سندروم پیش از قاعدگی PMS ، راه درمان و رسیدن به آرامش
سندروم پیش از قاعدگی مشکلی است که برای بسیاری از خانم ها قبل از شروع شدن پریود رخ می دهد که از دردهای لگن و رحم گرفته تا تغییرات خلق و خو را شامل می شود. همه خانم ها با PMS یا سندرم پیش از قاعدگی آشنایی دارند. آن‌ها همیشه از این سندرم به خاطر نوسانات خلقی، افزایش اشتها، اضطراب، بی‌حالی، ضعف، و سرگیجه‌ای که ایجاد می‌کند، شاکی هستند. در این نوشتار با ما همراه باشید تا ۵ دانستنی مهم درباره اینکه سندرم پیش از قاعدگی چیست را بدانید.
به هم ریختگی هورمونی بدن
به هم ریختن تعادل بدن علت بسیاری از مشکلات مربوط به چرخه‌ی قاعدگی است، و سندرم پیش از قاعدگی از سایر موارد برجسته‌تر است. این به هم ریختگی تعادل در هورمون‌های جنسی بدن به نام‌های استروژن و پروژسترون ایجاد می‌شود. سندرم پیش از قاعدگی معمولا به علت کمبود ویتامین B6، پیروی از رژیم غذایی ناسالم، یا کمبود فعالیت بدنی وخیم‌تر نیز می‌شود. علت این مسئله می‌تواند روانی یا ژنتیکی باشد.
شروع از نیمه‌ی دوره‌ی قاعدگی
سندرم پیش از قاعدگی معمولا از نیمه‌ی دوره‌ی قاعدگی شروع می‌شود، و سپس علائم آن به تدریج وخیم‌تر می‌شوند و ناگهان با شروع خونریزی متوقف می‌شوند. این علائم ۵ الی ۱۰ روز قبل از قاعدگی شروع می‌شوند؛ با این حال، آن‌ها ممکن است به مدت چندین هفته نیز ادامه پیدا کنند.
۵۰ درصد زنان PMS را تجربه میکنند
تخمین زده می‌شود، از هر دو زن یک نفر سندرم پیش از قاعدگی را تجربه کرده باشد. این سندرم عمدتا در سنین ۳۰ تا ۴۰ سالگی بروز می‌کند؛ با این حال، سندرم پیش از قاعدگی می‌تواند در هر دوره‌ای از زندگی، از بلوغ تا دوره‌ی پیش از یائسگی، ایجاد شود. هم‌چنین، مطالعات نشان داده‌اند، شمار زنانی که از سندرم پیش از قاعدگی رنج می‌برند در سال‌های اخیر دو برابر شده است. نوع و شدت علائم این سندرم می‌تواند در میان زنان مختلف متفاوت باشد.
علائم PMS
بیش‌تر این علائم شامل ترس (اضطراب)، زودرنجی، بی‌خوابی، افزایش حساسیت روانی، افزایش اشتها و حس گرسنگی غیر قابل تحمل، به خصوص در مورد شکلات و خوراکی‌های شیرین هستند که به دنبال آن‌ها علائم هیپوگلیسمی از قبیل سر درد، حالت تهوع، و خستگی ایجاد می‌شوند.
هم‌چنین، علائم شایع این وضعیت عبارت هستند از افزایش وزن بدن، نفخ معده، درد پستان‌‌ها، و انباشته شدن مایعات در بافت‌های دست‌ها و پاها. این علائم در موارد شدیدتر ممکن است شامل نوسانات خلقی شدید با دوره‌هایی از افسردگی، وحشت‌زدگی، ترس، و تصمیم به خودکشی شوند. طبق گزارش‌های برخی از بیماران، آن‌ها در طول دوره‌ی ابتلا به سندرم پیش از قاعدگی دچار تبخال، جوش، کمر درد، درد مفاصل، واکنش‌های شدید آلرژیک، عفونت مثانه، و گرفتگی روده می‌شوند.
مشکلات حاکم بر بدن
نه فقط مشکلات بالا، بلکه حتی یک سرگیجه یا گرفتگی “ساده” در طول دوره‌ی قاعدگی را نیز نباید نادیده بگیرید. بیش‌تر زنان به سادگی از کنار این علائم می‌گذرند. این دسته از زنان باید تحت درمان قرار بگیرند، زیرا این وضعیت می‌تواند بر ذهن، هیجان‌ها، خانواده، اجتماع، روابط کاری و غیره نیز تاثیر بگذارند.
آگاهی از ابتلا به سندرم پیش از قاعدگی و شروع فرایند درمان علائم آن از اهمیت بالایی برخوردار است. نخست، باید تغییراتی در رژیم غذایی، سبک زندگی، و فعالیت‌های بدنی روزانه ایجاد شود. انجام فنون آرام‌سازی بدن (ریلکسیشن) نظیر فنون “ذهن و بدن” از قبیل یوگا و مراقبه بسیار مهم است.
سطوح هورمون‌ها در دوره‌ی قاعدگی به شدت دچار نوسان می‌شوند، بنابراین، این مسئله عامل اصلی بروز سرگیجه در دوره‌ی قاعدگی است. هم‌چنین، سرگیجه ممکن است در اثر به هم خوردن تعادل گوش داخلی، کم آبی بدن، کمبود ویتامین، و استرس نیز ایجاد شود.
بهترین توصیف برای حالت سرگیجه این است که در این وضعیت احساس می‌کنید در آستانه‌ی به هم خوردن تعادل و سقوط روی زمین هستید (این احساس را با وضعیتی مقایسه کنید که می‌خواهید به سرعت از روی زمین بلند شوید و بایستید). شایع‌ترین علائم سرگیجه عبارت هستند از غش، تاری دید، ضعف قدرت شنوایی، سر درد، دشواری در تکلم و راه رفتن، ضربان قلب نامنظم و لرزش دست‌ها و پاها.
