مهد گذاشتن کودک، بررسی مزایا و معایب

منبع: نی نی بان

69

1398/6/5

18:14


بعضی از پدران و مادران با استخدام پرستار کودک در خانه موافق نیستند و در این مواقع به دنبال مهد کودک مناسب می باشند. در این مقاله مزایا و معایب مهد کودک ها را بررسی می کنیم. مقایسه تفاوت های پرستاری از کودک در خانه و مهد کودک موضوع مورد بحث دیگر ماست.

مهد کودک چگونه جایی است؟
مهد کودک مکانی است که در آن کودکان به صورت گروهی نگهداری می‌شوند. در مهد کودک برنامه‌های آموزشی و بازی‌های گروهی در نظر گرفته می شود. در برخی مهدها کودکان زیر ۵ یا ۶ سال نگهداری می‌شوند. زمانی که کودک خود را به این گونه مراکز می‌سپارید مطمئن شوید که مهد کودک به اندازه کافی مربی مناسب دارد. تعداد کافی مربی برای رسیدگی به تغذیه، بازی و ناراحتی‌های کودکان.
اگر درصدد پیدا کردن مهد مناسب برای کودک خود هستید تحقیقاتی در زمینه های زیر درباره مهد انجام دهید.
آیا پدر و مادر کودک هر زمان بخواهند می توانند کودک خود را ببینند؟
در صورتی که کودک بیمار شود چه اقداماتی انجام می دهید؟
از کودکان در هنگام بازی کردن مراقبت می شود؟
در مهد کودک بر چه اساسی کودکان دسته بندی می شوند؟
سطح سواد و دانش مربیان مهد چگونه است؟
بعد از کسب این اطلاعات، با والدین کودکان دیگر هم صحبت کنید.
حس خودتان در زمانی که در مهد حضور دارید در تصمیم گیری تان لحاظ کنید.

ویژگی های مهد ایده آل
از نظر روانشناسان کودک ، یک مهد کودک ایده آل دارای ویژگی های زیر است :
مربیان آموزش دیده و با تجربه که از بودن با بچه ها لذت ببرند.
تعداد مربیان و کمک مربیان کافی باشد ، حداقل برای هر ۵ کودک یک مربی.
پرسنل ، سابقه کار طولانی در آن مهد کودک داشته باشند.
فرصت های کار خلاقانه ، بازی های فکری و فعالیت های جسمی در آن جا فراهم باشد.
فضاهایی برای تحرک در داخل و خارج ساختمان موجود باشد.
داشتن وسایل طراحی ، رنگ آمیزی و اسباب بازی و محلی برای ورزش.

