ادای دینی به هنرمندان شناخته‌شده و ناشناخته سینما / روایت علیرضا حمیدین از نمایش "ته بلیط"

56

1398/9/25

12:37


علیرضا حمیدین گفت: در نمایش "ته بلیط"، تاریخی از سینمای ایران بازگو می‌شود که بیشتر شفاهی است و جایی از آن نوشته نشده است.

ادای دینی به هنرمندان شناخته‌شده و ناشناخته سینما / روایت علیرضا حمیدین از نمایش "ته بلیط"

سرویس تئاتر هنرآنلاین، نمایش "ته بلیط" نوشته علیرضا حمیدین و امیر پناهی‌فر و به کارگردانی علیرضا حمیدین از 7 آذرماه ساعت 19:20 در تماشاخانه ملک روی صحنه است و بازیگران این نمایش تجربی، امیرمنصور اسفندیاری، سینتیا سرکیس وارطانیان، سهند سلطانی، شادی شاه‌علی، محمد شریفی، بهاره قهرمانی، درسا آرمند، جواد سحر و سام صبا هستند.

علیرضا حمیدین در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره روند شکل‌گیری نمایش "ته بلیط" گفت: ایده نگارش و کار روی این اثر از کیفیت آثار سینمایی و انواع مخاطبان آثار سینمایی آغاز شد. همچنین زمانی تصمیم به نگارش این نمایشنامه گرفتم که سینما تنها تبدیل به یک بنگاه درآمدزایی شد و تئاتر که قرار بود مأوایی فرهنگی باشد، به سمت صرفاً اقتصادی پیش رفت.

او درباره موضوع و مضمون این اثر نمایشی عنوان کرد: در نگارش این نمایشنامه چندان درگیر موضوع نبودم و قصدم این بود تا هفت داستان از هفت انسانی را تعریف کنم که تنها به سینما می‌روند و به خاطر سینما به شکل روحی، روانی و حتی جسمی کشته می‌شوند. این کاراکترها از دل واقعیت بیرون می‌آیند و بسیار زنده هستند و فکر می‌کنم که همیشه هم زنده می‌مانند اما هیچ‌کس در مورد یکی، دو نفر از آنها 25- 26 سال و شاید هم بیشتر، حرفی نزده در حالی‌که جزء تاریخ شفاهی سینمای این مملکت هستند.  در این نمایش، تاریخی از سینمای ایران بازگو می‌شود که بیشتر شفاهی است و جایی از آن نوشته نشده است.

کارگردان نمایش "به روایت دخترها" درباره مدت زمان تمرینات نمایش "ته بلیط" اظهار کرد: به دنبال قول یک نفر، قرار بود این نمایش را در یکی از سالن‌های دولتی روی صحنه آوریم و براین اساس تمرینات را از نیمه دوم خرداد ماه آغاز کردیم اما به دلایلی امکان آن میسر نشد و تصمیم بر آن شد در یک سالن خصوصی این نمایش را اجرا کنیم. از آنجا که شرایط این نمایش به گونه‌ای بود که نیاز به یک صحنه بزرگ به منظور اجرا داشت، بر آن شدیم تا این اثر را در تماشاخانه ملک اجرا کنیم.

حمیدین درباره سبک و فضای اجرایی این نمایش تصریح کرد: به نظرم اکنون سبک‌ها، ژانرها و تئوری‌های تئاتر مقداری با هم تلفیق شده است به این معنی که ما می‌توانیم حتی "در انتظار گودو"یی ببینیم که کمی می‌تواند پارودی به معنی خود پارودی، نه طنز تلخی که در این اثر است، باشد. در مورد "ته بلیط"، از آنجا که اساساً طرفدار تئاتر تجربی هستم و از طرفی این نمایش را به سینما و نوع روایتی که سال‌های دور مرسوم بوده (مربع‌های سفیدی که آدم‌ها در آن مربع‌ها داستان‌هایشان را تعریف می‌کردند) نزدیک می‌دانم؛ فکر می‌کنم این اثر پست مدرن باشد، البته می‌دانم که تئاتر تجربی در بخش مدرن قرار می‌گیرد اما به نظرم این نمایش پست مدرن است. سعی می‌کنم خود را از این گونه تعریف‌ها فراتر ببرم و سبک‌ها دست و پایم را نبنند و کاری که به نظرم درست است را انجام دهم.

او درباره طراحی صحنه این نمایش یادآور شد: در این نمایش یک سینما سوخته و یا سینمای مرگ داریم و بنابراین اولین چیزی که تماشاگر در این اثر با آن روبرو می‌شود، فضای سینماست. یعنی مخاطب در مقابل خود صندلی‌های سوخته یا نیمه سوخته‌ای را می‌بیند که پشت یک پرده بزرگی قرار دارند و یک چارچوب سینما با انواع و اقسام پوسترهای فیلم‌ها از کازابلانکا گرفته تا ماهی و گربه و اونجرز، بتمن، دلشدگان و قیصر به حال نیمه سوخته دیده می‌شود. تلاشم بر این نبود تا یک سینمای سوخته را بسازم سعی من بر این بود تا سینمایی بسازیم که مابین این دنیا و آن دنیا باشد و فکر می‌کنم چنین مفهومی از این دکور نسبتاً سنگین اما در عین حال پورتابل، متبادر می‌شود.

