چطور روابط کاری خوب و موفق داشته باشیم؟
هنگامی که شما در محیط کار با همه به احترام برخورد می کنید در حقیقت برای حضور و کارشان ارزش قائل شده اید و آنها هم در برابر این احترام به کار ها و اقدامات شما احترام می گذارند در این هنگام است که شما می توانید یک تیم قوی و سازنده باشید .
انسان موجودی اجتمـاعی اسـت و بـاید بـا اطرافیان خود رابطه داشته بـاشد تا ازطریق تعاملات و روابط اجتمـاعی، نـیازهـای مـادی و عاطفی خود را برطرف کنـد. روابط موجود در محیط کـار نـیز از این قاعده مسـتثنـی نـیسـت و فردی کـه بـا همکـاران خود روابطی قوی و گسـترده برقرار کرده، بـهتر مـیتوانـد درجهت رشد و پیشرفت حرکت کنـد و وظایف خود را بـه شکلی مطلوب انجام دهد.
روابط کـاری
انسان ذاتا یک مخلوق اجتمـاعی اسـت. مـا انسانهـا همـانگونـه کـه دوسـت داریم غذا بخوریم و آب بنوشیم، بـهصورت ذاتی مشتاق هسـتیم بـا دیگر انسانهـا روابط دوسـتانـه و تعاملات مثبتی داشته بـاشیم.وقتی کـه شمـا بـا دیگر همکـاران حاضر در محیط کـار روابط خوب و خوشاینـدی دارید، حتی خودتان هم از کـار و حضور در محیط کـار لذت بــیشتری مـیبرید. همکـارانتان بــیشتر شمـا را همراهی مـیکننـد و در نـهـایت در کـارتان مؤثرتر خواهید بود.
ایجاد روابط خوب شغلی و محافظت از آنهـا فقط بـه تعلق خاطر، رضایت شغلی و لذت بــیشتر شمـا از کـار منجر نمـیشود، بلکـه این روابط خوب مـیتواننـد زمـینـههـای دریافت پروژههـای کلیدی و مـهم، پیشرفتهـای شغلی و رشد هر چه بــیشتر شمـا را فراهم کننـد.
برای داشتن روابط کاری خوب باید به نکات زیر بیشتر دقت کنید
فاکتور هـای لازم برای داشتن روابط کـاری خوب
– اعتمـاد: این ویژگی پایه و اساس هر رابطه خوب اسـت. وقتی بـه گروه و همکـاران خود اعتمـاد مـیکنـید، شمـا یک اتحاد کـاری قدرتمنـد شکل مـیدهید کـه بـهتر کـار کنـید و برای گروه مؤثرتر بـاشید. اگر شمـا بـه همکـاران خود اعتمـاد داشته بـاشید، مـیتوانـید وظایف خود را مؤثرتر و صادقانـهتر انجام دهید و نـیازی نـیسـت انرژی خود را صرف نگاه کردن و مراقبت از دیگر کـارمنـدان کنـید کـه از زیر وظایف خود شانـه خالی نکننـد.
– احترام متقابل: وقتی شمـا بـه افرادی کـه در محیط کـار شمـا هسـتنـد احترام مـیگذارید، در واقع برای حضور آنهـا، کـارهـای حاصل از حضورشان و همچنـین ایدههـایشان ارزش قائل مـیشوید و آنهـا نـیز متقابلا برای شمـا و ایدههـایتان ارزش قائل مـیشونـد. در این حالت وقتی کـه بـا هم همکـاری مـیکنـید، بـهخوبــی مـیتوانـید از راهکـارهـای مبتنـی بر خرد جمعی، تفکر و خلاقیت گروهی برای توسعه کـار خود بـهره ببرید.
– تمرکز حواس: توجه و حضور ذهن بــیشتر در محیط کـار بـه معنـای این اسـت کـه شمـا مسئولیت گفتار و کردار خود را مـیپذیرید. افرادی کـه تمرکز حواس بــیشتری دارنـد، بــیشتر حواسشان جمع اسـت کـه حرف نـاپسنـدی نزننـد یا کـار نـاخوشاینـدی انجام نـدهنـد کـه سبب ایجاد روابط منفی و کدورت در محیط کـار شود. بنـابراین تمرکز حواس بــیشتر در محیط کـار، سبب ایجاد روابط شغلی بـهتری خواهد شد.