مزایای حضور بچه ها در مهد کودک
محل های نگهداری از کودکان مزایا و معایبی دارد. والدین با دانستن تمام نکات مثبت و منفی تصمیم گیرنده نهایی خواهند بود. برخی مزایای مهدهای کودک به شرح زیر است:
داشتن ساختاری منظم و مرتب
مهد کودک به این دلیل که دارای محیطی رسمی و مرتب است مورد علاقه والدین است. مهد کودک‌ها برای دریافت مجوز بازرسی و روی عملکرد مراقبان نظارت می‌شوند.
مادران نگران رفتار پرستار کودک نمی باشند
مادران بر اساس غریزه نیاز به بررسی تمام رفتارهای پرستار بچه دارند. چک کردن تمام رفتارهای پرستار برای مادر خسته کننده است. برخی مادران تصمیم می‌گیرند به جای نگرانی دربارهٔ اینکه پرستار در اوقات بدقلقی کودک با او چه رفتاری می‌کند، او را به یک مهد بسپارند.
داشتن قواعد مشخص
مهد ها مقررات شفاف و روشنی برای اولیا مشخص می کنند. به طور مثال بردن کودک به مهد و برداشتن او از آنجا یک زمان مشخص دارد.
مهد ثبات بیشتری دارد
مهد در مقایسه با پرستار یا مراقبت توسط آشنایان ثبات بیشتری دارد. شما همواره می توانید کودک خود را به آنجا بسپارید صرف نظر از اینکه مربی بیمار است یا دیر می رسد، مسئولیت کودک شما را مربی دیگری بر عهده می گیرد.
استفاده از آموزش های دوران کودکی
مربیان مهد اغلب در زمینه آموزش کودکان تجربه و تحصیلات دارند. می‌دانند که از لحاظ رشد چه انتظاراتی از کودک باید داشته باشند. اگر مهد کودک انتخابی شما مربیان متبحری ندارد در تصمیم خود تجدید نظر کنید.
برنامه روزانه مناسب برای کودک
کودکان در مهد فعالیت های مختلفی را انجام می دهند. این فعالیت ها شامل : موسیقی ، داستان‌گویی، درست کردن کاردستی‌ می باشد.
یادگیری برخی مهارت ها
کودکان در مهد کودک فقط بازی نمی‌کنند بلکه آموزش هم می بینند. مثلا بازی ساده ای مثل لوگو که ترکیب خوبی از فعالیت‌های مربوط به نیمکرهٔ راست و چپ مغز هستند.
برقراری ارتباط مناسب با دیگر کودکان در مهد کودک
نوپایان در مهد کودک از فرصت برقراری ارتباط با دیگر کودکان بهره‌ مند می‌شوند.
معایب حضور بچه ها در مهد کودک
نگهداری از کودکان در مهد مانند هر روش دیگری علی رغم مزایا ، معایبی نیز دارد که به شرح زیر است:
محدودیت حضور بچه ها در مهد کودک
شما برای حضور کودک در آنجا محدودیت دارید. تأخیر در برداشتن کودک از مهد برایشما ایجاد مشکل خواهد کرد.
داشتن جایگزین
گاهی مهد کودک بسته می باشد و نیاز است شما دنبال روش جایگزین باشید. گاهی کودک بیمار است و قادر نیستید او را به مهد بفرستید و باید در خانه بمانید.
امکان احتمال ابتلا کودک به بیماری
در مهد کودک احتمال بیشتری برای ابتلا کودک به بیماری‌ وجود دارد.
عدم توجه کافی به کودک در مهد
در مهد احتمال کمتری برای دریافت مراقبت شخصی وجود دارد.
آمادگی کودک برای حضور در مهد
روانپزشکان کودک باور دارند که محیط ایده آل رشد و پرورش کودک، درون خانه و در کنار والدین است. پرستاری از کودک توسط والدین در ماه های اول زندگی بسیار مهم است. در اغلب موارد محیط ایده آل در دسترس نمی باشد. در این شرایط گزینه دیگر به جز پرستار کودک، مهد کودک می باشد.
جدا شدن کودک از والدین
کودکان باید یاد بگیرند زمانی که موقتا از والدین خود جدا می شوند با این جدایی کنار بیایند. این جدایی هم برای پدر و مادر و هم کودک دشوار است.والدین هم زمان هایی را برای انجام کارهای خود نیاز دارند. خجالت کشیدن در برخورد با آدم های جدید و اضطراب جدایی از والدین در کودکان پیش دبستانی شایع است. جایی عنوان نشده است که سپردن کودک به پرستار اثر بدی روی آنان داشته باشد. البته باید نگهداری از کودک به عهده پرستاری با کفایت و دلسوز باشد. بهتر است چند نفر همزمان مسئولیت نگهداری از کودک را برعهده نگیرند.

مشکل کودک از اینکه از والدینشان جدا می شود چیست؟
کودک پیش دبستانی می ترسد که اگر والدینش از جلوی چشمش دور شود اتفاق بدی برایش می افتد. کودک گاهی نگران است که نکند والدین دیگر برنگردند و یا نگران امنیت آنان باشند. این ترس ها زمانی که خانواده در فشار است مانند: اسباب کشی ، جا به جایی منزل ، بیماری اعضای خانواده ، مشکل در روابط والدین ، بیشتر می شود. امکان دارد والدین از گذاشتن کودک نزد سایر مراقبین احساس گناه کنند. والدین نباید به دلیل واکنش هایی که کودک در مورد ماندن پیش دیگران نشان می دهد تسلیم شوند. اگر فرصت به کودکان برای آموختن چگونگی جدا شدن از والدین محدود باشد به احتمال زیاد رفتارهای وابستگی شان ادامه پیدا می کند.

