شجاع خلیل‌زاده مدافع این تیم برای سومین مرتبه به دلیل محرومیت اجازه بازی را پیدا نکرد.  بازیکنی که طی دو فصل گذشه رکورددار دریافت کارت‌های رنگی بوده و فصل جدید هم محرومیت‌های انضباطی را به آن اضافه کرده است. شاید از بازیکنی با این پست نباید خیلی ایراد گرفت که چرا زیاد اخطار می‌گیرد. قرار گرفتن در آخرین نقطه دفاعی و تحمل فشار حملات حریف طی ۹۰ دقیقه به فاکتورهای زیادی مثل آمادگی جسمانی، آمادگی ذهنی و... بستگی دارد.

مدافع تیم باید بسیار باهوش عمل کند، باید زمان‌بندی‌اش برای زدن توپ‌های بلند دقیق باشد، به موقع تکل بزند تا اخطار نگیرد. اما چرا شجاع خلیل‌زاده تا این اندازه اخطار می‌گیرد و محروم می‌شود. چند درصد این محرومیت‌ها طبیعی بوده و چه تعدادی از آنها روی اشتباه مسلم بازیکن. علی انصاریان مدافع سابق پرسپولیس که در دوران بازیگری‌اش اخطار زیاد می‌گرفت در این باره صحبت‌های قابل تأملی را مطرح می‌کند.

او می‌گوید: «اینکه یک بازیکن زیاد اخطار می‌گیرد را نمی‌توان بدون تماشای بازی‌هایش به نقد کشید. به طور کلی اخطار‌ها در سه حالت به بازیکن داده می‌شود. زمانی بازیکن در یک لحظه مرتکب خطایی می‌شود که خودش هم می‌داند باید جریمه شود اما نوع دوم این اخطارها روی اشتباهات داوری داده می‌شود و حالت سوم هم بازیکنانی هستند که با بی‌احتیاطی خودشان این کارت‌ها را می‌گیرند. در واقع بعضی وقت‌ها اخطار لازم و بعضی وقت‌ها هم مفت است.»

انصاریان اعتراف می‌کند که در دوران فوتبالش به قول خودش اخطار مفت هم گرفته است: «بازی با پاس تهران من یک لحظه خون به مغزم نرسید و بی‌دلیل آرش برهانی را زدم که داور هم به درستی اخراجم کرد. البته آنقدر خطای من واضح بود که خودم بعد از خطا از زمین بیرون رفتم. من آن روز اشتباه کردم و یک کارت قرمز مفت گرفتم و به تیمم ضربه زدم. یک مرتبه در بازی لیگ قهرمانان آسیا بود. به ازبکستان رفته بودیم آنجا در حالی که با سه گل پیش بودیم مهاجم‌شان دروازه‌بان ما (محمد محمدی) را دریبل کرد و من با دست مانع رفتن توپ به دروازه شدم که داور پنالتی گرفت و مرا اخراج کرد. یادم هست آقای فرهاد کاظمی همیشه می‌گفت وقتی مهاجم حریف تک به تک شده و شما نمی‌رسید خطای پنالتی هم نکنید که منجر به اخراج‌تان شود.»

به هرحال زیاد اخطار گرفتن یا محروم شدن بازیکن به نوع رفتارش هم بستگی دارد: «ببینید من که الان این حرف را می‌زنم خودم در زمان فوتبالم چندین مرتبه آن را تکرار کردم. مثلاً جر و بحث بیش از حد با داور که باعث شود داور مجبور به استفاده از کارت شود اشتباه است. اگر مدافع تیم محکم بازی کند و اخطار بگیرد هیچکس نمی‌تواند از او ایراد بگیرد. البته به بازی هم بستگی دارد. به عنوان مثال در اکثر دربی‌ها من اخطار می‌گرفتم چون فوق‌العاده حساس بود و شرایط خاص خودش را داشت.»

انصاریان به نوع تمرینات پرسپولیس در دوران فوتبالش هم اشاره می‌کند: «یک زمان من، بهروز رهبری‌فرد، مهدی هاشمی‌نسب و یحیی گل‌محمدی مدافعان پرسپولیس بودیم که غیر از یحیی، ما سه نفر محکم بازی می‌کردیم. حتی در تمرینات ما بستن قلم‌بند اجباری بود چون احتمال شکستن پای بچه‌ها بود. شما تصور کنید وقتی ما در تمرین بازیکنان خودمان را این طوری می‌زدیم با مهاجمان حریف چه برخوردی داشتیم. به خاطر همین همیشه چند قالب یخ در محل تمرین آماده بود. هیچ وقت یادم نمی‌رود بهنام سراج و ادموند بزیک اصلاً نمی‌شد به راحتی توپ‌های‌شان را زد. علی کریمی هم که چون خیلی دوستش داشتیم نمی‌زدیمش اما برای کنترل و مهارش باید آویزانش می‌شدیم یا اینکه پیراهنش را می‌کشیدیم.»