بعد از اقدام به بارداری، پریودم جلو افتاد!

 

این علائمی که گفتند مشکل خاصی را نشان نمی دهد. فقط ناشی از تغییرات هورمونی پیش از قاعدگی هستند که آن هم موضوع نگران کننده و غیر طبیعی نیست. اینکه با یک بار مقاربت بدون پیشگیری، بارداری اتفاق نیفتاده هم اصلا غیرطبیعی نیست. البته لزومی ندارد تعداد دفعات مقاربت در ماه زیاد باشد ولی بهتر است در زمان هایی که تخمک گذاری بیشتر می شود مقاربت داشته باشند. معمولا اگر پریودیشان منظم هست از روز 12 سیکل تا روز 14 روزهای تخمک گذاری است. در این ایام 3-2 بار با فاصله 36 تا 48 ساعت نزدیکی داشته باشند. در مورد بخش آخر سوالشان هم باید بگوییم که مقدار خونریزی قاعدگی زیاد مهم نیست، بلکه نظم آن اهمیت دارد. اگر پریودشان منظم است و فقط خونریزی کمی دارند نگران نباشند و مشکل خاصی وجود ندارد اما اگر علاوه بر خونریزی کم، قاعدگی بی نظمی دارند بهتر است از نزدیک توسط یک متخصص زنان مورد بررسی قرار گیرند.

مهم‌ترین مطالب در این‌باره:
سندرم PMS یک گروه از علائم هست که ارتباط مستقیم با چرخه قاعدگی داره. معمولا این علایم یک تا دو هفته قبل از عادت ماهانه نمود پیدا می کنه که همگی این علایم بلافاصله پس از خونریزی متوقف می شوند. علایم این سندرم بسیار شبیه به علائم اولیه بارداری می باشد.
البته همگی این نشونه ها از یک زن به زن دگیر متفاوت بوده که این تفاوت ها در عین حال بسیار ظریف هستن.

علائم سندرم PMS
بدون خونریزی
افزایش اشتها
ناگهانی

علائم رایج در سندرم PMS و بارداری
بزرگ شدن سینه ها
گرفتگی معده
علائم رایج بارداری
خونریزی واژینال رد حد خفیف و یا لکه بینی
حالت تهوع و استفراغ
درد پستان

درد پستان در حین سندرم PMS
تورم و حساسیت سینه ها در نیمه دوم چرخه قاعدگی در زنان رخ می ده، میزان حسایت از متوسط تا شدید پیش می ره و هر چه به روز پریود نزدیک می شید می تونه شدیدتر هم بشه. زنان که در سنین باروری و تولید مثل هستند ممکنه دردهای شدیدتری رو در این دوره متحمل شوند.
بافت سینه زنان در این مدت ممکنه متراکم و مملو از برآمدگی بشه به خصوص در ناحیه بیرونی. در عین حال زنان حس می کنن سینه هاشون پرتر و سنگین تر شده است. که می تونه دردناک هم باشه. این دردها و تورم ها همزمان با شروع خونریزی و کاهش میزان پروژسترون در بدن کاهش پیدا می کنه.

درد پستان حین بارداری
پستان زنان در اوایل دوره بارداری ممکنه حساس تر، دردناک و حساس به لمس کردن بشه. مشابه سندرم PMS ممکنه زنان حس پر بودن و سنگینی سینه نیز داشته باشند.
این حسایت ها و تورم معمولا یک تا دو هفته بعد از اینکه متوجه شدید که باردار هستید نیز رخ می ده و به خاطر افزایش میزان سطوح پروژسترون نیز ممکنه قدری بیشتر بدن در این حالت باقی بمونه.

خونریزی در سندرم PMS
در حالت کلی زمانی که در حال گذرندون سندرم PMS هستید دچار خونریزی و لکه بینی نخواهید شد و فقط زمانی پریود می شوید که دوره عادت ماهانه شما شروع شده باشه که می تونه میزان قابل توجهی خونریزی باشه و تا یک هفته هم ادامه پیدا کنه.

