برترینها: سهراب پورناظری یکی ازهمین نوگرایان موسیقی است؛ آهنگساز و نوازنده تنبورو کمانچه. اومانند پدرش استاد کیخسرو پورناظری درخانوادهای اهل موسیقی متولد شده و رهرو راه پدراست؛ پدری که تحولی نوین در تنبور ایجاد کرد و ساز گوشهنشین خانقاهها را به محافل عمومی آورد. حال سهراب داعیهای دیگر در سر دارد؛ او معتقد است: «من زاده زمان خود هستم و قرارنیست همان کاری را که پدرم پیشتر انجام داد، عین به عین به جامعه تحویل بدهم. من به هنر زنده اعتقاد دارم و بر این باورم که هنر باید پویا باشد.»
00در ادامه صحبت های سهراب پورناظری را در ادامه می خوانیم
شما در انتخابات دولت آقای روحانی از حامیان ایشان بودید و اعلام کردید این رأی برای 4 سال نیست. با این حساب شرایط کنونی را چگونه ارزیابی میکنید؟
متأسفانه آنطور که باید انتظاراتمان برآورده نشده است. البته نه فقط دولت آقای روحانی در دولتهای قبل هم اینچنین بوده است. من 24 سال از بهترین سالهای عمرم را در دورههای مختلف ریاست جمهوری سپری کردهام و انتظار داشتم اتفاقات خوبی رخ بدهد. اما وقتی مقایسه میکنیم میبینیم نهایتاً هر کدام 10 تا 15 درصد با یکدیگر فرق دارد و هر دولتی که بر سرکار بیاید اوضاع فرهنگی، همین آش و همین کاسه است. مانند آنچه که از سوی نهادهایی چون رسانه ملی انجام میگیرد که با پخش برنامههای بیمحتوا و به دور از فرهنگ و هنر شاهد نابودی اوضاع فرهنگی کشورمان هستیم. رسانه ملی ما در اخبار بارها چهره نتانیاهو را نشان میدهد. آیا تصویر کمانچه کریهتر از چهره نخستوزیر رژیم صهیونیستی است؟ نشان دادن تار مهیبتر از نشان دادن سلاحهای کشتار جمعی است؟
با توجه به سلیقه نزدیک کاری شما و همایون شجریان آیا همکاری کردن با خواننده های دیگر برای شما سختتر و حساستر نخواهد بود؟
من درعمرهنریام با هنرمندان انگشتشماری کارکردهام. همداستان شدن با روح و احوال همراهان هنری در طول سالها دستاوردی شگرف به همراه دارد. در آفرینش اثر هم باید در ابتدا خودم به یقین برای حضور در آن اثر اعتقاد داشته باشم تا به مرحله در میان گذاشتن آن با شنوندگانم برسم. حتی امکان دارد 10 سال هم طول بکشد و کاری انجام ندهم تا آن زمان که این ایمان در من ایجاد شود. بسیاری از هنرمندانی که با آنها همکاری دارم شاید نزدیک به 20 سال است که در کنار یکدیگر هستیم. در ساخت تیتراژ فیلم یا همکاری با خواننده های دیگر پیشنهادهای بسیاری داشتم اما نپذیرفتهام. این را هم بگویم هیچ قراردادی بین من و همایون شجریان امضا نشده است. اما من به همایون جان و کارم ایمان صددرصد دارم و اگر روزی در کار خود تردیدی داشته باشیم دیگر ادامهاش نمیدهیم.
قرار بود یک آلبوم از آثار استاد محمدرضا شجریان منتشر کنید. نتیجه کار چه شد؟
این ایده درسال 1392 شکل گرفت و مربوط به تور کنسرتهایی است که در کانادا و امریکا برگزار کردیم. بیشتر این کارها از ساخته های برادرم تهمورس است. از نکات قابل توجه این اثر، کار روی غزلیات نظامی گنجوی است که پیش از این کمتر شنیده شده است. به نظرم این کار اثر قابل تأملی خواهد بود. فکر میکنم دوستداران استاد شجریان و مخاطبان جوان که با موسیقی ما ارتباط برقرار کردهاند میتوانند از این اثر بهره ببرند. کارروی این آلبوم جسته گریخته انجام شده تا فضایی به وجود بیاید که بتوانیم با تمرکز مناسب که مستلزم انجام این کار است آن را به دست هنردوستان عزیز برسانیم.
در آینده برنامهای برای برگزاری کنسرت دارید؟
تصمیم گرفتهایم آلبوم جدید «ایران من» را در شهرهای مختلف ایران برگزارکنیم. همچنین در ماههای آینده تور ما در کانادا برگزار میشود و در تئاتر شهر پاریس به همراه گروه «شمس»، پدرم و همایون جان دو شب کنسرت خواهیم داشت. همین کنسرت را در بلژیک هم روی صحنه خواهیم برد.