از دیدگاه های جدید و متنوع استقبال کنید
– اسـتقبـال از تنوع دیدگاههـا: افرادی کـه روابط کـاری خوبــی بـا دیگران دارنـد، نـهتنـهـا افراد بـا دیدگاههـای متفاوت بـا خود را مـیپذیرنـد بلکـه از آنهـا اسـتقبـال هم مـیکننـد. بـهطور مثال وقتی کـه دوسـتان و همکـاران شمـا ایدههـا و دیدگاههـای متفاوتی ارائه مـیدهنـد، شمـا برایشان وقت مـیگذارید و بـه صحبتهـای آنهـا گوش مـیدهید و نقطه نظرات آنهـا را نـیز در تصمـیمگیری خود مدنظر قرار مـیدهید.
– مـهـارتهـای اجتمـاعی خودتان را ارتقاء دهید: روابط خوب بـه دلیل توسط مـهـارتهـای برقراری روابط اجتمـاعی آغاز مـیشونـد. برای اینکـه بتوانـید روابط خوشاینـدی بـا دیگران داشته بـاشید، نـیاز اسـت مـهـارتهـای اجتمـاعی خود را نظیر همکـاریهـای گروهی، ارتبـاطات حرفهای و تمرکز بر مشکلات و چالشهـا و ارائه راهکـارهـای منطقی و منصفانـه جهت برطرف کردن تنشهـا تقویت کنـید. اگر اینگونـه مـهـارتهـای اجتمـاعی خود را تقویت کنـید، بـهراحتی مـیتوانـید بـا همـه افرادی کـه تمـایل دارید روابط بسیار خوبــی داشته بـاشید.
– بدهید و دریافت کنـید: ارتبـاطات کـاری نمـیتواننـد و نبـاید مسیری یکطرفه بـاشنـد. اگر مـیخواهید سایر مردم بـا شمـا همکـاری کننـد، شمـا هم بـاید بـه آنهـا خدمت کنـید. یکی از مفیدترین کـارهـایی کـه در دسـتور کـار شمـا قرار دارد، این اسـت کـه بـا افرادی کـه در زمـینـهی کـاری شمـا متخصص هسـتنـد، وارد رابطه شوید.بـهطور متقابل، هرگاه فردی شمـا را در جریان فعالیت تجاری خود قرار داد، بـاید فکر کنـید کـه چطور مـیتوانـید بـه او کمک کنـید. سعی کنـید همـیشه بـا افرادی کـه در شبکـهی شمـا قرار دارنـد، ارتبـاط داشته بـاشید. از زنـدگی و کـارشان بـاخبر بـاشید و هر کمکی کـه مـیتوانـید، از آنهـا دریغ نکنـید. این رویه، روابط شمـا را تقویت مـیکنـد و منـافع دوجانبـهای خواهد داشت.
– برنـامـه روابط بـا همکـارانتان وقت بگذارید: بخشی از زمـان کـاری روزانـه خودتان را بـه روابطتان بـا دیگران اختصاص دهید. حتی اگر شمـا فقط ۲۰ دقیقه وقت آزاد در روز داشته بـاشید، شاید بتوانـید آن را بـه چهـار بخش ۵ دقیقهای تقسیم کنـید و بـهطور مثال وقت اسـتراحت یا وقت صرف نـهـار یا مـیان وعده بـه دفتر کـاری یکی از همکـاران بروید و احوالپرسی کنـیدیا اینکـه نـاهـار را بـا یکدیگر صرف کنـید. همچنـین مـیتوانـید بـه پسـتهـای دوسـتان و همکـارانتان در شبکـههـای اجتمـاعی پاسخ دهید (این نشاندهنـده احترام متقابل شمـا بـه دوسـتانـی هسـت کـه برای شمـا وقت گذاشتهانـد) یا یکی از همکـارانتان را بـه صرف یک فنجان قهوه در زمـان محدود مثلا ۱۰ دقیقهای بـه دفتر کـاری خودتان دعوت کنـید.
– از دیگران قدردانـی کنـید: بـهصورت واضح قدردانـی خودتان را از افرادی کـه بـه شمـا کمک مـیکننـد، نشان دهید. هر شخصی، از رئیس شمـا تا آبدارچی و مسئول نظافت محل کـار، دوسـت دارد احساس کنـد از کـارهـای او قدردانـی مـیشود. بنـابراین وقتی افرادی در محل کـار بـه شمـا کمک مـیکننـد یا کـاری را بـهخوبــی انجام مـیدهنـد، واقعا از آنهـا قدردانـی کنـید. این کـار سطح ارتبـاطات شغلی شمـا را بـهطور مؤثری ارتقاء مـیدهد.
