کشور مالزی، یکی از کشورهای جنوب شرقی آسیاست که به دلیل جاذبه های طبیعی متنوع و فوق العاده ای که دارد، مورد توجه بسیاری از گردشگران قرار گرفته و به یکی از مهمترین مقاصد گردشگری دنیا تبدیل شده است. تاریخ پرفراز و نشیب مالزی باعث ورود اقوام مختلف به این کشور و در نتیجه تنوع فرهنگ و آداب و رسوم آن شده است. در مالزی علاوه بر مالایی ها، مردمی از ملیت های مختلف هندی، چینی و ژاپنی نیز دیده می شوند. تنوع قومی و قبیله ای مالزی بر رژیم غذایی مردم مالزی نیز تاثیر داشته و تنوع گسترده ای از غذاها را به وجود آورده است. استفاده مالزیایی ها از ادویه جات و چاشنی های مختلف و سبک پخت و پز آن ها باعث شده تا غذاهای این کشور بسیار خوشمزه و خوش عطر بوده و مورد توجه مردم سراسر دنیا قرار گیرند. تا جایی که بسیاری از غذاهای محلی این کشور جای خود را در منوی غذایی رستوران های بین المللی کشورهای مختلف باز کنند. با توجه به اینکه بحث غذا و خورد و خوراک یکی از مهمترین و جذاب ترین بخش های سفر محسوب می شود و تنوع غذایی مالزی انتخاب را برای مسافران سخت می کند، در بخش آداب و رژیم غذایی مردم مالزی تصمیم گرفتیم در مورد فرهنگ غذایی مردم مالزی صحبت کنیم. با اطلاعاتی که از مطالعه مطلب آداب و رژیم غذایی مردم مالزی به دست می آورید می توانید با آگاهی بیشتری غذاها را بررسی کرده و انتخاب بهتری را مطابق با سلیقه و ذائقه خود انجام دهید. پس اگر دوست دارید بدانید در مالزی چه غذاهایی را می توانید نوش جان کنید، مطلب ما را دنبال کنید.
همان طور که می دانید، فرهنگ مالزی ترکیبی از فرهنگ کشور هند، کشور چین و مالایی می باشد که با هم پیوند خورده و تنوع جذابی را ایجاد کرده اند. این تنوع بر روی فرهنگ غذایی مردم مالزی نیز تاثیر داشته و غذاهای محلی بی نظیری را ایجاد کرده که در سراسر دنیا معروف می باشند. طعم فوق العاده و عطر دوست داشتنی غذاهای مالزیایی باعث شده تا مسافران و گردشگران این کشور نتوانند در مقابل عطر وسوسه انگیز طعم لذیذشان مقاومت کرده و بدون چشیدن آن ها مالزی را ترک کنند.
رژیم غذایی مردم مالزی مانند کشورمان ایران، در بخش ها و مناطق مختلف جغرافیایی متفاوت بوده و متناسب با مواد غذایی موجود و فرهنگ مردم آن منطقه تهیه می شود. علاوه بر این، ترکیب فرهنگ های مناطق مختلف عطر و طعم های متفاوتی ایجاد کرده که در ادامه به هریک از آن اشاره می کنیم:
-مردم بخش شمالی مالزی معمولا از ادویه های تایلندی در غذاهایشان استفاده می کنند. در گذشته مردم جنوب کشور تایلند به شمال کشور مالزی مهاجرت کرده و با مردم این منطقه ازدواج کردند. در نتیجه بخشی از فرهنگ غذایی تایلندی وارد آداب و رژیم غذایی مردم مالزی شد و غذاهایشان عطر و طعم تایلندی به خود گرفت.
-بخش دیگری از مالزی که طعم و عطر غذاهایش تغییر کرده، استان نگری سمبیلان (Negri Sembilan) در غرب این کشور می باشد. استان نگری سمبیلان دارای 9 منطقه است که هرکدام از آن ها حاکم جداگانه ای داشته و به صورت محلی اداره می شوند. حاکمان این استان در گذشته بر مهاجران مینانگ کابائو (Minangkabu) فرمانروایی می کردند. مردم سوماترای غربی شیره نارگیل را برای تهیه کردن غذاهایی که در آن از گوشت گاو نر یا گوشت گوساله استفاده می شد، بکار می بردند. همچنین از نوعی فلفل چیلی با نام cili padi در غذاهای خود استفاده می کردند. این فلفل به رنگ های سبز و قرمز بوده و بسیار تند بود. از این رو غذاهای سوماترایی ها طعمی تند داشت. کم کم این چاشنی ها و غذاها وارد رژیم غذایی استان نگری سمبیلان شده و تغییراتی در فرهنگ غذایی مردم مالزی به وجود آورد.