خونریزی در بارداری
برای برخی از زنان خونریزی به رنگ صورتی، لکه بینی و یا خونی که قهوه ای تیره باشه می تونه از اولین نشون های بارداری باشه، به طور معمول مشاهده این خونریزی 10 تا 14 روز بعد از تخمک گذاری خواهد بود که خیلی هم نیاز به استفاده از نوار بهداشتی نیست چون بسیار کوتاه بوده و یک تا دو روز هم تموم خواهد شد.
تغییرات خلق و خوی

تغییرات خلق و خوی در سندرم PMS
در طول این سندرم ممکنه زنان کمی تحریک پذیر شده و بدخلق شوند و همینطور حس بغض و گریه همراه با یک اضطراب نیز در وجودشون حس می شه. البته جای نگرانی نیست چون تمام این علائم بعد از دوره عادت ماهانه از بین خواهند رفت.
تو این شرایط بهتره که خوب بخوابید و قدری هم تمرینات ورزشی انجام دهید تا از میزان خلق و خوی بد شما کم شه. اما اگر متوجه شدید حس یاس، ناامیدی، کمبود انرژی و حس غم شما بیشتر از دو هفته طولانی شده دیگه مربوط به این سندرم نیست و بایستی که نزد پزشک بروید.

تغییرات خلق و خوی در بارداری
اگر شما باردار هستید پس ممکنه یه مقداری تغییرات خلق و خوی را تجربه کنید که این حالات تا نزدیک زایمان و زمان تولد نوزاد با شما همراه خواهند بود. تو این روزها ممکنه عصبی یا هیجان زده بشید، ممکنه چشم انتظار اعضای خانوادتون باشید و یا ممکنه دچار غم شده و حتی گریه کنید.
مسلما افسردگی در دوران بارداری بسیار طبیعی و قابل درمان می باشد که اگر برای شما رو به وخامت می ره حتما به پزشک مراجعه نمایید.

خستگی در سندرم PMS
خستگی و بی حالی که می تونه با مشکل خواب هم همراه باشه در طول دوره سندرم PMS بسیار طبیعیه که بلافاصله بعد از شروع خونریزی خود به خود رفع می شه اما تو همین دو هفته می تونید با ورزش کردن کمک به بهبود خواب و حس و حال خودتون کنید.

خستگی در بارداری
در دوره بارداری سطوح بیشتری هورمون پروژسترون در بدن ترشح می شه که این خود دلیلی بر افزایش احساس رخستگی و ضعف هست، اما برای اینکه بتونید از پس بی حالی این دوره بر بیایید بهتره خوب بخوابید و خوب غذا میل کنید.

حالت تهوع در سندرم PMS
زمانیکه دوره عادت ماهانه شما دیر شده نمی تونید انتظار تهوع و استفراغ داشته باشید اما این دوره با برخی از ناراحتی های معده مثل حالت تهوع نیز همراه هست.

حالت تهوع در بارداری
حتما می دونید که بیماری صبحگاهی یکی از علائم و نشونه های واضح دوران بارداریه! که ممکنه همه زنان باردار اونو تجربه نکنند. معمولا حالت تهوع یک ماه بعد از بارداری شروع می شه که ممکنه همراه با استفراغ هم باشه.
درسته که این بیماری صبحگاهی نامیده می شه اما هر زمانی از روز می تونید منتظرش باشید.

اشتهای غذایی در سندرم PMS
زمانی که شما در دوره سندرم هستید ممکنه عادت های غذاییون کمی تغییر کنه و اشتهای بیشتری به غذاهای شور، شکلاتی، کربوهیدرات ها و قندی پیدا کنید و در کل اشتهای شما تحریک بشه و میل به غذا خوردن بیشتر داشته باشید. که این حالات به این وسعت کمتر در بارداری دیده می شود.

اشتهای غذایی در بارداری
در طول بارداری احتمالا علاقه شما به یک خوراکی خاص بیشتر می شه و گاهی اوقات هم از بو و مزه خوراکی که قبلا دوست داشتید منزجر می شید که این تمایلات با پایان بارداری تموم خواهد شد.
در این دوران احتمال داره تمایلتون به موادی باشه که هیچ گونه ارزش غذایی ندارند مثل یخ، برخی از فلزها و غیره که در اینصورت حتما به پزشک مراجعه نمایید.

گرفتگی در سندرم PMS
قبل از شرع قاعدگی خصوصا 24 تا 48 ساعت قبل از شروع خونریزی ممکنه شاهد گرفتگی های عضلانی باشید که در نهایت با پایان خونریزی از بین خواهد رفت. گرفتگی عضلانی قاعدگی معمولا پس از اولین بارداری و با افزایش سن رفته رفته کمتر می شه اما در دوران قاعدگی میزان این نوع گرفتگی ها بیشتر می شه.

