا تلویزیونی تان را به ما معرفی کنید تا آنها را در همین بخش معرفی کرده و جوایزشان را تقدیمشان کنیم!
این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت " مووی مگ " به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگرد قانونی می گردد.
به خانواده بزرگ جامعه مجازی مووی مگ بپیوندید