-ورود مردم کشور هند به مالزی نیز باعث شد تا بخش دیگری از آداب و رژیم غذایی مردم مالزی تحت تاثیر قرار گرفته و تغییراتی در آن ایجاد شود. زمانی که هند مستعمره دولت بریتانیا شد، تعدادی از هندی ها مجبور به کار در مالزی شدند. آن ها در بخش تولید و تهیه لاستیک کار می کردند. کارگران هندی بخشی از چاشنی ها و ترکیبات اصلی آشپزی خود را وارد فرهنگ غذایی مردم مالزی کرده و حتی روش های آشپزی را نیز تا حدی تغییر دادند. به عنوان مثال موادی مانند اکرا (نوعی بامیه)، بادمجان بنفش، شنبلیله، خردل قهوه ای و برگ کاری از جمله موادی بود که از آشپزی جنوب هند وارد مالزی شدند. این تغییرات در بخش های مختلف مالزی باعث شده تا رژیم غذایی این کشور متنوع تر شده و چاشنی ها و طعم های جدیدی به آن اضافه شود.
کشور مالزی دارای آب و هوا و موقعیت جغرافیایی خاصی است که باعث رشد گیاهان و سبزیجات مختلف در این کشور شده است. مردم مالزی از ترکیب این گیاهان و ریشه های خوراکی برای تهیه سس ها و چاشنی های مختلفی استفاده می کنند تا غذاهایشان را خوشمزه تر و خوش عطرتر نمایند. از این رو غذاهای مالزیایی یکی از پرادویه ترین غذاهای دنیا محسوب می شود. یکی از معروف ترین سس های مالزی در فرهنگ غذایی مردم مالزی، سس سامبال (Sambal) است. برای تهیه سس سامبال ابتدا موادی چون شکر، آب لیمو، پیاز، سیر، موسیر، پیاز ، زنجبیل، جوانه برنج یا گندم، سس ماهی، گوجه فرنگی و انواع فلفل های تند را باهم ترکیب کرده و در روغن سرخ می کنند. سپس آن را بر روی گوشت یا مرغ پخته شده می ریزند تا طعم بگیرد. سس سامبال بلکان (Sambal Blacan) سس دیگری است که برای طعم دادن سبزیجات، گوشت یا مواد غذایی دریایی از آن استفاده می شود. برای تهیه سامبال بلکان، برگ های لیموی کفیر، برگ های لاکسا (LAKSA)، ریشه جوز، زردچوبه، جوانه های گل زنجبیل وحشی و برگ های کاج یا صنوبر را باهم ترکیب کرده و با استفاده از ادویه ای با نام بلکان به آن طعمی تند می دهند. لیموی کفیر (Kaffir Lime) نوعی میوه از خانواده لیموست که در کشورهای جنوب شرقی آسیا رشد می کند. نارگیل یکی از میوه های بومی کشورهای گرمسیری است که در مالزی نیز به وفور یافت می شود. مردم مالزی از تمامی بخش های میوه نارگیل استفاده می کنند. آن ها از گوشت نارگیل برای پخت کیک های سنتی و از شیره آن برای تهیه انواع چاشنی های خوش طعم استفاده می کنند. ترکیب شیره نارگیل یا سانتان، خامه و ادویه کاری، یک ترکیب فوق العاده ای را ایجاد می کند که عطر و طعمی بی نظیر به غذا می دهد. علاوه بر این شیره نارگیل یک نوشیدنی لذیذ و پرطرفدار در مالزی است که فواید بسیاری نیز برای بدن دارد. ماکالا، بزرگترین مرکز تجاری ادویه جات و چاشنی های مالزی در قرن 15 است که در 200 کیلومتری جنوب شهر کوالالامپور قرار دارد. ادویه جاتی مانند زیره، رازیانه، گشنیز، هل، میخک، تخم بادیان، چوب دارچین، شنبلیله، درخت جوز، تخم درخت خردل از جمله مواردی هستند که در ماکالا خرید و فروش می شوند.
در بخش های ساحلی مالزی بیشتر غذاهای دریایی دیده می شوند. برای تهیه این غذاها در فرهنگ غذایی مردم مالزی بیشتر از ماهی های مرکب، میگو، خرچنگ استفاده می شود. برای ترد شدن و خوشمزه تر شدن غذاهای دریایی، مردم این منطقه مواد را در ترکیبی خاصی از گیاهان و چاشنی ها می خوابانند و سپس آن ها را می پزند. سبزیجات نیز اغلب به صورت سرخ شده، خام یا نیم پز مورد استفاده قرار می گیرد. در برخی موارد نیز سبزیجات در سس خوابانده شده و سپس پخته می شوند. برنج نیز از جمله مواد غذایی است که در رژیم غذایی مردم آسیای جنوبی، جایگاه ویژه ای داشته و یکی از اصلی ترین مواد در سبد غذایی آن ها محسوب می شود. مردم این مناطق برنج را در وعده های غذایی ناهار و شام به همراه مواد دیگر نوش جان می کنند.
