همه چیز درباره دیابت نوع ۲ و پیشگیری از آن
دیابت نوع ۲ چیست؟
دیابت نوع ۲ که قبلا آن را با نام دیابت شیرین غیر وابسته به انسولین (NIDDM) یا دیابت بزرگسالان می شناختند، نوعی اختلال در سوخت و ساز بدن است که طی آن بدن نمی تواند گلوکز را ذخیره و استفاده کند و گلوکز به جای تبدیل به انرژی به جریان خون برگشته و باعث ایجاد علایم مختلف می گردد. با دانشچی همراه باشید.
نشانه های دیابت نوع ۲
افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ یک سری از نشانه ها و علایم زیر را تجربه می کنند. علایم کلاسیک دیابت عبارتند از ادرار زیاد (تکرر ادرار)، استسقاء (احساس تشنگی مفرط)، پرخوری (احساس گرسنگی مفرط)، و کاهش وزن.
علایم دیگر این بیماری که به وضوح میتوان آنها را در تشخیصها مشاهده کرد عبارتند از: سابقه تاربینی، احساس خارش، نوروپاتی محیطی، حاد شدن عفونتهای مهبلی، و خستگی.
بسیاری از افرادی که در سالهای اول هیچ نوع نشانهای از بیماری ندارند بیماری آنها در آزمایشهای معمولی تشخیص داده میشود. در افراد مبتلا به دیابت شیرین نوع ۲ به ندرت کمای غیرآستونمی هایپروسمولار دیده میشود (شرایطی که در آن قند خون بالا با کاهش سطح هوشیاری و فشار خون پایین همراه است).
اما باید بدانید در بعضی موارد دیابت نوع ۲ هیچ علامتی ندارد. در این گونه موارد افراد مبتلا ماه ها یا حتی سال ها بدون این که از بیماری خود مطلع باشند به زندگی ادامه می دهند. دیابت آن قدر به تدریج پیش می رود که حتی گاهی اوقات علایم آن قابل شناسایی نیست. به همین دلیل خیلی از مبتلایان به دیابت تا سال ها از بیماری خود اطلاع ندارند.
تشخیص دیابت نوع ۲
تعریف سازمان بهداشت جهانی از دیابت (نوع ۱ و نوع ۲) عبارتند از بالا رفتن گلوکز به همراه علایم، در غیر این صورت افزایش شاخصها در دو صورت، یا
گلوکز پلاسمای ناشتا ≥ ۷٫۰ mmol/l (۱۲۶ mg/dl)
یا:
با آزمایش تلورنس گلوکز، دو ساعت بعد از مصرف دوز خوراکی، گلوکز پلاسما ≥ ۱۱٫۱ mmol/l (۲۰۰ mg/dl)
اندازهگیری تصادفی قند خون بیشتر از ۱۱٫۱ mmol/l (۲۰۰ mg/dL ) همراه با علایم رایج بیماری و رو ش دیگر شخیص این بیماری هموگلوبین گلیکوزیله (HbA۱c)) بیشتر از ۶٫۵٪ است.
در سال ۲۰۰۹ کمیته بینالمللی کارشناسان که عبارتند بودند از نمایندگان انجمن دیابت آمریکا (ADA)، فدراسیون بینالمللی دیابت (IDF)، و انجمن اروپاییها در زمینه تحقیقات دیابت (EASD) پیشنهاد کردند که برای تشخیص دیابت از آستانهای بین ≥۶٫۵٪ HbA۱c استفاده شود.
این پیشنهاد در سال ۲۰۱۰ مورد پذیرش انجمن دیابت آمریکا قرار گرفت. آزمایشهای مثبت باید تکرار شوند مگر آنکه نشانههای معمول بیماری و قند خون mmol/l 11.1