ساریساریناما کوهی با سطح قله هموار است که به آن تپویی می گویند. کوه متعلق به پارک ملی جائوآ ساریساریناما، در جنوب غربی ایالت بولیوار است. جایی در نزدیکی مرز دو کشور ونزوئلا و برزیل. نام این محل، از افسانه های سرخپوستان بومی منطقه "یکوآنا" ها گرفته شده است. افسانه هایی که می گویند روح شیطان در غار های کوه زندگی می کند. هنگامی که شیطان گرسنه، گوشت قربانیانش را با ولع می بلعد؛ صداهای منزجر کننده "ساری ساری" به گوش می رسد.
این قله در یکی از مناطق دور از دسترس کشور قرار دارد. نزدیک ترین جاده ارتباطی، در حدود صدها مایل از آن فاصله گرفته است. بر خلاف تپویی های دیگر، ساریساریناما دارای پوشش گیاهی بسیار غنی است. سطح قله این کوه با جنگل هایی پوشیده شده است که به طور معمول ارتفاع آنها به 15 تا 25 متر می رسد. اکوسیستم خاص این منطقه باعث تجمع گونه های متعدد گیاهی و جانوری در آن شده است.
خانه های شیطان
مهم ترین ویژگی ساریساریناما، وجود چهار گودال عمیق روی آن است. گودال هایی که در افسانه ها، به خانه های شیطان معروف اند. عمیق ترین آن ها به نام سیما هامبولت، 314 متر عمق دارد. عرض دهانه آن 352 متر است اما در اعماق پایین تر گودال، تا حدود 502 متر افزایش پیدا می کند. دیگر گودال معروف این قله سیما مارتل، با عمق 248 متر است. گودال ها تقریباً دایره ای شکل هستند و از هم 700 متر فاصله دارند. نمای این گودال های غول پیکر از آسمان خیره کننده است.
خلبان هری گیبسون برای اولین بار در سال 1961 این گودال ها را کشف کرد، ولی سفر به آن در سال 1974 برنامه ریزی شد. این تیم متشکل از کاشفان و متخصصان زیادی بود. آن ها تنها با طناب وارد گودال شدند اما بیرون آمدن از آن اصلا راحت نبود. در پایین گودال، با افزایش عرض گودال، طناب ها آزادانه در هوا آویزان می شدند. آنها چند روز ناامیدانه به قطع درختان مشغول بودند تا فضایی برای فرود هلیکوپتر به وجود بیاید. اما سر انجام با استفاده از نردبان های کابلی خارج شدند. چه کسی می داند چه تعداد از گونه های نادر گیاهی، طی تلاش های بیهوده آن ها نابود شدند؟
تیم اعزامی دوم دو سال بعد وارد عمل شد. آنها آمادگی بیشتری نسبت به تیم اول داشتند و سومین گودال، یعنی سیما دو لا لوویا را کشف کردند. این گودال یک غار کوارتزیتی به طول 1.35 کیلومتر بود که حدود دو دهه به عنوان طولانی ترین غار کوارتزیتی جهان شناخته شد.