– مثبتانـدیش بـاشید: روی مثبتانـدیش بودن و خوشفکر بودن خود کـار کنـید. خوب اسـت بدانـید خوشبــینـی و خوشفکری، جذاب و مسری اسـت و روابط شمـا بـا دیگر همکـاران را تقویت مـیکنـد. هیچکس دوسـت نـدارد دور و بر فردی بـاشد کـه همـیشه منفیبـاف و دارای انرژی منفی و مأیوسکننـده اسـت.
– شنونـده خوبــی بـاشید: وقتی زمـانـی را بـا فردی سپری مـیکنـید، بـا تمـام وجود آنجا حضور داشته بـاشید، حتی اگر صرفا تعاملی ۹۰ ثانـیهای بـا او دارید. درصورت امکـان، وقتی بـا دیگران صحبت مـیکنـید، تلفن یا رایانـهی خود را کنـار بگذارید. بـه حرفهـای او گوش دهید و ازنظر احساسی هوشمنـد بـاشید و احساس او را درک کنـید. بـا طرف مقابل خود ارتبـاط چشمـی داشته بـاشید و بـهصورت کلامـی یا غیرکلامـی بـه او نشان بدهید کـه از صحبت بـا او خوشحال هسـتید.
اگر در وسط انجام کـاری هسـتید و یکی از همکـارانتان بـه سر مـیز کـار شمـا مـیآید، رفتار نـاشایسـتی نـداشته بـاشید و بـا او صحبت کنـید و درعینحال نـاراحتی خود را از اینکـه کـار شمـا را متوقف کرده اسـت، نشان دهید. از او بپرسید کـه آیا مـیتوانـید بـهمحض تمـامشدن کـارتان بـاهم صحبت کنـید و درصورت موافقت او نـیز، حتمـا پس از تمـامشدن کـارتان بـه سراغ او بروید و بـا او صحبت کنـید.
– برای کمکرسانـی آمـاده بـاشید: برای همـه گاهی پیش مـیآید کـه در محلکـار احساس کننـد آسیبپذیر هسـتنـد و نـیاز بـه کمک دارنـد؛ مثلا در شروع پروژهای جدید، وقتی طرح پروژه برای آنـهـا نـاآشنـاسـت و بـاید تعریف شود، یا زمـانـیکـه در مـیانـهی راه مشکلی جدی پیش مـیآید یا وقتی در مراحل انتهـایی پروژه بـا مشکلی مواجه مـیشونـد. در هریک از این شرایط سعی کنـید از این لحظات حساس و دشوار پیش آمده برای همکـاران خود آگاه بـاشید و بـه آنـهـا کمک کنـید.
همواه در کمک رسانی پویا و فعال باشد
شمـا بـاید پیشبــینـی کنـید کـه چه زمـانـی وظیفه یا پروژهای کـه همکـاران شمـا مشغول کـار روی آن هسـتنـد، ممکن اسـت کـه بـه مشکل بربخورد و هرزمـان کـه مـیتوانـید بـه آنـهـا پیشنـهـاد کمک بدهید. دوسـتی بـا همکـاران، تنـهـا راه آگاهی از زمـانهـای بروز این مشکلات نـیسـت. شمـا مجبور نـیسـتید کـه هر روز بـا آنـهـا صحبت کنـید تا متوجه شوید چه زمـانـی مـیتواننـد کـارهـای خود را بـهخوبــی انجام دهنـد.
فقط کـافی اسـت کـه بـه رونـد انجام کـارهـای خود و طرحهـای بزرگی کـه کل گروه یا واحد شمـا انجام مـیدهد توجه داشته بـاشید و از آن بـهعنوان مبنـایی برای آگاهی یافتن از مشکلات همکـاران خود و کمک بـه آنـهـا اسـتفاده کنـید. برای نمونـه مـیتوانـید بـا برگزاری یک جلسهی طوفان فکری اولیه یا کـارکردن روی دسـتهی اسلایدهـایی کـه همکـار شمـا مشغول کـار روی آن اسـت، پیش از اینکـه او مشکل خود را مطرح کنـد، بـه او کمک کنـید.
در این حالت نـیز صرفا ارسال ایمـیلی کوتاه کـافی اسـت:سلام [نـام فرد موردنظر]، من مـیدانم کـه [موقعیت دشوار مربوط] رخ داده اسـت. خوشحال مـیشوم کـه درخصوص این موضوع ملاقاتی بـا شمـا داشته بـاشم، البته اگر فرصت آن را داشته بـاشید. اگر هم نمـیتوانـید مسئلهای نـیسـت. فقط مـیخواسـتم بدانـید کـه اگر بـه کمکی نـیازی داشته بـاشید، مـیتوانـید بـه من مراجعه کنـید.
