به گزارش سینماپرس، فردا چهارشنبه سالروز آغاز به کار نخستین کنفرانس بین المللی هنر دینی (دین در آینه هنر) در تهران است. در این باره قبلا نیز مطالبی را منتشر کرده‌ایم ولی درباره کج‌روی از مبانی دینی در سینمای ایران و اینکه تا چه حد حقیقت دین در سینمای ما یان شده است اختلاف نظرهایی وجود دارد. در گفت‌وگو با سعید الهی دانشجوی دکتری مدیریت رسانه و کارشناس فرهنگی و رسانه که در برنامه سینمایی هفت به‌عنوان منتقد و کارشناس حضور پیدا کرده است در این باره صحبت کرده‌ایم.
سعید الهی در گفت‌وگو با تسنیم، ضمن اشاره به وجود جریانات متعدد فکری در سینمای کشور در مواجهه با موضوعات دینی تصریح کرد: اگرچه حضور جریان خزنده‌ای که بطور عامدانه و برنامه‌ریزی شده در صدد القای اهداف و برداشت‌های ضددینی خود به مخاطب از طریق فیلم‌های سینمایی انکارناپذیر است، ولی بیشتر کم‌کاری‌ها در این زمینه را می‌توان متأسفانه ناشی از دانش کم و عدم اطلاع دقیق و عمیق بسیاری از مدیران و فعالان سینمایی از مباحث دینی در حوزه تولید دانست.
وی گفت: البته دلیل وجود اینگونه حفره‌های قابل تأمل در سبد تولیدات سینمایی کشوری چون ایران، با وجود گذشت ۴۰ سال از پیروزی انقلاب اسلامی را قبل از جامعه هنری، باید در انفعال مدیران ادوار مختلف وزارت ارشاد و حوزه‌های علمیه به ویژه نسل جوان و جدید مراکز دینی و فقهی جستجو کرد.
الهی ادامه داد: با توجه به ماهیت فرهنگی و دینی انقلاب اسلامی و در حالیکه رهبری از سینما به عنوان کلید توسعه کشور یاد می‌کنند، بی‌تفاوتی در این زمینه یکی از ابزار شاخص رسانه‌ای کشور همچون سینما را با چالش‌های جدی روبرو می‌کند که می‌توان ولنگاری فعلی در حوزه فرهنگ، تأکید بر تولید برخی محصولات سخیف و در نهایت تقلیل ذائقه سطوح مختلف مردم از رویکردهای فرهنگی و اندیشه ورزانه به سرگرمی محض را به عنوان بخشی از مصادیق این کم کاری‌ها و بی‌توجهی‌ها نام برد.
وی در عین حال توضیح داد: بنده بر این باورم که جامعیت مفاهیم دینی مبتنی بر مکتب توحیدی، به حدی است که در صورت تسلط فیلمسازان و مشاوران آنها از بدو نگارش تا تولید و حتی پس از آن، این ظرفیت را دارد که همه گونه‌های سینمایی را شامل شده و نیازی به تعریفی مشخص چون "سینمای دینی" نباشد.
الهی بیان کرد: تأکید برخی طیف‌های فکری دلسوز و متعهد بر واژه "سینمای دینی" به دلیل خلأهای جدی و موجود در این خصوص است و به حتم همین افراد بر این موضوع واقفند که انتقال محتوای دینی، فقط در قالب فرم و تکنیک‌های هنرمندانه، باورپذیر و حرفه‌ای، قابلیت پذیرش در بین عموم جامعه را دارد.
این تحلیلگر فرهنگی با تاکید بر مسئولیت فردی و اجتماعی هنرمندان بر پرداختن به وجوه و ارکان مختلف دین در آثار نمایشی و تصویری اظهار داشت: حذف برخی مسائل فقهی و شرعی و پرداخت محض به مفاهیم کلان و انتزاعی، فارغ از تولیدات برخی هنرمندان ثابت شده مومن و انقلابی، از جمله ترفندهایی است که سال‌ها است دامن سینمای ایران را گرفته است؛ حال اینکه سینما در یک فضای متعادل و نه اغراق شده، بهترین انتقال دهنده برای ترویج رفتارهای مؤکد دینی و مذهبی در میان مردم و نسل های نوپا است.
الهی به مصادیقی از سینمای جهان از جمله هالیوود اشاره کرد و گفت: افزایش تولیدات کشورهای غربی با محوریت تبیین موضوعات دینی و اعتقادی مدنظر خود در طول سال‌های أخیر و دقت کافی در نحوه اکران و دسترسی ملل مختلف به آنها در سراسر دنیا، دلیل بسیار روشنی برای طراحی و شکل‌گیری اتاق‌های فکر و تعیین راهبردهای کاربردی با حضور مدیران و کارشناسان فرهنگی و سینمایی کشور برای هدایت فیلم‌های ایرانی بر مسیر مباحث دینی ست.
این مدرس دانشگاه در پایان بیان داشت: بی تردید ذهن مخاطبان جدی سینما در جهان، در برابر هجمه آثار ضددینی و منحرف متکی بر اندیشه های سکولار و لیبرال هالیوود و برخی کشورهای اروپایی، پذیرای تولیدات دینی خوش ساخت از هنرمندان وطنی نیزخواهد بود. لذا کافی است متولیان امر در داخل کشور با اعتقاد به ضرورت گسترش افکار اسلامی در عرصه داخلی و خارجی، کمر همت بسته و با خروج از انفعال فعلی، بستر لازم را برای هنرمندان متعهد و مطلع کشور از دانش دینی فراهم نمایند.
