روایت مدل معروف از درد تلخ افسردگی

ایران آرت: بلا حدید اخیرا بی‌پرده از تقلاهای خود در زمینه بهداشت روانی و فشارهای مدل بودن سخن گفت.

این مدل جوان ۲۳ ساله روز جمعه در جشنواره مد مجله ووگ در پاریس صحبت می‌کرد و در آن‌جا از همه چیز گفت: از سختی‌های کار کردن با عکاسان معروف تا نظرش راجع به نمایش مد شرکت "ویکتوریا سیکرتز."

به گزارش ایندیپندنت، خانم حدید در صحبت‌هایش اعتراف کرد که در پرتوی موفقیت حرفه‌ای‌اش تقلاهایی در زمینه اختلال روانی خود داشته است. این مدل گفت پیش آمده که "هر روز صبح" گریه کند و اغلب به این خاطر که به‌رغم "زندگی بی‌نظیر" خود همچنان از افسردگی رنج می‌برد احساس گناه می‌کرده است.

بلا توضیح داد: "تا مدتی اصلا نمی‌خواستم در این مورد حرفی بزنم و در چند سال گذشته تجربیات بسیاری در زمینه سلامتی‌ام داشته‌ام." او افزود: "احساس گناه می‌کنم که امکان دارد زندگی بی‌نظیری داشته باشم اما با این حال افسرده هستم. با عقل جور در نمی‌آید."

او گفت: "پیش می‌آمد که هر روز صبح گریه کنم، در وقت استراحت نهار گریه کنم، قبل از رفتن به خواب گریه کنم. مدتی بود که از نظر عاطفی اصلا توازن نداشتم و در عین حال چهار ماه تمام در سن ۱۸ سالگی روزی ۱۴ ساعت کار می‌کردم. به نظرم فقط می‌خواستم کمی نفس بکشم. و همین بود که سقوطم شروع شد."

این سوپرمدل گفت دنبال‌کنندگانش در رسانه‌های اجتماعی باید بدانند که نوری در آخر تونل پیدا می‌شود. او گفت: "امیدوارم بتوانم به سهم خودم هر کمکی که می‌توانم انجام دهم."

بلا حدید افزود: "به نظرم اگر راجع به موضوعی مثل بهداشت روانی صحبت نکنم به خودم بد کرده‌ام چون در پنج سال گذشته شدیدا با این مساله درگیر بوده‌ام. حالا رسیدم به این‌جا و وضعم خوب است اما خیلی طول کشید."

بلا حدید ماه پیش در پستی در اینستاگرام از تقلاهای خود با بهداشت روانی گفت و از هوادارانش بخاطر تبریک تولدش تشکر کرد.

او نوشت: "می‌خواهم اضافه کنم که هر چه در اینترنت یا رسانه‌های اجتماعی می‌بینید همیشه آن‌طور که به نظر می‌آید نیست. وقتی در زندگی واقعی غمگین هستیم آن خوشحالی‌ای که در اینترنت درست می‌کنیم بی‌معنی است اما بعضی مواقع راحت‌تر است که آدم درون غم خود زندگی کند و حرفی از آن نزند."

این مدل از هوادارانش خواست از خود مراقبت کنند و وقتی نیازمند کمک هستند از دریافت آن نپرهیزند.

او در پایان نوشت: "وقتی آدم احساس می‌کند کل دنیا دارد روی سرش خراب می‌شود، باید از کسی کمک بگیرد… مجبور نیستیم به تنهایی با وضعیت روانی‌مان سر کنیم."