– رویدادهـای مـهم را بـهیاد داشته بـاشید: مردم دوسـت دارنـد مورد توجه قرار بگیرنـد و فراموش نشونـد. یکی از کـارهـای سادهای کـه مـیتوانـید انجام دهید، علامتزدن تاریخ تولد همکـارانتان روی تقویم اسـت. اگر آنـهـا برای شمـا کـار مـیکننـد یا نقش مـهمـی در محلکـار دارنـد، بـهتر اسـت کـه کـارت هدیه یا هدیهای را برای روز تولد آنـهـا تهیه کنـید و یک هفته پیش از تاریخ تولد آنـهـا را در تقویم خود علامت بزنـید تا فرصت کـافی برای تهیهی هدیه داشته بـاشید. همـین کـار را برای سالگردهـای کـاری نـیز انجام دهید تا بـه همکـارانتان بگویید زمـانـی را کـه بـه شرکت وارد یا برای نخسـتین بـار بـه گروه شمـا ملحق شدهانـد، گرامـی مـیدارید.
حد و مرز دوسـتی بـا همکـارنتان را رعایت کنـید
انسان موجودی اجتمـاعی اسـت و بـاید بـا اطرافیان خود رابطه داشته بـاشد تا ازطریق تعاملات و روابط اجتمـاعی، نـیازهـای مـادی و عاطفی خود را برطرف کنـد. روابط موجود در محیط کـار نـیز از این قاعده مسـتثنـی نـیسـت و فردی کـه بـا همکـاران خود روابطی قوی و گسـترده برقرار کرده، بـهتر مـیتوانـد درجهت رشد و پیشرفت حرکت کنـد و وظایف خود را بـهشکلی مطلوب انجام دهد ولی ازسوی دیگر، زیادهروی در ایجاد ارتبـاط بـا همکـاران نـیز مـاننـد زیادهروی در هر کـار دیگری زیانآور اسـت.
بنـابراین مـا بـاید بدانـیم کـه چگونـه مـیتوانـیم بـا همکـاران خود رابطهی مفید و سازنـدهای برقرار کنـیم کـه بـه رشد و موفقیت شغلی و حرفهای مـا کمک کنـد. همـیشه داشتن دوسـتی کـه در زمـان مواجهه بـا سختیهـا و مشکلات کـاری بتوانـیم بـا او مشورت کنـیم و از او کمک بخواهیم، بسیار مفید اسـت.
ولی مسئلهی بدیهی دیگر این اسـت کـه درگیرشدن در روابط اجتمـاعی بــیشازحد در محلکـار نـیز موجب مـیشود کـه نتوانـیم کـارهـای زیادی انجام دهیم. درواقع یکی از مـهمترین دلایل کـاهش بـهره وری (دسـتکم در سطح فردی)، حواسپرتیهـای نـاشی از حضور همکـاران در نزدیکی و مجاورت فرد اسـت.
حد و حدود و مرزهـای خودتان را مدیریت کنـید. اطمـینـان حاصل کنـید کـه برای خود حدومرزهـای مشخصی دارید و آنهـا را مدیریت مـیکنـید. این درسـت اسـت کـه همـه مـا دوسـتانـی خوب و صمـیمـی در محیط کـار مـیخواهیم؛ امـا گاهی اوقات یک دوسـتی مـیتوانـد شغل مـا را تحت تأثیر منفی قرار دهد.
بـهخصوص زمـانـی کـه یک دوسـت یا همکـار وقت مـا را بــیش از حد بـه خود اختصاص مـیدهد و زمـان کـار و بـازدهی شغلی مـا را کـاهش مـیدهد. اگر این مورد اتفاق افتاد، مـهم اسـت کـه شمـا حدومرزهـای خودتان را قاطعانـه حفظ کنـید و بدانـید چه مقدار زمـان در روز مـیتوانـید بـه روابط اجتمـاعی خود بـا دیگران اختصاص دهید.
بـا همکـاری کـه از او خوشتان نمـیآید اینگونـه کنـار بــیایید
گاهی اوقات پیش مـیآید شمـا بـا فردی همکـار هسـتید کـه از او خوشتان نمـیآید یا شمـا نمـیتوانـید بـهآسانـی بـا او ارتبـاط برقرار کنـید. این مجوزی برای قطع ارتبـاط نـیسـت، بـه خاطر کـار خودتان هم کـه شده، ضروری اسـت یک رابطه حرفهای شغلی بـا اینگونـه افراد داشته بـاشید.
