میگرن شکمی چیست؟ علائم، تشخیص و درمان میگرن شکمی

نمکستان: اعتقاد بر این است که میگرن شکمی نوعی میگرن است که در کودکان شایع است اما در بزرگسالان نادر است. میگرن شکمی با درد در مرکز شکم که ممکن است شدید باشد مشخص می شود. علائم می توانند یک ساعت یا چند روز ادامه داشته باشند.

گاهی درد با حالت تهوع و استفراغ همراه است. خواب به طور معمول باعث تسکین میگرن شکمی می شود. داروهای مورد استفاده در درمان میگرن کلاسیک نیز می توانند مؤثر باشند، اگرچه هیچ درمان واحدی وجود ندارد که مشخص شود در همه بیماران مؤثر است. بیشتر کودکانی که میگرن شکمی دارند، سابقه خانوادگی میگرن را دارند و بیشتر آن ها در بزرگسالی به میگرن مبتلا می شوند.

علت دقیق میگرن شکمی به خوبی درک نشده است. این عارضه ممکن است به عوامل عصبی و غدد درون ریز وابسته باشد. تشخیص میگرن شکمی می تواند دشوار باشد و بستگی به رد سایر علل احتمالی درد و علائم شکم دارد. هیچ آزمایش تشخیصی وجود ندارد که تشخیص را تأیید کند.

میگرن شکمی چیست؟

مانند بزرگسالان، کودکان نیز می توانند به میگرن مبتلا شوند. این می تواند همان نوع شرایطی باشد که در بزرگسالان مشاهده می شود، که به طور معمول با سردرد اتفاق می افتد. حالت تهوع، استفراغ و فوتو فوبیا (کاهش تحمل به نور) می تواند رخ دهد. کودکان همچنین برخی از تغییرات غیرمعمول در میگرن را ایجاد می کنند، که با سردرد همراه نیستند و این مورد در بزرگسالان مشاهده نمی شود. میگرن شکمی یکی از این انواع است.

میگرن شکمی شرایطی است که تصور می شود مشابه به میگرن است که با درد در شکم مشخص می شود. غالباً توسط محرک های معمول میگرن کلاسیک بروز می کند. درد می تواند شدید باشد و حالت تهوع و استفراغ ایجاد شود. میگرن شکمی در بزرگسالان نادر است، اما تخمین زده شده است که تا ۲٪ از کل کودکان ممکن است دچار میگرن شکمی شوند.

کودکانی که این بیماری را دارند معمولاً در بزرگسالی به سردردهای میگرنی مبتلا می شوند. دختران بیشتر از پسران تحت تأثیر این بیماری قرار می گیرند. میگرن شکمی به طور معمول برای اولین بار در سنین ۲ تا ۱۰ سالگی اتفاق می افتد.

چه عواملی باعث میگرن شکمی می شود؟

علت میگرن شکمی به خوبی درک نشده است. تصور می شود که میگرن شکمی توسط برخی از محققان مربوط به تغییرات عصبی یا غدد درون ریز است و ممکن است در اثر تغییر در سطح سروتونین و هیستامین در بدن ایجاد شود. عوامل ژنتیکی نیز ممکن است درگیر شوند زیرا این بیماری در کودکانی که سابقه خانوادگی میگرن دارند بیشتر دیده می شود.

حدود ۶۰٪ کودکان مبتلا به این بیماری سابقه خانوادگی مثبتی برای میگرن دارند. محرک های مربوط به میگرن شکمی، مشابه محرک های میگرن کلاسیک توصیف شده است. این علائم شامل غذاهای حاوی شکلات یا نیتریت، استرس و اضطراب است.

علائم میگرن شکم چیست؟

همانطور که گفته شد، میگرن شکمی باعث ایجاد درد در شکم می شود که می تواند شدید و ناتوان کننده باشد. معمولاً درد در قسمت میانی شکم و  غالباً در اطراف ناف ایجاد می شود. گرفتگی، حالت تهوع و استفراغ و رنگ پریدگی نیز می تواند با درد اتفاق بیوفتند.

میگرن شکمی چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص بیماری به ویژه در اولین علائم ممکن است مشکل باشد. هیچ آزمایش خاصی وجود ندارد که بتواند تشخیص میگرن شکمی را مشخص کند، بنابراین تشخیص براساس رد از سایر شرایط است. آزمایشات آزمایشگاهی و مطالعات تصویربرداری معمولاً برای رد شرایط دیگر که می توانند مسئول علائم باشند، انجام می شود. الکتروانسفالوگرافی (EEG) بعضی اوقات برای رد یک اختلال تشنج به عنوان علت علائم انجام می شود.

درمان میگرن شکمی چیست؟

درمان میگرن شکمی دو مؤلفه برای کاهش علائم حمله حاد و جلوگیری یا کاهش شدت قسمت های بعدی دارد. تحقیقات تا به امروز داده های کافی را برای تحکیم نقش هر داروی خاص در درمان علائم یا جلوگیری از قسمت های بعدی میگرن شکمی ارائه نکرده است. هنوز هم بسیاری از بیماران به داروهای ضد میگرن و سایر داروها پاسخ می دهند.

داروهایی برای درمان میگرن شکم

انواع داروهایی که ممکن است برای مدیریت میگرن شکم استفاده شود عبارتند از:

• داروهای ضد درد مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) یا استامینوفن سوماتریپتان، عضو کلاس داروهای تریپتان که برای معالجه میگرن در بزرگسالان استفاده می شود، برای معالجه برخی از کودکان بزرگتر مبتلا به میگرن شکمی استفاده شده است.
• داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و داروهایی که اثرات سروتونین را مسدود می کنند در برخی از بیماران برای کاهش دفعات حملات استفاده شده است.
• اسید والپروئیک، یک داروی ضد عفونی کننده، برای درمان میگرن شکم استفاده شده است.
• داروهای ارگوتامین، همچنین برای بزرگسالان مبتلا به میگرن نیز مورد استفاده قرار می گیرد، برای معالجه برخی از انواع کودکی میگرن استفاده می شود.
• داروهای آسپیرین با دوز کم و بتا مسدود کننده با دوز کم در طولانی مدت در برخی از بیماران به منظور کاهش تعداد دفعات حملات آینده استفاده شده است.
• نشان داده شده است که آنتی هیستامین سیپروهپتادین در برخی از کودکان با انواع میگرن موثر است.

جنبه های دیگر درمان ممکن است شامل مصرف مایعات داخل وریدی در صورت شدید بودن استفراغ و استفاده از داروهای آرام بخش باشد.

در صورت شناخته شدن ، درمان ممکن است شامل توصیه هایی برای تشخیص و جلوگیری از محرک ها باشد. به عنوان مثال، اگر محرک های غذایی شناسایی شده اند، باید از این موارد اجتناب شود، اگرچه همه کسانی که میگرن شکمی را تجربه می کنند، محرک مواد غذایی قابل شناسایی نیستند. برنامه های مدیریت استرس ممکن است برای بعضی از افراد مفید باشد.