در صورتی که مطالعه قسمت خاصی از این مطلب مد نظر شماست، با انتخاب عناوینی که در فهرست موضوعی زیر ارائه شدهاند، به موضوع دلخواه خود برسید.
علل مشترک کم شدن میل جنسی در زنان و مردان
۱. بیماریها
- دیابت
سطوح بالای قند خون میتواند باعث آسیب دیدن رگها و اعصاب شود. این آسیب دیدگیها به اختلال نعوظ در مردان و کاهش جریان خون در ناحیه تناسلی زنان میانجامد. زنانی که به دیابت مبتلا هستند همچنین بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت مخمر یا دستگاه ادراری قرار میگیرند، که همه اینها میتواند منجر به دخول دردناک شود. - استئوآرتریت
گاهی رابطه جنسی برای کسانی که دچار درد و سفتی مفاصل هستند، دردناک است. از اینرو تمایل چندانی به شرکت در رابطه جنسی نخواهند داشت. - بیماریهای قلبی
مشکلات قلبی میتوانند منجر به آسیب دیدگی عروق خونی و کاهش جریان خون شوند. این آسیبها، همانطور که پیشتر نیز گفته شد خون رسانی به اندام تناسلی را کاهش میدهند. در نهایت نعوظ برای مردان و تحریک و روان سازی واژن برای زنان سخت میشود. - فشار خون بالا
فشار خون بالا نیز میتواند بر گردش خون اثر منفی داشته باشد. - سرطان
درمانهایی از جمله جراحی، شیمی درمانی و پرتو درمانی که برای درمان سرطان استفاده میشوند، میتوانند باعث میل جنسی را کاهش دهند. - آپنه
تحقیقات نشان میدهند که عدم درمان آپنه (توقف تنفس) میتواند منجر به کم شدن میل جنسی در زنان و مردان شود.
۲. داروها
- داروهای ضد افسردگی سروتونرژیک
- داروهای مربوط به روان پریشی که بر سطح پرولاکتین اثر میگذارند
- داروهای مربوط به پروستات
- داروهای هورمونی برای پیشگیری از بارداری
- داروهای کنترل فشار خون
- مخدرها و الکل
۳. عوامل روانی و عاطفی
علت کم شدن میل جنسی در زنان
۱. علل فیزیکی
- مشکلات جنسی خشکی واژن، دخول دردناک یا عدم توانایی در رسیدن به ارگاسم
- بیماریها: بیماریهای غیرجنسی نظیر آرتروز، سرطان، دیابت، فشار خون بالا، بیماری عروق کرونر و بیماریهای عصبی میتوانند باعث کاهش میل جنسی شوند.
- داروها: برخی از داروها، بخصوص داروهای ضد افسردگی به عنوان یکی از عوامل کم شدن میل جنسی شناخته میشوند.
- سبک زندگی: استفاده از نوشیدنیهای الکلی میتواند باعث کم شدن میل جنسی شود. همین موضوع در رابطه با داروهای مخدر و سیگار نیز صادق است. سیگار کشیدن گردش خون را تضعیف میکند و همین امر میتواند مانع از برانگیخته شدن فرد شود.
- جراحی: هر نوع جراحی که به سینه یا ناحیه تناسلی مربوط باشد میتواند عملکرد جنسی، میل جنسی و تصویر ذهنی زنان از بدن خودشان، را تحت تاثیر قرار دهد.
- خستگی مفرط: خستگی به خاطر مراقبت از کودکان یا سایر وابستگان میتواند منجر به کاهش میل جنسی شود. علاوه بر این خستگی ناشی از دوره نقاهت بیماری و پس از انجام جراحی نیز میتواند باعث کاهش میل جنسی شود.
