لسیتین توصیف ست که به طور طبیعی در بافت های بدن مان یافت می شود و از اسیدهای چرب ساخته شده که استفاده های متنوع تجاری و پزشکی دارد. لسیتین به عنوان یک امولسیفایر کار می کند و به این معنا ست که چربی ها و روغن ها را معلق کرده و از ترکیب شدن آنها با سایر مواد جلوگیری می کند. مکمل های لسیتین می توانند برای کمک به درمان کرسترول بالا، همچنین کمک به شیردهی و درمان کولیت معده استفاده شوند. در این مقاله از بخش پزشکی دکتر سلام به بررسی لسیتین می پردازیم.

انواع لسیتین:

مکمل های لسیتین معمولا از دانه های آفتابگردان، تخم مرغ یا دانه های سویا نشات می گیرند. از سوی دیگر سویا ماده ای است که اغلب برای تولید مکمل های لسیتین استفاده می گردد. البته گاهی اوقات از چربی های حیوانی، ماهی و ذرت نیز استفاده می شود.

لسیتین

در حالی که سویا بیشتر به شکل کپسول عرضه می شود، اما شما می توانید لسیتین آفتابگردان را در هر دو شکل پودر و مایع خریداری کنید. لسیتین آفتابگردان خیلی رایج نیست اما بعضی از افراد آن را ترجیح می دهند.

درحالی که گاهی اوقات سویا در تولیدات انبوه اصلاح ژنتیکی می شود، دانه های آفتابگردان اینگونه نیست. روند عصاره گیری برای لسیتین آفتابگردان ملایم تر است و همچنین به مواد شیمیایی سخت نیاز ندارد.

فواید لسیتین

کلسترول را کاهش می دهد:

شناخته شده ترین خاصیت لسیتین، قابلیت آن در کم کردن کلسترول است. تحقیقات مشخص کرده است که لسیتین سویا می تواند بر افزایش HDL (چربی خوب) کلسترول و کاهش LDL (چربی بد) کلسترول در خون اثر بگذارد.

پروتئین سویا به افرادی که آن را مصرف می کنند قدرت اضافی برای درمان کلسترول میدهد و آن هم به دلیل ترکیباتی ست که در سویا یافت می شود.

بهبود سلامت قلب:

لسیتینی که از سویا می آید می تواند سلامت قلب و عروق را بهبود بخشد، به خصوص اگر از قبل خطر افزایش فشار خون یا بیماری قلبی در شما وجود داشته است.

درحالی که سویا درگیر هضم می شود، بدن زمان طولانی تری را می گذارد تا آن را به انرژی تبدیل کند. برای بعضی از افراد این مسئله منجر می شود تا بعد از مصرف آن احساس سیری بیشتری کنند.

کمک به شیردهی مادران:

بعضی از متخصصان شیردهی لسیتین را به عنوان یک راه حل برای پیشگیری از بسته شدن مجاری شیردهی پیشنهاد می کنند. بنیاد شیردهی کانادا پیشنهاد می کند که مقدار 1200 میلی گرم از آن را 4 بار در روز استفاده کنید تا از خاصت آن را بهرمند شوید.

آنها حدس می زنند که شاید لسیتین چسبناکی شیر سینه را کاهش داده و احتمال بسته شدن کانال شیردهی در سینه ها را کمتر کند.

لسیتین

اگرچه این به معنای آن نیست که لسیتین درمانی برای مجاری مسدود شده است. با این ها مجاری را درمان کنید:

  • استفاده از کمپرس گرم
  • ماساژ
  • پمپاژ اضافی، اگر نیاز بود
  • تخلیه خوب سینه
  • راهنمایی خواستن از یک مشاور تغذیه برای پیشنهادات بهتر

هر نوع تب یا احساسی مثل آنفلونزا را به پزشک گزارش دهید.

کمک به هضم بهتر:

لسیتین بر افرادی که مبتلا به کولیت معده بودند برای بهبود هضم تست شده است. ویژگی های امولسیونی لسیتین موجب واکنش های زنجیره ای می شود که منجر به بهبود مخاط روده شده، پروسه گوارش را آسان تر کرده و از پوشش حساس سیستم گوارشی حفاظت می کند.

حتی اگر کلیت معده و روده ندارید، اگر سندروم روده تحریک پذیر یا سایر شرایط گوارشی را دارید که بر پروسه هضم تاثیر می گذارد، ممکن است بخواهید آن را مصرف کنید.

ممکن است با علائم زوال عقل مبارزه کند:

لسیتین حاوی کولین بوده که یک ماده شیمیایی ست که مغز برای برقراری ارتباط از آن استفاده می کند. تحقیقات بالینی حاکی از آن است که یک رژیم غذایی سرشار از کولین می تواند باعث قوی شدن حافظه شده و به افراد مبتلا به آلزایمر کمک کند.

ماده لیپیدی که دارای کولین است مانند لسیتین، ممکن است عملکرد مغز را بهبود بخشد.

لسیتین

آرام و مرطوب کردن پوست:

لسیتین یکی از عناصر موجود در بعضی از محصولات مراقب پوستی ست و از آن در نرم کننده ها استفاده می شود که با بازگرداندن رطوبت به پوست آن را آرام و نرم میکند. در بعضی از این محصولات نوعی لسیتین استفاده می شود که لسیتین هیدروژنه شده نامیده می شود.

خطرات و عوارض جانبی لسیتین

افرادی که به تخم مرغ و سویا حساست دارند نیاز است که به دقت مراقب باشند لسیتینی که در مکمل هایشان مصرف می کنند از کجا می آید. تا از واکنش های آلرژی گونه پیشگیری نمایند.

لسیتین می تواند در بسیاری از محصولاتی که تاکنون مصرف می کردید مثل تخم مرغ و محصولات حیوانی وجود داشته باشد. خطری درمورد لسیتین هایی که به طور طبیعی در غذاها وجود دارند، نیست.

باتوجه به اینکه مکمل ها از سوی سازمان هایی مثل غذا و داروی آمریکا نظارت نمی شوند، ممکن است اثراتی داشته باشند که هنوز نفهمیده باشیم. افرادی که از مکمل های لسیتین استفاده می کنند نیاز است که مراقب دوز مصرف شان باشند که باید مطابق با تجویز پزشک باشد و نباید روزانه بیش از 5000 میلی گرم از آن را مصرف کنند.