رهاشدگی به قیمت تجزیه شدگی / گالری‌گردی ایران آرت در چهار نمایشگاه

رهاشدگی به قیمت تجزیه شدگی / گالری‌گردی ایران آرت در چهار نمایشگاه


منبع: ایران آرت

200

1398/8/21

10:02


سارا ساسانی: در گالری‌گردی این هفته ایران آرت به نمایشگاه‌های گالری سیحون، هما، فرمانفرما و ثالث سرزده‌ایم.

ایران آرت: نمایشگاه نقاشی­‌های رحیم مولاییان با عنوان «دگردیسی نقش­‌مایه­‌های اساطیری­» در گالری سیحون، نمایشگاه آثار حسین تمجید با عنوان «ناتمام ماندگی ابدی» در گالری هما، نمایشگاه نقاشی­‌های بهنام ولدوند با عنوان «سودای اوج مترسک­‌های آقای نقاش» در گالری فرمانفرما و نمایشگاه نقاشی­‌های تاها حامد با عنوان «پرنیان» در گالری ثالث؛ سوژه‌­های این هفته گالری‌گردی ایران آرت هستند.

 

ما معاصران

مولاییان نقاشی است که شاعر هم بوده. او از دو مدیوم متن و تصویر برای بیان ذهن خود به خوبی بهره می­‌گیرد. مجموعه جدید او با عنوان «دگردیسی نقش‌مایه‌های اساطیری» در گالری سیحون به نمایش درآمده. این آثار که اغلب در ابعاد بزرگ پرداخته شده­‌اند، به امر معاصر می­‌پردازند؛ معاصریتی که امروز در حال وقوع هستند اما نشانه­‌ها و آثار گذشته در آن مشهود است.

آثار مولاییان از ترکیب عناصری پدید آمده است که گاهی همنشینی آنها در دنیای واقعی رخ نمی­‌دهد اما هنرمند با تصویر کردن این عناصر در جوار یکدیگر جهانی ساخته از آن خود. نمونه آماری و واقعی دنیای نقاشی­‌های مولاییان در بیرون قابل دستیابی و مشاهده نیست. نقاشی­‌های او گاهی مثل شعرهایش می­‌ماند: «من سال­‌ها قبل، قلبم را برای جراحی سپردم، هزار تکه کردند و امروز هر تکه، جدا، برای تو می­‌تپد».

حضور و به کار بستن نمادها و نشانه­‌های ایرانی و هویتی در آثار مولاییان مسبوق به سابقه است؛ اما در این آثار همنشینی این نمادهای برگرفته از گذشته تاریخی به همراه انسان­‌هایی معاصر که در دنیای امروز قابل مشاهده هستند، مورد توجه و نظر است.

نمایشگاه نقاشی­‌ های رحیم مولایی با عنوان «دگردیسی نقش­‌ مایه­‌ های اساطیری­» در گالری سیحون

عناصر انسانی در آثار مولاییان رفتارهایی عمومی دارند و شاید مشغول به انجام امور روزمره هستند اما آنچه اثر هنرمند را خاص و مورد توجه می­‌کند همان عناصر نابهنگام و نادرجاست، عناصری که در صورتی واقعی جای‌شان اینجا نیست اما مولاییان عناصر نقاشی­‌هایش را نیز همچون واژگان اشعارش به هر کجا که بخواهد می‌برد و در هر جایی که بداند می­‌نشاند.

در مسیر دیدن آثار نمایشگاه مولاییان مخاطب نمی­‌تواند به سرعت از آثار گذر کند، بلکه این نقاشی­‌ها مملو از عناصر متعدد و متکثر هستند که با نگاهی گذرا و اجمالی نمی­‌توان از سر آنها گذشت و به شکلی ناخواسته خود عناصر مخاطب را درگیر و در دیدن آنها حل و هضم می­‌کنند.