گرفتگی عضلات در بارداری
در اولین بارداری ممکنه یک تجربه نسبتا ملایمی از گرفتگی های عضلانی در حدود روزهای عادت ماهانه داشته باشید. این گرفتگی ها بیشتر در نواحی پایین معده و کمر حس می شه. اگر سابقه سقط جنین دارید کمی بیشتر به دل دردها و گرفتگی عضلات توجه کنید.

سندروم ملال پیش از قاعدگی
سندروم ملال پیش از قاعدگی (PMDD)، به نشانه های بدنی، روانی و هیجانی گفته می شود که همزمان با چرخه قاعدگی زنان رخ می دهد. تفاوت آن با سندروم پیش از قاعدگی (PMS)، در شدت علایم و میزان بالای سطح ناتوان کنندگی PMDD است.
PMDD یک بیماری مزمن است که بر سلامت روان و عملکرد روزانه فرد تاثیر منفی می گذارد و در بیشتر مواقع نیاز به درمان دارد.

نشانه های سندروم ملال پیش از قاعدگی
علایم سندروم پیش از قاعدگی PMDD، در طول روزهای قبل از پریود، معمولا 5 تا 11 روز باقیمانده به قاعدگی، شروع می شوند. در بیشتر زنان نشانه ها با شروع قاعدگی در همان روزهای اول کاهش می یابند و یا از بین می روند. نشانه های شایع PMDD شامل موارد زیر می شوند:
1- خستگی شدید، بی حالی و کمبود انرژی
2- تغییرات بارز خلقی و عاطفی مثل؛ تحریک پذیری، خشم، نگرانی، افسردگی و اضطراب
3- پرخوابی یا بی خوابی
4- گریه و احساس ناامیدی و کاهش علاقه به فعالیت های معمول
5- دشواری در تمرکز، سرگیجه و بی توجهی، غفلت و فراموشی
6- تپش قلب
7- سوءظن و تصویر بد از خود
8- ناراحتی دستگاه گوارش، نفخ و افزایش اشتها
9- سردرد و کمر درد
10- اسپاسم عضلانی، بی حسی یا سوزن سوزن شدن در اندام ها
11- تغییرات در دید و بینایی
12- کاهش میل جنسی
13- حساس شدن پستان ها، کاهش ادرار، تورم دست ها، مچ پاها و افزایش وزن

علل و دلایل ملال پیش از قاعدگی
هنوز علت دقیقی برای سندروم PMDD مشخص نشده است.
آنچه تا به حال بیان شده بر پاسخ غیر طبیعی مغز به نوسانات هورمونی در طول چرخه قاعدگی اشاره دارد که می تواند به کمبود سروتونین منتهی شود. همچنین افراد با سابقه شخصی یا خانوادگی، افسردگی بعد از زایمان و اختلالات خلقی با احتمال بیشتری می توانند به سندروم ملال پیش از قاعدگی دچار شوند.
از دیگر عوامل تاثیر گذار می توان به مصرف الکل، مشکلات تیروئید، اضافه وزن، نداشتن فعالیت و ورزش نکردن اشاره کرد.

درمان سندروم ملال پیش از قاعدگی
اولین گزینه ی درمانی برای سندروم ملال پیش از قاعدگی، در حال حاضر دارو درمانی است. در این درمان ها، داروهایی که بر سروتونین اثر می گذارند، در زنان با سندروم PMDD موثر واقع می شود.
این داروها در دسته داروهای ضد افسردگی قرار می گیرند، اما کسانی که از این داروها برای کاهش علائم استفاده می کنند، می توانند از آن ها به صورت دوره ای استفاده کنند. از دیگر داروها می توان به درمان های هورمونی که با تاثیر بر مدارهای مغزی چرخه ی تولید مثل (تخمک گذاری) را تنظیم می کنند، اشاره کرد.
برخی دیگر از درمان های غیر دارویی، شامل تغییراتی در سبک زندگی و روان درمانی هستند. رژیم غذایی مناسب می تواند در تخفیف علائم کمک کند، تحقیقات نشان داده استفاده کمتر از کافئین، شکر و مصرف غذاهای سبک تر همچنین ورزش های هوازی بر کاهش علائم تاثیر گذار است.