مراحل خشم

رویداد ناخوشایندی روی میدهد و طرز تلقی فرد نسبت به آن رویداد سبب می‌شود که فرد احساس خشم کند و دست به پرخاشگری بزند؛

بنابراین، می‌توان مراحل خشم را چنین طبقه بندی کرد: مرحله پیش از خشم، خشم، و پس از خشم

مرحله پیش از خشم

اتفاق یا رویدادی ممکن است شما را ناراحت برانگیخته کند. وقتی فرد برانگیخته می‌شود علائم و نشانه های جسمانی بسیاری را تجربه می کند؛ مانند: افزایش تپش قلب، احساس گرما و داغ شدن، تندتند نفس کشیدن، سرخ شدن، احساس تنش و تنیدگی عضلانی.

در حالت برانگیختگی افکار منفی زیادی به ذهن فرد می آید. این افکار به مثابه ی سوخت عمل می‌کنند و باعث تشدید برانگیختگی بدنی و خشم می شوند.

مرحله خشم

در مرحله ی خشم، فرد اغلب به پرخاشگری کلامی و غیرکلامی دست می زند. پرخاشگری کلامی و غیرکلامی، اگر چه ممکن است در کوتاه مدت باعث تخلیه هیجانی فرد شود، اما با پیامدهای منفی زیادی همراه است؛ از جمله، آزردگی، رفتارهای پرخاشگرانه و تلافی‌جویانه فرد مقابل و احساس پشیمانی در فرد پرخاشگر.

مرحله پس از خشم

به دنبال تخلیه ی خشم فرد به مرحله دیگری وارد می‌شود که آن را مرحله ی پس از خشم و پرخاشگری می نامند. فرد پس از تخلیه ی خشم، احساسات پیچیده ای، مانند احساس رضایت، آرامش، گناه، شرم و ترس را تجربه می‌کند.

احساس لذت، رضایت و آرامش به دنبال پرخاشگری در نقش تقویت کننده عمل کرده و رفتارهای پرخاشگرانه را تقویت می کنند؛ در حالی که احساس شرم و خجالت، یا احساس گناه و ناراحتی و آزردگی فرد را در پی دارند؛

پس اگر قرار است کنترلی انجام گیرد و یا از بروز رفتارهای پرخاشگرانه پیشگیری شود، این اتفاق باید در مرحله ی پیش از خشم روی دهد در این راستا، باید به برانگیزاننده ها، برانگیختگی بدنی و افکار منفی توجه کرد.