علیرضا حمیدین درباره موسیقی نمایش "ته بلیط" عنوان کرد: موسیقی این نمایش مستقیماً از سینما می‌آید و تمام موسیقی‌های این نمایش به جز موسیقی آخر همه انتخابی است و موسیقی‌های فیلم است. موسیقی آخر نمایش که موسیقی آقای حکایتی است هم انتخابی است و خانم آرمند آن را مجدد با پیانو نواخته است. در این نمایش از موسیقی‌های هانس زیمر تا شجریان و از بتمن تا دلشدگان داریم. مسلماً هر کاری درباره سینما انجام می‌شود در آن یک موسیقی لئون هست. موسیقی کازابلانکا که به نظر من جذابترین موسیقی است که در فیلم‌های سینمایی نواخته شده را در این نمایش داریم. از موسیقی‌های فیلم‌های زمان گذشته چون کلاه قرمزی و گربه آوازه‌خوان نیز داریم و در مجموع تمام موسیقی‌ها از دل فیلم‌ها در می‌آیند و موسیقی فیلم‌ها هستند.

او با بیان اینکه این روزها شرایط تئاتر نیاز به بازنگری دارد، گفت: داستان این است که حال و روز تئاتر، هنر و مردم سرزمین من خوب نیست. تمام تلاشم این بود که کاری کنیم که خوب باشد، آن را بلدیم و برایش زحمت کشیده‌ایم. در این شرایط و حال و اوضاع، جدا از ناامیدی که همه داریم، تئاتر کار کردیم  اما فکر می‌کنم شاید کمی بی‌رحمانه توسط خود تئاتری‌ها با این هنر برخورد می‌شود، مخصوصا با تئاتر مستقل یعنی نمایشی که مبنای آن گروه جوانی هستند، نه دانشجو و آماتور، بلکه گروه جوانی که قصد دارند کار حرفه‌ای انجام دهند. این گروه جوان باید خطا و اشتباه کنند تا تجربه‌های جدیدی کسب کنند اما فکر می‌کنم خود تئاتری‌ها این فضا را در اختیار این گروه‌ها قرار نمی‌دهند.

این کارگردان در ادامه افزود: من طی این مدت با جمله سنگینی مواجه می‌شدم و آن این بود که "تئاتر تو چقدر می‌فروشد؟"، "این تئاتر نمی‌فروشد" یا "این بازیگران نمی‌فروشند، آن‌ها را عوض کن". این جمله‌ها باعث می‌شوند که آدم‌ها تنها به این فکر کنند که در این شرایط من چگونه بفروشم؟ در حقیقت مبنای فروش اساس کار خوب و بد نیست. به نظر من مطلقاً فروش یک تئاتر بابت کار خوب نیست در نظر ندارم بگویم کار خوب نمی‌فروشد، می‌خواهم بگویم در صورتی‌که کار خوبی هم باشد به دلیل جریانات تبلیغاتی و فرای هنر تئاتر است که می‌فروشد وگرنه کار خوب ممکن است کاملاً دیده نشود و شاید اصلاً دیده نشود و مانند یک پسر 17- 18 ساله جلوی چشم پدر، مادر و خانواده که برای رساندن او به این نقطه زحمت کشیده‌اند، تصادف کند و بمیرد.

علیرضا حمیدین در پایان صحبت‌هایش گفت: فکر می‌کنم حال و روز تئاتر برای گروه‌هایی که مستقل هستند و چهره ندارند، تهیه‌کننده نامی ندارند، گروه‌هایی که کارگردان آن شناخته شده نیست و گروه‌هایی که به منظور تجربه وارد این عرصه می‌شوند، اینگونه است. نمایش "ته بلیط" ادای دین بسیاری ساده‌ و به هیچ ادایی به مردان و زنان شناخته شده و ناشناخته سینما است؛ از مسعود کیمیایی تا یاقوت این نمایش؛ از میرباقری تا زهرایی که در پله‌های سینما فرهنگ به زمین می‌خورد و بچه‌اش سقط می‌شود. از آن زمان سینما تا اکنون ما، از آن زمان‌های حال بد تا این زمان‌های حال بد...

در خلاصه داستان نمایش "ته بلیط" آمده است: داستان هفت شخصیت که دو ساعت اجازه گرفتند تا از مرگ برگردند تا داستان خودشان و سینما را در سینما سوخته ما تعریف کنند...

دیگر عوامل این نمایش عبارتند از: تهیه کننده: علیرضا حمیدین، با صدای روزبه حصاری، بانیپال شومون و علیرضا حمیدین، مدیر پروژه: سیدمحمدهادی آموزگار، مشاور کارگردان: رضا گوران، دستیار کارگردان: شادی بیات و محمد شریفی، برنامه ریز: شادی بیات، انتخاب موسیقی: علیرضا حمیدین، طراح دکور: شادی بیات، طراح لباس: سارا مژده، طراح پوستر: میلاد زارع، طراح نور: محمدرضا رحمتی، طراح صدا: پریا کیوانفر، مدیر صحنه: سام صبا، دستیار لباس: آناهیتا عراقی نژاد، دوخت لباس: زهرا بهرامی، استدیو ضبط صدا: استدیو رها فیلم، تدوین: سمانه یوسفی، مدیر رسانه‎‌ای: الهه حاجی زاده و عکاس: سیدمحمدهادی آموزگار، سید محمد هادی آموزگار، ناتالی قرابیگی و علی یوسفی نژاد.

علاقمندان می‌توانند بلیت این نمایش را از سایت تیکت تهیه کنند.

 

مطالب مشابه


نظرات


تصویری


ویدئو