چگونه می توان از بروز مشکل پیشگیری نمود؟
کودک را از پیش آماده کنید
پیش از شروع دوره مهد کودک، پیش دبستانی یا کودکستان در مورد آن با کودک صحبت کنید.
از مکان مورد نظر به همراه کودک بازدید به عمل آورید تا او در آنجا احساس راحتی کند.
نزدیک کودک بمانید و اجازه دهید سایر کودکان را تماشا کند.
او را مجبور کنید در فعالیت ها شرکت کند.
اگر امکان دارد ، چندین بار از محل بازدید کنید و مدت ماندن را کمی طولانی تر کنید.
اگر قرار است کودک شما به یک گروه از همسالان بپیوندد ، از کودک دیگری از همان گروه دعوت کنید که در صورت امکان، به منزل شما بیاید.
برای کودک توضیح دهید که او قرار است کجا برود و شما کجا می روید و کی بر می گردید.
زمان بازگشت خود را برای کودک قابل فهم کنید مثلاً بگوئید ” وقتی که ناهارت را خوردی من میام . “
همه وسائل مورد نیاز کودک را مهیا نمائید
مطمئن شوید همه چیز برای فردی که قرار است از کودک مراقبت کند ، آماده است مثل لباس ها ، وسایل یا دارو. پیشنهاد کنید که کودک یک اسباب بازی مخصوص یا شی ء دیگری را که با آن احساس را حتی و ارامش می کند از خانه با خود ببرد . در ضمن می توانید یک وسیله ی شخصی خودتان را نزد کودک بگذارید تا او مطمئن شود که حتماً بر می گردید.
در مورد پاداش ها با کودک صحبت کنید
برای چند بار می توانید به کودک به خاطر پیروی از مراحل ، پاداش بدهید. به کودک بگویید اگر مراحل را اجرا کند چه چیزی به دست می آورد. پاداش های پیشنهادی می تواند پارک رفتن موقع بازگشتن به خانه یا یک بازی مخصوص با مامان یا بابا باشد.
برخی اطلاعات لازم را در اختیار مراقب یا پرستار کودک بگذارید
یک فهرست از برنامه معمول یا نیازهای خاص کودک را برای پرستار یا مراقب کودک آماده کنید.
همیشه شماره تماسی را برای مواقع اضطراری مشخص کنید.
به مراقب بگویید که وقتی خداحافظی می کنید می روید ، حتی اگر کودک ناراحت شود یا اعتراض کند .
از مراقب کودک بخواهید یادداشت کند پس از رفتن شما چقدر طول می کشد تا کودک آرام بگیرد.
در مواقعی که هم شما و هم پرستار کودک در منزل یا مهد کودک ، حضور دارید باید توافق کنید که چه کسی باید بد رفتاری کودک را مدیریت کند ، اگر این توافق وجود نداشته باشد کار مشکل می شود از قبل تصمیم بگیرید چه کسی موقع بردن و آوردن کودک مسئول رعایت قانون و انضباط است. اگر پیامد ها بی ثبات باشند یا والدین و مراقبین مدت طولانی با هم صحبت یا جرو بحث کنند بدون این که به کودک توجه داشته باشند مشکل بدرفتاری کودک افزایش می یابد.

چگونه کودک باید بیاموزد که وقتی شما می روید آرام بماند؟
۱- دیگران را به کودک معرفی کنید
بسیاری از کودکان پیش دبستانی نیاز به کمک والدین دارند تا در موقعیت های جدید احساس آرامش کنند. کودک را به کودکان و بزرگسالان جدید معرفی کنید. مدتی را به صحبت با بقیه بزرگسالان و بازی با کودکان دیگر اختصاص دهید.
۲- کودک را با یک فعالیت سرگرم کنید
کاری را پیشنهاد کنید که کودک می تواند انجام بدهد. به کودک کمک کنید به جای این که در یک گروه بزرگ وارد شود به تنهایی یا با یکی دو نفر دیگر یک فعالیت مشخص را شروع کند. کاری کنید تا انجام دادن آن فعالیت برای کودک دلچسب تر از چسبیدن به شما باشد. به این منظور ، وقتی کودک با دیگران قاطی می شود از او تعریف کنید . اگر به شما چسبید این رفتار کودک را نادیده بگیرید.
به کودک خداحافظ بگویید و بروید
وقتی زمان رفتن است ، به کودک یادآوری کنید کجا می روید و چه موقع بر می گردید . بی خبر کودک را ترک نکنید. به آرامی و با اطمینان به او خداحافظ بگویید و بروید. اعتراض های کودک را نادیده بگیرید و برنگردید. اگر نگران هستید می توانید به مراقب تلفن کنید تا مطمئن شوید کودک آرام گرفته است.

وقتی که باز می گردید
با کودک سلام و احوالپرسی کنید
مدتی را به خود کودک اختصاص بدهید. از او بپرسید وقتی شما نبودید چه کار کرده است. آماده باشید تا کودک کمی به شما بچسبد. این موضوع بعد از پایان ساعت جدایی قابل انتظار است. اگر مراقب یا پرستار کودک موضوع جالبی را در مورد کاری که کودک انجام داده به شما می گوید ، ذوق و شوق نشان دهید و تلاش کودک را تحسین کنید.

