به گزارش بهداشت نیوز: محققان پروتئینی به نام سسترین (Sestrin) کشف کردند که اثراتی را نشان می‌دهد که به‌طور طبیعی در حین ورزش در بدن رخ داده و درواقع می‌تواند باعث قوی نگه‌داشتن عضلات غیرفعال شود.
دانشمندان آمریکایی امیدوار هستند که در آینده بتوانند برنامه‌ای دارویی را از طریق این پروتئین بسازند تا به کاهش هدر رفتن عضلات ناشی از پیری و سایر شرایط محدودکننده حرکتی کمک کند.
دکتر میونجین کیم (Myungjin Kim) استادیار دانشگاه میشیگان ایالات‌متحده آمریکا و متخصص فیزیولوژی که سرپرستی این تیم تحقیقاتی را بر عهده داشته، گفت: «محققان پیش‌ازاین مشاهده کرده‌اند که پس از انجام تمرینات ورزشی در عضلات پروتئین سسترین جمع می‌شود.» آن‌ها در این پروژه تحقیقاتی روی ارتباط و پیوند ظاهری این پروتئین و ورزش کارکردند.
این تیم تحقیقاتی یک نوع تردمیل را ساخته که به‌وسیله آن مگس‌ها به انجام ورزش تشویق می‌شوند. این محققان مگس دروسوفیلا (Drosophila) یا همان مگس سرکه را درون نوعی تردمیل شبیه لوله آزمایشگاه قرار می‌دهند و مگس در آن به تقلا و بالا و پایین رفتن می‌پردازد.
مگس های عادی دروسوفیلا به مدت سه هفته در این تردمیل قرار می‌گیرند و به دویدن و پرواز کردن می‌پردازند. پژوهشگران این مگس‌ها را ازلحاظ ساخت پروتئین سسترین با مگس‌هایی که توانایی ساخت آن را ندارند، مقایسه کردند.
دکتر کیم در توضیحاتش اظهار داشت: «در این مرحله معمولاً مگس‌ها می‌توانند حدود چهار تا شش ساعت به دویدن و پرواز بپردازند که درنتیجه توانایی‌های طبیعی مگس‌ها در طی این دوره بهبود پیدا می‌کند؛ اما مگس های بدون پروتئین سسترین با ورزش این بهبود را تجربه نکردند.»
قابل‌توجه است، هنگامی‌که دانشمندان به‌طور مصنوعی سطح پروتئین سسترین را در مگس‌ها به حداکثر رساندند، نتایج نشان می‌دهد که همه مگس‌ها حتی آن‌هایی که ورزش نکرده و فعالیت نداشتند، قوی‌تر شده‌اند.
در حقیقت مگس‌هایی که دوزهای غیرطبیعی پروتئین سسترین را دریافت کرده‌اند، در هنگام ورزش تحمل و استقامتشان افزایش پیدا نکرده بلکه بهبود پیدا می‌کند. البته فواید این پروتئین به بهبود استقامت محدود نمی‌شود.
در آزمایش‌های بعدی، موش‌های بدون پروتئین سسترین فاقد توانایی بهبودیافته هوازی و تنفسی و همچنین توانایی چربی سوزی به‌طورمعمول با ورزش هستند، مورد مطالعه قرار گرفتند.
دکتر کیم در ادامه توضیحاتش گفت: «ما احتمال می‌دهیم که پروتئین سسترین بتواند با باز و بسته کردن مسیرهای متابولیکی مختلف، این فعالیت‌های بیولوژیکی را هماهنگ کند. این نوع اثر ترکیبی برای تولید اثرات ورزشی بسیار مهم است.»
محققان این تیم دریافتند که پروتئین سسترین عضله خاص می‌تواند برای جلوگیری از آتروفی در عضله بی‌حرکت ازجمله زمانی که اندامی برای مدت طولانی بی‌حرکت می‌ماند، مفید واقع شود.
دکتر کیم ادعا کرد: «این مطالعه مستقل، بار دیگر نشان می‌دهد که پروتئین سسترین به تنهایی برای ایجاد فواید زیادی از نوع حرکت بدنی و فعالیت‌های ورزش کافی است.» اما محققان از اینکه استفاده مکمل‌های پروتئین سسترین افق روشنی داشته باشد، شک دارند.
دانشمندان هنوز نمی‌دانند که چگونه ورزش باعث تولید پروتئین سسترین در بدن می‌شود به همین جهت دکتر کیم اعلام کرد مطالعات بعدی که می‌تواند برای معالجه افرادی که نمی‌توانند ورزش کنند حیاتی باشد را در آینده‌ای نزدیک آغاز خواهند کرد.
منبع: سیناپرس
