سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: شیرین بزرگمهر محقق، نویسنده و مترجم، درباره کتاب "روش‌های پژوهش در تئاتر و اجرا" که به کوشش باز کرشا و هلن نیکولسون تدوین شده به هنرآنلاین گفت: این کتاب که جدیدترین اثری است ترجمه کرده‌ام در طول مدتی طراحی شده و به ثمر رسیده که تئاتر و سایر تمرین‌های اجرای انسانی در موقعیت‌های زیبایی‌شناسی و فرهنگی‌شان، بسیار متفاوت و چالش‌برانگیز شده بودند.
او درباره اهمیت این کتاب، اظهار داشت: اجرا بیش از هر دوره‌ای در انواع بیشتری از تئاترها و در بسیاری جاهای دیگر غیر از تئاتر اتفاق می‌افتد. نمایشنامه‌نویسی توسط رویکردهای متعددی با نوشتن و ساختن برنامه‌ها روبرو شده است. بازیگری تنها یکی از بسیار راه‌های اجراست. طراحی به شکل طراحی‌صحنه گسترش یافته است. تماشاگران به تماشاچیان، شاهدان، نظاره‌گران و بقیه تغییر یافته‌اند. در پاسخ به این محیط، پژوهشگران و حرفه‌ای‌های روش‌های مطالعات تئاتر و اجرا با تقاضا و فرصت‌های تازه احیا شده‌اند. روحی تازه در نوآوری پژوهش و آموزشی در دپارتمان‌هان تئاتر و اجرا تا حدی تحت‌تاثیر رشد جهانی مطالعات اجرا در طی چند دهه اخیر پدید آمد. روش‌های پژوهش قدیمی دوباره منطبق شده و روش‌های جدید اغلب در پاسخ به پیشرفت‌هایی در فرهنگ‌های پست‌مدرنی، رسانه‌ای و جهانی شده، به وجود آمده‌اند.
به گفته بزرگمهر، این کتاب دارای مقدمه‌ای است با عنوان "انجام خلاقانه روش‌ها" که در آن به طور اجمالی به شیوه‌های روش‌شناسی پرداخته شده و به این موضوع تاکید دارد که روش‌شناسی‌ها برای چه هستند و چگونه این کتاب باید خوانده شود.
او با بیان این که کتاب "روش‌های پژوهش در تئاتر و اجرا" علاوه بر مقدمه دارای 9 فصل است، توضیح داد: در فصل نخست به ضرورت آرشیو، پژوهش آرشیوی خلاقانه و مفهمومی کردن آرشیو با زیر مجموعه‌ای دسته‌بندی شده به‌طور مشروح پرداخته شده است. فصل دوم، درباره پژوهش اجرای دیجیتال و تمرین‌های مجازی است که برای روشن شدن موضوع سه مطالعه موردی را درباره یک گروه نمایشی، انجمن سازنده‌ها و یک هنرمند اجراگر ارائه می‌کند. فصل سوم، تمرین را به عنوان پژوهش مطرح کرده و تاکیدش بر ابداع بین‌رشته‌ای در عمل است این فصل یک مقدمه و چندین عنوان زیر فصل دارد.
بزرگمهر اضافه‌کرد: عنوان فصل چهار "پژوهش تاریخ و تاریخ‌نگاری تئاتر" است و در این بخش به روش‌ها و روش‌شناسی پژوهش پرداخته شده و با مطرح کردن چندین مطالعه موردی به روشن شدن مطلب کمک می‌کند. فصل پنجم، با عنوان "پژوهش در طراحی صحنه، هستی‌شناسی تا روش‌شناسی" به روش‌شناسی‌های معاصر و آرشیو وابسته به طراحی‌صحنه می‌پردازد. این فصل نیز دارای زیر مجموعه‌ای مختصر است که به شناخت خواننده درباره این مقوله بسیار کمک می‌کند. عنوان فصل ششم، "آموزش اجراگر" است و تاکید آن بر تمرین پژوهش در آزمایشگاه تئاتر است. این فصل با داشتن زیر مجموعه متعدد و جامع خواننده-اجراگر را با این چنین روش پژوهشی آشنا می‌سازد.
او درباره فصل‌های دیگر کتاب "روش‌های پژوهش در تئاتر و اجرا"، گفت: عنوان فصل هفتم، "استراتژی‌های خلاقانه در پژوهش اجرا" است که به پرسش مستندسازی از طریق مطالعات موردی پاسخ می‌دهد. فصل هشتم با عنوان جذابش "هنرمندی، بداهه‌گویی و تجزیه در تمرین پژوهش در تئاتر عملی"، همراه با چندین مطالعه موردی، توضیح داده شده است. فصل نهم "پژوهش بدن در اجرا یا به عنوان اجرا" نیز بحثی است به غایت مفید برای آشنایی با بدن به عنوان بستر پژوهش، نظری کردن بدن و بررسی آرشیوی و بدن‌های قابل مستندسازی. این بخش پژوهش از طریق بدن را با مثال‌های متعدد جامع و نوآورانه مورد نظر قرار داده است.
بزرگمهر با بیان این که در پایان هر فصل پس از نتیجه‌گیری فهرستی از منابع مورد استفاده آمده است تا خواننده بتواند برای پژوهش‌های بیشتر به آن‌ها مراجعه کند، ادامه داد: این کتاب دارای تصاویری برای توضیح مطالب است و توسط انتشارات تمدن علم منتشر خواهد شد. در ترجمه این اثر سحر مشگین‌قلم همکاری داشته است.
شیرین بزرگمهر عضو هیات علمی دانشگاه هنر تهران و دانش آموخته رشته مطالعات تئاتر از دانشگاه آستین تگزاس است. کتاب‌های "تاریخ لباس، 5000 سال پوشاک زنان و مردان جهان"، "نمایش و فنون نمایشی"، "تئاتر خیابانی و انواع دیگر نمایش‌های بیرونی"، "تمرین‌های تئاتر فمینیستی: کتاب راهنما"، "درآمد راتلج بر مطالعات تئاتر و اجرا" با همکاری سحر مشگین‌قلم و "وانمایی اسطورهای مدرنیسم، جنسیت، ژانر، اجرای تکی" با همکاری مهرداد غروی با ترجمه بزرگمهر منتشر شدند. کتاب "تاثیر ترجمه متون نمایشی بر تئاتر ایران" که از انقلاب مشروطه تا انقلاب اسلامی را در برمی‌گیرد و "50 سال دانشکده سینما و تئاتر" دانشگاه هنر تهران از جمله کتاب‌های تالیفی اوست.