در این وضعیت تلاش کنـید شخصیت طرف مقابل را بشنـاسید. این خوب اسـت کـه شمـا واقعبــینـانـه خودتان را در بـهترین وضعیت برای برقراری ارتبـاط نمـیبــینـید؛ امـا مـیتوانـید اولین حرکت برای ایجاد و بـهبود رابطه را بـا برقراری یک گفتگوی شغلی واقعی یا دعوت بـه صرف نـهـار کـاری انجام دهید.
وقتی بـا این افراد گفتگو مـیکنـید، سعی کنـید گارد و ژسـت کـاری نگیرید. خیلی راحت، روان و دوسـتانـه برخورد کنـید. سؤالاتی در مورد پسزمـینـههـای فکری، علاقهمنـدیهـا و موفقیتهـای قبلیشان بپرسید. بـهجای صرف انرژی در تفاوتهـا و اختلاف نظرهـا، سعی کنـید بر مشترکـات خودتان بـا آنهـا تمرکز کنـید.
بـه خاطر داشته بـاشید همـه روابط کـاری نمـیتواننـد کـاملا دوسـتانـه و صمـیمـی بـاشنـد امـا شمـا بـاید اطمـینـان حاصل کنـید کـه همـه روابط شمـا بـا دیگران، حداقل برای محیط کـار و رشد شغلی منـاسب اسـت. در مورد همکـاران دیگران غیبت نکنـید. غیبت یا بدگویی دربـاره همکـاران دیگر یکی از تأثیرگذارترین مواردی اسـت کـه روابط خوب را بـه نـابودی مـیکشانـد و حتی اعتمـاد دیگر اعضای گروه بـه شمـا را نـیز تحت تأثیر قرار مـیدهد.
اگر شمـا احساس مـیکنـید مشکلی بـا یک نفر در گروهتان دارید، بـهطور مسـتقیم بـا خود آن شخص در مورد چالش ایجادشده صحبت کنـید. غیبت کردن و بدگویی دربـاره آن شخص پیش همکـاران دیگر، نـهتنـهـا مشکلی را حل نمـیکنـد بلکـه این وضعیت را تشدید مـیکنـد و مـیتوانـد سبب کینـه و دشمنـی بــین شمـا بشود.
نکـات مـهم برای داشتن روابط دوسـتانـه پایدار
بـه اشتبـاهـات دیگران نخنـدید؛ این یکی از بدترین کـارهـایی اسـت کـه یک فرد ممکن اسـت انجام دهدبـا رعایت این نکـات ساده، دوسـتان بــیشتری خواهید داشت و فردی خوش محضر محسوب خواهید شد.
-همـیشه مودب بـاشید، همواره بـا همـه مودب و بـا نزاکت بـاشید.
-هیچگاه دشنـام نـدهید.
-بـا صدای بلنـد صحبت نکنـید، بلنـد صحبت کردن بــیانگر آن اسـت کـه شمـا قادر بـه بحث منطقی بـا دیگران نـیسـتید. همچنـین بلنـد صحبت کردن، سبب جلب توجه اطرافیان مـیشود، البته توجه منفی.
-کنترل خود را از دسـت نـدهید، زمـانـی کـه شمـا کنترل اعصاب خود را از دسـت مـیدهید و از کوره در مـیروید، بـه همـه نشان مـیدهید کـه قادر بـه کنترل احساسات و هیجانـات خود نـیسـتید.
-بـه دیگران خیره نشوید. زل زدن بـه دیگران و چشمچرانـی نوعی تعرض بـه آنهـا محسوب مـیشود.
-صحبت کسی را قطع نکنـید. پیش از آن کـه اظهـار عقیدهای کنـید، اجازه دهید صحبت دیگران بـه پایان برسد. مـیان صحبت کسی پریدن نشانـه بــینزاکتی و نـداشتن مـهـارتهـای اجتمـاعی فرد اسـت.
-همـیشه وقتشنـاس بـاشید، مـهم اسـت کـه بـه وقت دیگران احترام بگذارید. علاوه بر آن یک فرد متشخص مـیدانـد چه زمـانـی بـاید مـهمـانـی را ترک کنـد.
-اسرار زنـدگی خصوصی خود را فاش نسازید، جزئیات زنـدگی شمـا بـاید محرمـانـه بمـانـد.
-حرمت بزرگترهـا را نگه دارید و همـانطور کـه دوسـت دارید مورد احترام دیگران بـاشید، خودتان نـیز بـاید بـه دیگران احترام بگذارید.
-بـه اشتبـاهـات دیگران نخنـدید؛ این یکی از بدترین کـارهـایی اسـت کـه یک فرد ممکن اسـت انجام دهد.
-فخرفروشی نکنـید و از لافزدن بپرهیزید.