مراحل را مرور کنید
به کودک بگویید از کدام یک از رفتار های او وقتی پیش پرستار بوده بیشتر رضایت داشتید.
” سامان جان ، امروز خیلی خوب به بچه ها سلام کردی . ” اگر کودک مراحل را اجرا کرده او را تشویق کنید و اگر از قبل توافق کرده بودید که به او پاداش بدهید حتماً این کار را بکنید ولی اگر مشکلاتی رخ داده ، پاداش مورد نظر را به او ندهید.
به صورت خلاصه و آرام مرحله ای را که کودک فراموش کرده انجام بدهد برای او توصیف کنید . ” تو قانون ما را فراموش کردی که دستم را ول کنی و با یک چیز دیگر بازی کنی . “
همچنین برای دفعه بعد یک هدف مشخص کنید _ ” دفعه بعد که تو را در مهد کودک می گذارم بگذار ببینم یادت می ماند که دست مرا ول کنی و چیزی برای بازی پیدا کنی . “

گام های کلیدی
کودک را از قبل آماده کنید.
به کودک بگویید کجا می روید و کی باز خواهید گشت.
روال مشخصی برقرار کنید و مراحل آن را برای کودک تشریح کنید.
در مورد پاداش ها با کودک صحبت کنید.
مراقب و پرستارکودک را از قبل آماده کنید.
دیگران را به کودک معرفی کنید.
به کودک کمک کنید تا کاری برای انجام دادن و سرگرم شدن پیدا کند.
کودک را به خاطر بازی یا ارتباط گرفتن با دیگران تحسین کنید.
خداحافظ بگویید و بروید ، اعتراض ها را نادیده بگیرید و بر نگردید.
وقتی بر می گردید ، با کودک احوال پرسی کنید و برای او وقت بگذرانید.
مراحل را با کودک مرور کنید.

توصیه های مفید
به کودک برای انجام کار درست در محدوده سنی و رشدی وی اعتماد کنید.
در توبیخ کودک هیچگاه به بی احترامی یا فریاد متوسل نشوید.
درباره آن چه در ذهن دارید شفاف صحبت کنید. محکم و صریح باشید.
به کودک اجازه انعطاف پذیری و مذاکره بدهید . این کارها به شکل گیری مهارت های اجتماعی فرزندتان کمک می کند.
به کودک اجازه دهید نتایج و اثرات رفتارش را مشاهده کند.
تنبیه باید بلافاصله صورت گیرد ، متناسب با قانون باشد و مدت زمانش به حد کافی کوتاه باشد.
تنبیه باید منصفانه و مناسب با وضعیت موجود و سن کودک شما باشد.

مقایسه روش مراقبت از کودک در مهد با استخدام پرستار بچه
در قسمت قبل این مقاله مزایا و معایب مهد کودک را بررسی کردیم. در ادامه می خواهیم گزینه های مراقبتی از کودکان را با هم مقایسه کنیم. شما باید بهترین روش را با توجه به شرایط کودک و وضعیت خودتان انتخاب کنید. بهتر است از نوزدان و کودکان زیر یک سال به‌ طور مستقیم مراقبت شود. زمانی که نیاز های آنان به سرعت رفع شود،بهتر رشد می‌کنند. در این مرحله از رشد ،‌ گرفتن پرستار کودک در خانه بهترین گزینه است.بهترین نسبت تعداد پرستار به کودک، برای نوزادان (تا ۱۲ ماهگی) یک به چهار است،‌ یعنی هر چهار کودک یک پرستار داشته‌باشد. این شرایط باید در مهد کودک قابل انجام باشد.کودکان بیش از یک سال، حداکثر به ازای هر ۸ کودک بالای یک سال باید یک پرستار وجود داشته باشد.
احساس وابستگی و اعتماد به پرستاران برای نوزاد تا ۱۸ ماهه بسیار مهم است.
در این مرحله از سن کودک، او به توجه دائمی نیاز دارد.
آنها همچنین برای اینکه بتوانند به پرستار خود اعتماد کنند، به زمان نیاز دارند.
محیط نگهداری کودکان باید تمیز و امن باشد، آنها در شرف کشف دنیای اطراف خود هستند.
کیفیت مناسب مراقبت از کودک در خانه ، پیوند عاطفی بین نوزادان و مادران‌شان را سست نمی کند.
اگر در مهد کودک به نوزادان محبت شود می‌توانند از رشد مناسبی برخوردار شوند.
وجود پرستار شایسته برای تأمین نیاز‌های کودک بسیار مهم است.
اگر می‌خواهید برای مراقبت از فرزندتان، یک پرستار به منزل بیاورید:
اولین گام انتخاب یک مربی یا پرستار تهیه لیستی است از آنچه برای شما اهمیت دارد.
میزان تجربه
اعتقادات و میزان پایبندی به اصول دینی
باورهای اجتماعی
میزان انعطاف‌پذیری
می‌توانید این سوالات را از او بپرسید:
چرا به نگهداری از کودکان علاقه دارید؟
چرا شغل قبلی خود را ترک کردید؟
چه سیاست‌هایی برای تربیت کودک دارید؟ مثلا اگر کودک، دیگری را هل داد چه واکنشی نشان می‌دهید؟

مطالب مشابه


نظرات


تصویری


ویدئو