۶۰ سال از مرگ آلبر کامو نویسنده فرانسوی برنده جایزه نوبل ادبیات می‌گذرد. او ۴۶ ساله بود که در تصادف رانندگی جان باخت. حالا در کتاب «مرگ آلبر کامو» ادعای قتل او توسط سرویس جاسوسی اتحاد جماهیر شوروی مطرح شده است.

جیوانی کاتلی نویسنده ایتالیایی کتاب، نخستین بار در سال ۲۰۱۱ فرضیه قتل آلبر کامو را در روزنامه «کوریره دلا سرا» مطرح کرد. کاتلی که در آن زمان بر اساس اطلاعاتی که در خاطرات یان ژابرانا؛ شاعر و مترجم مطرح اهل جمهوری چک، مدعی به قتل رسیدن آلبر کامو شده بود، حالا در کتاب «مرگ آلبر کامو» تحقیقاتش را گسترش داده است.

آلبر کامو ژانویه سال ۱۹۶۰ سوار ماشینی به رانندگی میشل گالیمار ناشر کتاب‌هایش بود که تصادف کرد و در دم جان باخت. نویسنده «طاعون» و «بیگانه» سه سال پیش از این تصادف مرگبار برنده جایزه نوبل ادبیات شده بود. 

کامو از منتقدان رفتارهای شوروی بود و از انقلاب پاییز ۱۹۵۶ مجارستان حمایت می‌کرد.

کاتلی در کتاب خود مدعی است که فرانسه در تحقیقات درباره تصادف کامو کوتاهی کرد، چرا که در این باره با شوروی منافعی مشترک داشت. او می‌نویسد: «شخصیت برجسته آلبر کامو در چشم مردم به نمادی برای یادآوری سلطه‌جویی بی‌رحمانه اتحاد جماهیر شوروی تبدیل شده بود. هم فرانسوی‌ها و هم شوروی از خاموش کردن این یادآور ناخوشایند بهره می‌بردند.»

پل آستر نویسنده و فیلمنامه‌نویس مشهور آمریکایی از جمله افرادی است که از کتاب کاتلی قاطعانه حمایت کرده است. البته در نقطه مقابل هستند افرادی که به این تئوری توطئه به دیده شک می‌نگرند. برای مثال آلیسون فینچ استاد زبان فرانسه دانشگاه کمبریچ موافقان نظریه قتل کامو را افرادی توصیف می‌کند که هر یک دلیلی برای نفرت از حکومت کمونیستی شوروی یا دولت وقت فرانسه دارند. او در عین حال یقین دارد که مقامات ارشد فرانسوی به ویژه دوگل هیچگاه راضی به این کار نمی‌شدند.