نمایشگاه آثار نقاشی رحیم مولاییان با عنوان «دگردیسی نقش­‌مایه­‌های اساطیری» تا 29 آبان در گالری سیحون ادامه دارد. گالری سیحون در خیابان وزرا، کوچه چهارم، شماره 11 قرار دارد.

 

فرایندی معکوس

حسین تمجیدی در مجموعه جدیدش در گالری هما با عنوان «ناتمام ماندگی ابدی» دست به فرایندی معکوس در آثارش می­‌زند. او در این مجموعه آثارش را می­‌سازد و در پایان دست به تخریب آن می­‌زند. تعدادی از  آثار این نمایشگاه در ابعاد بزرگ و تعدادی دیگر در ابعاد کوچک پرداخته شده­‌اند. این آثار بدون رنگ هستند و حذف رنگ در تخریب این آثار به نفع ناتمام ماندن بوده است.

تمجیدی پس از ساختن آثار، آنها را در معرض تخریب قرار داده است و تلاش کرده تا جایی که امکان دارد آن‌ها را از بین ببرد و شکل اثر را از حالت اولیه آن خارج کند. و آنها را به آثاری تبدیل کند که ناتمام مانده­‌اند و از حیث فرایند معکوس انتخاب‌شده، برای همیشه ناتمام بمانند.

این آثار در نگاه اول ابژه‌­هایی عمومی و آشنا و برگرفته از نشانه­‌های هنر ایران را به نمایش می­‌گذارند اما پس از تخریب­‌شدگی شکل دیگری از اثر را نمایش می­‌دهند. آنها از یک ابژه در وضعیت شدگی تبدیل به ابژه‌­ای در وضعیت ماده- صورت، شده‌اند. ماده‌­ای که در وضعیت شدن و نشدن در حال رفت و آمد است اما هنرمند مطمئن است که این آمد و شد هیچ‌گاه مختومه نمی­‌شود و پرونده ابژه‌­های اثرش برای همیشه باز خواهد ماند.

نمایشگاه آثار حسین تمجید با عنوان «ناتمام ماندگی ابدی» در گالری هما

در برخی از این آثار از تصویر و متن همزمان بهره برده شده ­است و تخریب آثار بیش از تصاویر شامل حال کلمات شده است. به نظر می­‌رسد این متن­‌ها پس از پرداختن به سوژه اصلی به اثر وارد شده‌­اند و بیشترین تخریب در واپسین لحظه‌­ها آثار را متأثر کرده‌­اند.

تخریب و دوباره ساختن، تخریب و دوباره ساختن، فرایندی است که در پرداختن و ساختن ایده از ابتدا تا ارائه اثر بارها اتفاق می­‌افتد اما تمجید در جایی در مرحله تخریب باز می‌­ایستد و آثار را در همین مرحله از کار برای همیشه رها می­‌کند.

نمایشگاه آثار حسین تمجید با عنوان «ناتمام ­ماندگی ابدی» تا 28 آبان در گالری هما ادامه دارد. گالری هما در خیابان کریم‌خان، خیابان سنایی، کوچه چهارم غربی، شماره 8 قرار دارد.

 

رهاشدگی به قیمت تجزیه شدگی

نمایشگاه آثار بهنام ولدوند با عنوان «سودای اوج مترسک­‌های آقای نقاش»، در گالری فرمانفرما در حال نمایش است. این آثار نقاشی در اندازه­‌های بزرگ به طرح انسانی از اعصار و دوره­‌های تاریخی مختلف می­‌پردازد که هر کدام به نوعی تلاش برای رها شدن از کالبد تعیین‌شده و جبری انسانی خود می­‌کنند.

