فیلم Inception اثر کریستوفر نولان؛ من به تمام رفتارهای تو فکر کردم…

فیلم Inception اثر سینمایی کریستوفر نولان Christopher Nolan است. این فیلم در فارسی به نام‌های القاء و تلقین ترجمه شده است. فیلم Inception، داستان سارقی با توانایی خارق العاده به نام دامینیک کاب با بازی لئوناردو دی کاپریو است که به ذهن افراد مختلف نفوذ کرده و اسرار و ایده‌های آنها را می‌دزدد. در ادامه با بررسی و تحلیل فیلم Inception با نت نوشت همراه باشید.

فیلم Inception اثر کریستوفر نولان

فرد ثروتمند ژاپنی‌ای به نام سایتو برای حذف رقیبان تجاری کاب را به استخدام خود در می‌آورد. کاب که به اتهام قتل همسر خود تحت تعقیب پلیس آمریکاست با وعده‌ی بازگشت به کنار فرزندانش که در این کشور زندگی می‌کنند، می‌پذیرد که طی عملیاتی ویژه فکری را داخل ذهن سرمایه‌داری جوان قرار دهد. این تنها خلاصه‌ای بسیار ساده از یک فیلم پیچیده و چند لایه به نام Inception است. البته با توجه به سوابق فیلمسازی کریستوفر نولان می‌توان انتظار داشت که با فیلمی پیچیده و تخیلی سر و کار خواهیم داشت.

کریستوفر نولان تا کنون بار‌ها و بار‌ها ثابت کرده که می‌تواند بسیاری از مفاهیم عمیق فلسفی، جامعه‌شناختی، روان‌شناختی و … را به سبک و سیاق خود در فیلم‌هایش بگنجاند. این فیلم هفتمین اثر سینمایی بعد از سایر فیلم هایی چون تعقیب (۱۹۹۹)، ممنتو (۲۰۰۱)، بی خوابی (۲۰۰۲)، بتمن آغاز می‌کند (۲۰۰۵) است.

کاب با بازی لئوناردو دی کاپریو  Leonardo DiCaprio به همراه آرتور و یک تیم متشکل از یک معمار، شیمیدان و یک جاعل هویت به انجام این ماموریت می‌پردازد. کاب کسی که همه‌چیز را درباره‌ی دستکاری رویاهای سوژه می‌داند و می‌تواند از این طریق با مهارت راهش را به سوی فاش کردن عمیق‌ترین رازهای درونی سوژه باز کند. آرتور مدیریت و تحقیقات پروژه‌ها را به عهده دارد.

یوسف شیمیدان گروه است که ساخت داروهای بیهوشی به عهده‌‌ی اوست. آریا دنی به عنوان معمار خواب در گروه حضور دارد و ایمز متخصص جعل هویت است. به ترکیب شخصیت‌ها نگاه کنید. هر فردی که هریک مهارتی بی نظیر در شغل، حرفه و یا توانایی عجیب دارند با هم تشکیل یک گروه می‌دهند تا دزدی را انجام دهند. فیلم در لایه‌‌ی رویی به فیلم‌های با مضمون سرقت‌های بزرگ شبیه است. و فیلم در تمام طول آن به این داستان و قواعد کلاسیک آن پای بند می‌ماند. اما این داستان کوچکترین بخش فیلم حیرت انگیز و تحسین شده‌‌ی Inception است.

فیلم Inception فیلمی در ژانر تخیلی است. که البته کریستوفر نولان اظهار داشته است که این فیلم با الهام از یک واقعیت بنا شده است. Lucid Dream یا رویای شفاف به رویایی گفته می‌شود که در آن فرد رویا بین از این واقعیت که در حال رویا دیدن است، آگاهی‌ دارد. در رویای شفاف، فرد رویا بین همچنان توانایی کنترل محیط فیزیکی را ندارد ولی به صورت آگاهانه روی رویای خود کنترل داشته و حتی می‌تواند صحنه رویا را به میل خود تغییر دهد. به همین دلیل در رویای شفاف بسیاری از فانتزی‌ها و غیرممکن‌ها می‌توانند قابل تجربه باشند.

از این موضوع علمی در درمان افرادی که از کابوس‌های شبانه‌‌ی مکرر رنج می‌برند استفاده می‌شود. چشم‌بند ریمی (Remee) یک دستگاه ارتقا دهنده ویژه است که به فرد کمک می‌کند رویاهایی شفاف ببینند. این دستگاه با الگوهای منظم نور به چشم فرد خوابیده می‌تاباند که فرد در رویا متوجه آن می‌شود و وارد فاز لوسید دریم می‌شود.

