ستاره | سرویس مذهبی - آخرین روز ماه صفر مصادف است با شهادت هشتمین امام شیعیان حضرت علی بن موسی الرضا (ع). به همین مناسبت تیم ستاره متن های نوحه مربوط به شهادت امام رضا (ع) را برای شما آماده کرده است. با ستاره همراه باشید.
نوحه شهادت امام رضا (ع) از زبان خود ایشان
سبک ولادتی
قالب قافیه پریشان
شاعر ناشناس
تا گلوم تر شد از اون زهر، آسمون پیشم سیاه شد
گوش کنید خودم بگم که، از همون لحظه چه ها شد
اومدم به سمت خونه، با دل و چشم شرر بار
بود یه دست به روی قلبم، دست دیگرم به دیوار
حس می کردم خیلی دوره، راه کوتاه تا به خونه ام
انگاری نمی رسیدم، به لبم رسید جونم
دو قدم تا که می رفتم، می نشستم روی خاکا
یاد مادرم می کردم، تا که پا می شدم از جا
دست لرزون آروم آروم، درای حجره رو بستم
تکیه دادم به دیوار و، غریب و تنها نشستم
تا جواد من بیاد و، سرمو بغل بگیره
شده وقت روضه خوندن، دیگه والّا خیلی دیره
بابام از باباش شنیده، اونم از باباش شنیده
که زمون بچگیهاش، توی کربلا چی دیده
گفته دیدم که یه روز صبح، تا غروبِ کربلا رو
غربت جد غریبم، لبای تشنه لبا رو
جوونای قد رشیدو، بدنای پاره پاره
گفتم و دیدم که تشنه، عمو رفته آب بیاره
صورت جدمو دیدم، به روی صورت اکبر
قنداق خونی اصغر، ناله عمه و مادر
انگاری خودم می بینم، یکی از مرکبش افتاد
نگاش از میون گودال، به روی زینبش افتاد
آتیش داغ تو خیمه، آتیش و زلف پریشون
آتیش و چادر عمه، روسری و معجراشون
یه نفر میون گودال، سر روی دامن مادر
یه نفر به روی سینه، خنجری به روی حنجر
سر سقا رفت به نیزه، جرأت اومد تو جسارت
تن سقا بین نخلا، دشمنا مشغول غارت
غارت گهواره خالی، هر چی بود تو خیمه ها رو
غارت پیرهن پاره، غارت گوشواره ها رو
می بینم هلهله ها رو، به پیش چشمای عمّم
برای جایزه بردن، سرا رو می دزدن از هم
«ای غریب خراسان»
سبک مرثیه
قالب آهنگین
شاعر غلامرضا سازگار
ای غریب خراسان سیدی یا رضاجان
داغ تو بر دل ما چشم ما بر تو گریان
یا علی ابن موسی (2)
سینه ات پر شراره دیده ات پر ستاره
هم غمت بی شماره هم جگر پاره پاره
یا علی ابن موسی (2)
غصه ها در نهادت شیعه گرید به یادت
بر روی صورتت ریخت اشک چشم جوادت
یا علی ابن موسی (2)
جان عالم فدایت مانده بر لب دعایت
جای معصومه خالی تا بگرید برایت
یا علی ابن موسی (2)
ملک دل را حبیبی، درد جان را طبیبی
پس چرا یابن زهرا در خراسان غریبی؟
یا علی ابن موسی (2)
«رضا جان»
سبک ولادتی
قالب آهنگین
شاعر ناشناس
کار تو همه مهر و وفا بود رضا جان
پاداش تو، کی زهر جفا بود رضا جان
آن لحظه که پرپر زدی و آه کشیدی
معصومه مظلومه، کجا بود رضا جان
بر دیدنت آمد چو جوادت ز مدینه
سوز جگرش، یا ابتا بود رضا جان
تنها نه جگر، شمع صفت شد بدنت آب
کی قتل تو اینگونه روا بود، رضا جان
تو ناله زدی، در وسط حجره و زهرا
بالای سرت نوحه سرا بود رضا جان
یک چشم تو در راه، به دیدار جوادت
چشم دگرت کرب و بلا بود، رضا جان
جان دادی و راحت شدی از زخم زبان ها
این زهر، برای تو شفا بود رضا جان
از آتش این زهر، تن و جان تو می سوخت
اما به لبت، ذکر خدا بود رضا جان
روزی که نبودیم در این عالم خاکی
در سینه ما، سوز شما بود رضا جان
از خویش مران «میثم» افتاده ز پا را
عمری درِ این خانه گدا بود رضا جان
«رضا رفت ز دنیا»
سبک مرثیه
قالب آهنگین
شاعر غلامرضا سازگار
پرپر شده در طوس، گل باغ امامت
رضا رفت، ز دنیا (2)
یا حضرت معصومه، سرت باد سلامت
رضا رفت، ز دنیا(2)
افسوس، که کشتند غریب الغربا را
از شیعه گرفتند، معین الضعفا را
رضا رفت، ز دنیا (2)
تا روز جزا داغ رضا، بر جگر ماست
تشییع غریبانه او در، نظر ماست
رضا رفت، ز دنیا (2)
این ناله شیعه است که بر عرش رسیده
این اشک جواد است، که از دیده چکیده
رضا رفت، ز دنیا (2)
شیعه، همه جا ناله زهراست به گوشش
تابوت جگرپاره زهراست به دوشش
رضا رفت، ز دنیا (2)
در طوس شده، باغ گل فاطمه پرپر
معصومه! بیا گریه کن از داغ برادر
رضا رفت، ز دنیا (2)
امشب زند از داغ رضا، بر سر و سینه
معصومه به قم، فاطمه در شهر مدینه
رضا رفت، ز دنیا (2)
افسوس که داغ دل زهرا شده تازه
زن های خراسان، پی تشییع جنازه
رضا رفت، ز دنیا (2)
«آتش گرفته است»
سبک ولادتی
قالب غزل
شاعر ناشناس
از داغ زهر پیکرم آتش گرفته است
گوئی تمام بسترم آتش گرفته است
تر می کند لبان مرا کودکم ولی
از تشنگی، لب ترم آتش گرفته است
پا می کشم به خاک و نفس می زنم ز درد
جانم ز آه آخرم آتش گرفته است
اینجا کبوتران به غمم گریه می کنند
از بال و پر زدن، پرم آتش گرفته است
پیچیده ام به خویش و دل چاک چاک من
با ناله های مادرم آتش گرفته است
امشب تمام حجره من کربلا شده
یک جرعه آب! حنجرم آتش گرفته است
امشب دوباره خیمه آتش کشیده را
می بینم و سراسرم آتش گرفته است
سرها به روی نیزه و سر نیزه ها به تن
وز شعله باغ پرپرم آتش گرفته است
فریاد دختری ز دل خیمه می رسد
عمه کمک که معجرم آتش گرفته است