در این بخش تعدادی از معروف ترین و خوشمزه ترین غذاهای مالزی را به شما معرفی کرده و پیشنهاد می کنیم در سفر خود به این کشور حتما امتحان کنید.
ناسی لماک
ناسی لماک (Nasi lemak) غذای ساده ایست که از ترکیب برنج، تخم مرغ و ماهی تهیه می شود. برای درست کردن این غذا در آداب و رژیم غذایی مردم مالزی برنج را در شیره نارگیل خیس کرده و با نمک و زنجبیل بخارپز می کنند. برنج پخته شده به همراه تخم مرغ آب پز، ماهی خشک شده و مغز آجیل در یک بشقاب قرار داده و به همراه سس سامبال سرو می شود.
لاکسا (Laksa) نوعی سوپ نودل است که از ترکیب شیره نارگیل، مرغ، میگو، صدف و توفو تهیه می شود. لاکسا، ترکیبی از آشپزی مالزی و چینی می باشد که در مالزی، کشور سنگاپور، کشور اندونزی و تایلند با اندکی تفاوت در مواد و چاشنی مورد استفاده در آن تهیه می شود. از این رو انواع متفاوتی از آن وجود دارد که از جمله آن ها می توان به کاری لاکسا، کلانتان لاکسا، پنانگ لاکسا، ساراواک لاکسا اشاره کرد. این غذا به دلیل استفاده از سس تند در آن، به عنوان یکی از تندترین غذاهای مالزیایی شناخته می شود.
سالاد روجاک (Rojak) یکی از غذاهای محلی مالزی است که با توجه به مواد بکار رفته در آن، انواع مختلفی دارد. روجاک شیرین از ترکیب میوه و سبزیجات و روجاک شور از ترکیب توفوی سرخ شده، خیار، تخم مرغ آب پز شده، چغندر و ساقه لوبیا تهیه می شود. سس بادام زمینی به همراه پودر میگو چاشنی است که برای طعم دادن به این سالاد در آداب و رژیم غذایی مردم مالزی مورد استفاده قرار می گیرد. مردم مالزی روجاک را به عنوان یک میان وعده یا شام سبک میل می کنند.
ساتای (Satay) نوعی کباب خوشمزه مالزیایی است که از گوشت مرغ یا گوشت قرمز تهیه می شود. برای تهیه این کباب، ابتدا گوشت های تکه شده را در ترکیبی از شیره نارگیل و زردچوبه می خوابانند و پس از گذشت چند ساعت آن ها را به سیخ های چوبی کشیده و کباب می کنند. سپس گوشت های کباب شده را بر روی برگ های بامبو قرار داده و به همراه سس تند بادام سرو می کنند.
مردم مالزی، انسان های ساده و خونگرمی هستند و این ویژگی کاملا در رژیم غذایی و آداب غذاخوردن آن ها نیز مشخص است. هنگامی که جشن یا مراسمی برگزار می شود، مرد و زن، پیر و جوان دست بکار شده و هرکدام گوشه ای از کار را به دست می گیرند و در تهیه غذا با یکدیگر همکاری می کنند. دختران و زنان روستایی مواد غذایی را شسته و تمیز می کنند و مردان مشغول پاک کردن گوشت و مرغ و تکه کردن آن ها می شوند. این کار گروهی شور و نشاط خاصی به جمع می بخشد و صمیمیت بین آن ها را به نمایش می گذارد. مردم مالزی غذا خوردن را نیز به صورت گروهی انجام می دهند. آن ها برنج را به همراه گوشت یا مرغ، سبزیجات و چاشنی ها در یک ظرف بزرگ ریخته و در مرکز میز غذاخوری خود قرار می دهند. سپس چند نفر به دور این ظرف جمع شده و غذا می خورند. شاید برایتان جالب باشد که بدانید آن ها اغلب غذای خود را با دست می خورند و از قاشق و چنگال برای این کار استفاده نمی کنند. برای غذا خوردن در فرهنگ غذایی مردم مالزی مقداری از برنج با تکه ای گوشت یا مرغ را در کف دست خود قرار داده و با انگشت شست آن را به سمت دهان هدایت می کنند. فشار دادن انگشت از پشت، از ریختن برنج از بین انگشتان جلوگیری می کند. شاید این کار در دید شما کمی سخت به نظر بیاید، اما با کمی تمرین شما نیز به راحتی می توانید با دست غذا بخورید. این سبک غذا خوردن نه تنها در مالزی، بلکه در اغلب کشورهای آسیای جنوبی نیز رواج دارد. اگر از بزرگترهای خود بپرسید خواهید دید که در گذشته در اغلب نقاط کشورمان نیز غذا به صورت گروهی و با دست خورده می شد. البته در حال حاضر نیز در برخی روستاهای کشورمان این شیوه غذا خوردن همچنان وجود دارد.