فیلم (Inception) به‌ طرز سرگرم‌کننده‌ای سرگیجه‌آور و اسرارآمیز است. این فیلم رویا و واقعیت را بازی می‌گیرد و طوری در هم می‌آمیزد که در پایان مات و مبهوت می‌مانی کدام خیال است و کدام حقیقت. یا اصلا آیا خیال. و اصلا گاهی به جهانی که در آن هستی و اینکه کدام امر حقیقی است و کدام نیست شک می‌کنی. فیلم روی این مضامین و سوال‌های عمیق فلسفی دست می‌گذارد و آنها را کاملا زیر و رو می‌کند و در نتیجه، تفکرات ما را برای همیشه بهم می‌ریزد.

اما می‌توان فیلم Inception را به گونه‌ای دیگر نیز تعبیر کرد. این فیلم تنها یک فیلم تخیلی بر مبنای یک واقعیت نیست. می‌توان از فیلم Inception خوانش روانشناختی و یا جامعه شناختی هم داشت. امروزه ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که با توجه به پیشرفت تکنولوژی مورد هجوم اطلاعات و داده‌های بسیار هستیم.

رسانه‌ها هر یک به شیوه‌های مختلف سعی می‌کنند به نوعی فکر و یا رفتار مورد نظر خود را در ذهن مخاطبانشان حک کنند و یا افکار جدید را با افکار قدیمی فرد جایگزین کنند و با این شیوه به نتیجه‌‌ی دلخواه خود برسند. استراتژی شرکت‌های تبلیغاتی نیز بر پایه‌‌ی شناخت ذهن مخاطبین خود استوار است. آن‌ها با شناخت دقیق مخاطبین روحیات و ذهنیات آن‌ها موفق به ورود و تغییر آن می‌شوند.

در مورد پایان فیلم Inception نیز بی اغراق نیست اگر بگوییم به تعداد آدم هایی که فیلم را دیده‌اند تعبیر وجود دارد. از جمله سوالاتی که در پایان فیلم به ذهن بیننده خطور می‌کند این است که آیا کاب هنوز در رویا به سر می‌برد یا واقعا به کنار فرزندانش در دنیای واقعی بازگشته است، یا اصلا کل فیلم در رویا می‌گذشت و اصلا واقعیتی وجود نداشت.

و وقتی در مورد پایان فیلم Inception از کریستوفر نولان سوال شد، او در یکی از سخنرانی هایش گفت:

«احساس می‌کنم در طول زمان، مرز میان واقعیت و رویا از بین رفته است. بهتر است اینگونه برایتان توضیح بدهم که رویاهای ما، این پدیده‌های انتزاعی که وقتی ما را در بر می‌گیرند غرق لذت می‌شویم، در واقع زیر‌ مجموعه‌های واقعیت هستند. در مورد پایان‌بندی فیلم Inception هم باید بگویم که شخصیت کاب (لئوناردو دی کاپریو) واقعیت ذهنی و منحصر‌به‌فرد خودش را داشت و در دنیای شخصی خودش زندگی می‌کرد. مرزی میان واقعیت و رویا وجود نداشت. پس به این نتیجه می‌رسیم که تمامی سطوح واقعیت، منطقی و قابل درک هستند.»

کریستوفر نولان در ادامه صحبت‌هایش به اهمیت نوع نگاه مخاطب اشاره کرد و توضیح داد:

«حتی زمانی که یک فیلم علمی تخیلی را تماشا می‌کنیم، به دنبال واقعیت هستیم. در مورد تمام فیلم‌هایم معمولا این سوال پیش می‌آید که آیا واقعی هستند یا در یک فضای رویایی و وهم‌آلود می‌گذرند. باید بگویم که این مسئله به نوع نگاه مخاطب و برداشت او از واقعیت بستگی دارد.»

تام هاردی Tom Hardy در نقش ایمز، الن پیج Ellen Page در نقش آریا دنی، جوزف گوردن-لویت Joseph Gordon-Levitt در نقش آرتور از دیگر بازیگران این فیلم هستند. فیلم Inception چهار جایزه‌‌ی اسکار بهترین فیلمبرداری، بهترین تدوین صدا، بهترین میکس صدا و بهترین جلوه‌های ویژه را برد و در بخش‌های بهترین فیلم، بهترین موسیقی ، بهترین طراحی صحنه و بهترین فیلم‌نامه‌‌ی غیراقتباسی نامزد شد. کریستوفر نولان کارگردان مشهور این فیلم متولد ۳۱ جولای ۱۹۷۰ است. از دیگر آثار او می‌توان به سه گانه‌‌ی شوالیه‌‌ی تاریکی، میان ستاره ای(۲۰۱۴) و دانکرک (۲۰۱۷) نام برد.