بیانیه اهالی «فرهنگ» در حمایت از حدادعادل

منبع: برترین ها

98

1398/8/15

16:12


جمعی از فارغ­ التحصیلان دبیرستان فرهنگ درباره فضای تخریب ها نسبت به دکتر حداد عادل و نقش دبیرستان فرهنگ در توسعه آموزش علوم انسانی در ایران بیانیه ای صادر کردند.

خبرآنلاین: جمعی از فارغ­ التحصیلان دبیرستان فرهنگ درباره فضای تخریب ها نسبت به دکتر حداد عادل و نقش دبیرستان فرهنگ در توسعه آموزش علوم انسانی در ایران بیانیه ای صادر کردند.

بیانیه اهالی «فرهنگ» در حمایت از حداد عادل

متن این بیانیه به شرح زیر است:

«دبیرستان فرهنگ را می­ توان نخستین تجربۀ نهادسازی ادبیات و علوم انسانی در آموزش و پرورش معاصر ایران دانست که به کوشش دکتر غلامعلی حداد عادل بنیان نهاده شد. در آن سال ­های اولیه که ما دانش ­آموز مدرسه شدیم ایشان جمعی از بهترین و فرهیخته‌ترین استادان و دبیران ادبیات و علوم انسانی کشور را گردآورده بود که بعدها یافتن نمونۀ آن یکجا و در یک‌زمان حتی در هیچ دانشگاهی قابل تصور نبود! این تلاش و دلسوزی علمی همراه بود با فضایی مثال­ زدنی از رواداری و گوناگونی فرهنگی، اعتقادی و سیاسی به گونه ­ای که دانش ­آموزان از خاستگاه­ های طبقاتی، خاندان­ های سیاسی و تعلقات دینی و فرهنگی متفاوت و متباین کنار هم می­ نشستند.

مجله منتشر می­ کردند، شب‌های شعرخوانی و داستان‌خوانی برگزار می‌کردند، به بحث­ ها و گفت­ وگوهای داغ ادبی و سیاسی و فکری مشغول می‌شدند و در دیدار با استادان تراز اول کشور، آداب فرهنگ و ادب می آموختند. هر چند در سال­ های بعد از ما فضای مدرسه به همگونی فکری و سیاسی بیشتر خو گرفت اما الگوی دوره­ های اول مدرسه همچنان در یاد و خاطرۀ جمعیِ عمدۀ دانش‌آموختگان آن سال ­ها زنده و شیرین مانده تا قدردان فرصت گران‌بهایی باشند که مؤسس و دست ­اندرکاران مدرسه با وجود دشواری ­ها و موانع موجود اقتصادی و فرهنگی در اختیارشان گذاشتند.

پیش از مدرسۀ فرهنگ دبیرستان علوم انسانی مناسب، در رده دبیرستان‌هایی که برای رشته‌های ریاضی و تجربی وجود داشت، مطلقاً یافت نمی شد و دریافتی نادرست از بهره هوشی باعث شده بود دانش ­آموزانی که هم به علوم انسانی علاقمند بودند و هم باهوش تلقی می‌شدند به ناچار به آن رشته‌ها سوق داده شوند. با مدرسه فرهنگ بود که این دیوار بلند و سرسخت فروریخت و الگوی آن در مدارس دولتی سراسر کشور نیز گسترش یافت.
مدرسۀ فرهنگ به معنای واقعی «غیرانتفاعی» بود و سطح شهریۀ آن با مدارس خصوصی امروز و دیروز هم­خوانی نداشت. (بعضاً دانش‌آموزانی علاقمند از خانواده‌هایی با توان اندک مالی رایگان یا با تخفیف در مدرسه فرهنگ ثبت‌نام می‌شدند) در نتیجه، مدرسه فرهنگ بدون امکانات مادی خاص و ویژه‌ تنها به سرمایۀ فرهنگی­ اش متکی بود.

در دو دهه گذشته جمع زیادی از دانش‌آموختگان این نهاد نوپا در فضاهای دانشگاهی، فرهنگی، آموزشی و هنری مختلف کشور مشغول به فعالیت حرفه ­ای سالم در حیطۀ تخصص خویش هستند و برآیند فعالیت­ ها و کارهای‌شان از سویی به سود کشور و جامعه و از سوی دیگر در جهت ارتقا و تقویت ادبیات و علوم انسانی اصیل و نجیب در روزگار متلاطم و آشوبناک امروز است. بدون شک علوم انسانی کشور نیازمند انبوهی از مدارس فرهنگ با آن خصوصیات ناب است تا از مظلومیت تاریخی خویش به درآید و نقش یگانۀ خود را ایفا کند. چنین ضرورتی ایجاب می ­کند تجربه­ جوان این مدرسه از پشتوانه و پشتیبانی ملی درخوری بهره ­مند بماند.

«انسان» هم موضوع ادبیات و علوم انسانی است و هم فاعل آن. ما از آموزگاران­مان آموختیم که در مسیر این شناخت، علم و اخلاق راستین، همتایان یکدیگرند و هر یک با آن دیگری معنا می­ یابد. علوم انسانی می ­تواند جامعه اخلاق­مدار بسازد و برای رشد خود نیز به دانشورانی باورمند به اخلاق والای انسانی نیازمند است. جوامع رشدیافته با دانش انباشته ­ای از علوم انسانی مستقل، خودبنیاد و روزآمد تحول یافته­ و به پیش ­رفته­اند و ما نیز مشمول همین قاعده ­ایم.

تعدادی از ما فارغ‌التحصیلان دوره‌های اول دبیرستان فرهنگ(از ورودی‌های اوایل دهه هفتاد) هر یک مشی و مرام فکری و سیاسی خود را داشته‌ایم - چنانکه از کارنامه هر کدام‌مان برمی‌آید - اما برای پاس داشتن اخلاق و علوم انسانی، در پی ماجراهای غیرمنصفانه ­ای که در این روزهای اخیر پدید آمده، خود را موظف می‌دانیم بگوییم اندیشه تأسیس مدرسه‌ای آبرومند و معتبر برای علوم انسانی در زمان تأسیس دبیرستان فرهنگ اندیشه‌ای مبتکرانه و نوآورانه بود که در سرنوشت علوم انسانی این سرزمین اثری انکارناپذیر گذاشته و ما نیز از منظر انسانی، اخلاقی و علمی خود را وامدار این مدرسه، موسس، مدیران، استادان، معلمان و کارکنان آن می‌دانیم.»

امضاکنندگان (به ترتیب الفبا): محسن آزرم؛ منتقد سینما / مهدی آهویی؛ استادیار روابط بین الملل دانشگاه تهران / هادی حیدری؛ کارتونیست و روزنامه­ نگار / علی ­اکبر زین‌­العابدین؛ پژوهشگر آموزش و ادبیات کودک و نوجوان/ احمد شکرچی؛ استادیار جامعه ­شناسی دانشگاه شهید بهشتی/ امیر نصری؛ دانشیار فلسفه­ هنر دانشگاه علامه طباطبایی/ محمدمنصور هاشمی؛ نویسنده و پژوهشگر/ مهدی یزدانی خرم؛ رمان نویس، روزنامه ­نگار و منتقد ادبیات.

مطالب مشابه


نظرات


تصویری


ویدئو