فیلم سینمایی «لباس شخصی» به کارگردانی امیرعباس ربیعی در بخش نگاه نو سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد.به همین بهانه با این کارگردان جوان به گفت‌وگو نشستیم که بخشی از آن را می‌خوانید.
آقای ربیعی، چطور شد که رفتید به سراغ موضوع حزب توده و ایده آن از کجا شکل گرفت؟ چه اندازه بحث‌های انقلاب و اتفاقاتی که در آن سال‌ها در کشور رخ داده است باعث شکل‌گیری قصه این فیلم شد؟ و شما تا چه اندازه به اصل موضوع وفادار ماندید... آیا تخیل و قصه را هم وارد فیلمنامه کردید؟
علاقه من به ژانر سیاسی است و تمام فیلم‌های کوتاهی که کار کردم نیز در همین زمینه بود. موضوع حزب توده ابتدا من را جذب نکرد، چون شناختی نسبت به آن نداشتم. با این قصه از طریق یک دوست آشنا شدم و آن‌قدر دراماتیک و جذاب بود که رفتم به سراغ آن؛ ما در نوشتن فیلمنامه به اصل واقعیت وفادار بودیم، اما به هر حال یک فیلمنامه داستانی نوشتیم و مستند کار نکردیم و در نگارش آن برخی جاها از تخیل استفاده کردیم تا دراماتیزه شود، اما مراقب بودیم تا به اصل داستان خللی وارد نشود.
انتخاب بازیگران بر چه اساسی بود؟ بازیگران شما همگی از بازیگران تئاتر هستند که همین امر از نکات مثبت فیلم شماست که باعث شده برای مخاطب باورپذیرتر باشند، اما نکته‌ای که وجود دارد بحث گیشه است و فکر می‌کنید که این گروه تا چه اندازه می‌تواند در جذب مخاطب در گیشه موفق باشد؟
ما از بازیگران غیرچهره استفاده کردیم، چون فضای فیلمنامه یک فضای معمایی- جاسوسی است و ترجیحمان این بود که بازیگران پیشینه‌ای در ذهن تماشاگر نداشته باشند و ذهنیتی نسبت به آن‌ها وجود نداشته باشد. از سوی دیگر به دلیل هزینه بالای دستمزد بازیگران ترجیح دادیم از بازیگرانی بهره بگیریم که توقع مالی کمتری دارند، اما به ازای آن انرژی و انگیزه به‌مراتب بیشتری نسبت به بازیگران چهره دارند. سعی کردیم این هزینه را صرفه‌جویی کنیم و اگر قرار است در فیلم استفاده شود، در بخش تولید باشد تا دستمزد عوامل. از سوی دیگر با تعدادی از این دوستان در فیلم‌های کوتاهم همکار بودم و دوست داشتم در سینمای بلندم نیز همراهم باشند. به نظرم آنچه باعث فروش فیلم و جذب مخاطب می‌شود سوپراستار بودن بازیگر نیست، امروز تماشاگران سینما آن‌قدر حرفه‌ای هستند که دیگر این مسائل فریبشان نمی‌دهد و آنچه مهم است، فیلم خوب، بازی درخشان و قصه جاندار است که سعی کردیم در این فیلم این اتفاقات بیفتد. بازخوردی که در جشنواره فیلم فجر از مخاطبان گرفتیم بسیار غافلگیرمان کرد، چرا که تماشاگر به‌شدت از فیلم راضی بوده و علیرغم این که بازیگر چهره نداشته ما را به‌شدت به اکران امیدوار کرد. البته که همه شرایط اکران ربطی به فیلم ندارد و مسائل پشت پرده و زد و بندهایی وجود دارد که از عهده ما خارج است. اما اگر واقعاً عدالت رعایت شود فیلم ما در این بخش نیز موفق خواهد بود.