با نگاهی اجمالی به این آثار می­‌توان رخداد مشترکی را در میان انسان­‌های قرون مختلف دریافت و آن تلاش برای آزادی است اما به قیمت تجزیه شدن. عناصر انسانی این آثار در موقعیت­‌های مختلف قرار می­‌گیرند و همیشه در حال مبارزه و جنگ برای گریختن از وضعیت کنونی هستند. این آثار و دوره­‌های زمانی مختلفی که در آنها مشهود است مخاطب را یاد نظریه اپیستمه فوکو می­‌اندازد. فوکو جهان را همچون قفسی آهنین متصور می­‌شود که انسان­‌ها در دوره­‌های مختلف زمانی دائم در تلاش برای رها شدن از یک وضعیت هستند و آنها در ادوار تاریخی از یک قفس رها می­‌شوند و وارد قفس آهنین دیگر می­‌شوند این خواستن و عزیمت به سختی اتفاق می‌افتد اما با تکرار قفس­‌های آهنین انگار که رهاشدگی­‌ای رخ نداده است.

نمایشگاه نقاشی ­‌های بهنام ولدوند با عنوان «سودای اوج مترسک­‌ های آقای نقاش» در گالری فرمانفرما

اما آثار ولدوند تراژدی قفس آهنین محاط انسان‌ها را دردناک­‌تر به تصویر می­‌کشد؛ او انسان‌ها را در حال رها شدن اما به قیمت تجزیه و تکه تکه شدن کالبدشان مورد نظر قرار می­‌دهد. سوژه­‌های آثار او تجزیه شده، منفصل و گاهی مفقود تصویر می­‌شوند. او تلاش انسان­‌ها را برای آزادی از خویشتن، در اعصار مختلف، به قیمت از تجزیه شدن و متلاشی شدن مورد نظر قرار می­‌دهد.

نمایشگاه آثار بهنام ولدوند با عنوان «سودای اوج مترسک­‌های آقای نقاش» در گالری فرمانفرما ادامه دارد. گالری فرمانفرما در خیابان کریم‌خان زند، خیابان خردمند شمالی، کوچه اعرابی 2 قرار دارد.

 

نهضت بازگشت

«اکنون در زمانی که همه سبک­‌ها و روش­‌ها اشباع شده­‌اند و نوعی بی­‌زمانی و خلاء در هنر معاصر مسئولی است و عدم وجود روشی خاص که مقبولیت عام داشته باشد ارزش­‌گذاری را به امری سلیقه­‌ای بدل کرده است. شاید بهترین راه برای بقاء بازگشت به گذشته و یافتن راه­‌های بیان جدید به وسیله ابژه­‌های قدیمی باشد. ...» این متن بخشی از بیانیه مجموعه جدید تاها حامد با عنوان «پرنیان» است، این نمایشگاه در گالری ثالث در حال برگزاری است. 

تاها حامد با الهام از نگارگری­‌های ایرانی و نقاشی­‌های قهوه­‌خانه­‌ای و همچنین نقوش کلیسایی؛ سعی بر بازنمایی آثار و ابژه­‌هایی دارد که در گذشته در نقاشی­‌ها به عنوان شمایل­‌هایی ثابت و مشخص تکرار می­‌شدند. او با این آثار که اغلب نماینده فرشته­‌هایی در حال حضور یافتن در داستان­‌های کهن ایرانی هستند، بخشی از باورها و عقاید شنیداری را به تصویر می­‌کشد.

نمایشگاه نقاشی­‌ های تاها حامد با عنوان «پرنیان» در گالری ثالث

تاها حامد با بهره­‌گیری از الگوهای مشترک متون ایرانی و مذهبی دنیایی را نه زیسته در امروز بلکه متعلق به همان گذشته را به نمایش درآورده است. او در تمام این اثار قصد دارد با بازگشتی به گذشته مخاطب را برای لحظاتی در تاریخ پیش از خود به سفر ببرد و یگانگی و الگوهای تکرار شونده داستان­‌ها و افسانه­‌ها را یادآور شود و بازنمایی کند.

نمایشگاه آثار تاها حامد با عنوان «پرنیان» تا 29 آبان در گالری ثالث ادامه دارد. گالری ثالث در خیابان کریم‌خان، بین ایرانشهر و ماه­شهر شماره 148 قرار دارد.

 

 

 

 

مطالب مشابه


نظرات


تصویری


ویدئو