۲. علل هورمونی
- یائسگی
سطح هورمون استروزن در طی دوره گذار به یائسگی کاهش مییابد. این تغییر میتواند تمایل به برقراری رابطه جنسی را کاهش دهد و بافتهای واژینال را خشک کند که منجر به دخول دردناک میشود. اگر چه بسیاری از زنان در دوران یائسگی و بعد از آن همچنان روابط جنسی رضایت بخشی دارند، اما بعضی دیگر در این دوران تغییرات هورمونی زیادی را تجربه میکنند و کمتر مایل به داشتن رابطه جنسی هستند. - بارداری و شیردهی
تغییرات هورمونی در دوران بارداری، بعد از زایمان و در دوران شیردهی نیز میتوانند علت کم شدن میل جنسی زنان باشد. خستگی، تغییرات فیزیکی و تصویر ذهنی منفی فرد از بدن خود، فشار بارداری و مراقب از یک نوزان تازه متولد شده نیز میتوانند علل دیگر این اتفاق باشند.
۳. علل روانی
- اضطراب
- استرس
- تصویر ذهنی ضعیف از بدن
- اعتماد به نفس پایین
- سابقه سوء استفاده جنسی
- تجربه جنسی منفی در گذشته
۴. علل عاطفی
- عدم ارتباط و صمیمیت با شریک زندگی
- درگیری حل نشده یا دعوا
- ارتباط ضعیف در رابطه با نیازها و ترجیحات جنسی
- عدم اعتماد متقابل
بیشتر بخوانید: راهکارهایی برای افزایش میل جنسی زنان
علت کم شدن میل جنسی در مردان
۱. علل روانی
- استرس و پریشانی به خاطر مشغلههای روزمره
- مشکلات عاطفی موجود در رابطه یا خانواده
- افسردگی و سایر اختلالات روانی
۲. علل فیزیکی
- بیماریها و داروها
بیماریهایی مثل دیابت، چاقی، فشار خون بالا، کلسترول بالا، داروهای مربوط به ایدز، برخی روشهای درمان خانگی ریزش مو و سایر داروها میتوانند بر میل جنسی مردان اثر سوء داشته باشند. - علل هورمونی
تستوسترون، هورمون میل جنسی است. سطح پایین این هورمون معمولا به معنای کاهش میل جنسی است. میزان تستوسترون ممکن است با افزایش سن، برخی بیماریهای مزمن، داروها و بعضی مخدرها کاهش یابد. بهم خوردن سطح سایر هورمونها از جمله کاهش هورمون تیروئید یا به ندرت سطح بالای پرولاکتین (هورمونی که در غدد درون ریز مغز تولید) میتواند بر میل جنسی اثر منفی بگذارید. - کمبود دوپامین
میل جنسی تا حد زیادی به مغز و درواقع سیستم پیام رسانی شیمیایی مغز بستگی دارد. یکی از پیام رسانهای مغز دوپامین است. پزشکان معتقدند که مبتلایان به پارکینسون که با داروهای محرک دوپامین تحت درمان قرار میگیرند افزایش چشمگیری در میل جنسی از خود نشان میدهند.
زمان مراجعه به پزشک
برخی از نشانههایی که با تجربه آنها باید به دنبال درمان کاهش میل جنسی خود بروید، عبارتند از:
- رابطه ضعیف و خسته کننده با همسر
- اعتماد به نفس پایین، انزوا یا استرسی که منجر به کاهش کیفیت زندگی میشود
- عدم بهبودی بعد از امتحان کردن روشهایی برای درمان کمبود میل جنسی
صحبت کردن در مورد کاهش میل جنسی نباید باعث خجالت شما شود. این یک تجربه رایج است و میتواند علامت یا یکی از عوارض جانبی عوامل دیگری باشد که پیشتر آنها را مطرح کردیم. بنابراین به پزشک مراجعه کنید، یک پزشک میتواند شما را در پیدا کردن روش درمانی درست راهنمایی کند و رابطه زناشویی را تا حد زیادی بهبود ببخشد.
جمع بندی
برگرفته از: