با اختلال شخصیت دوری گزین (اجتنابی) بیشتر آشنا شوید

شاید برایتان جالب باشد که حدود نصفی از بیماران روان پزشکی
دچار اختلال شخصیت دوری گزین هستند این بیماران از جمع گریزان
هستند این افراد تمایل زیادی به حضور در جمع ندارند و دوست دارند تنها باشند
معمولا از عزت نفس پایینی برخوردار هستند در ادامه مطلب از پرشین وی
به بررسی اختلال شخصیت دوری گزین خواهیم پرداخت

اختلال شخصیت دوری گزین

آرام و خجالتی بودن در برخی افراد دیده میشود ولی امکان دارد مرز هنجار در خجالتی بودن یا کم رویی
در هم شکسته شود و اختلال شخصیت اجتنابی یا دوری گزین در فرد صورت بگیرد.اختلال ذکر شده خصوصیاتی عمده دارد
که برخی از آن ها طرد شرمنده و تحقیر شدن توسط دیگران هستند و فردی که دچار این اختلال میشود
شدت میلش به پذیرفته شدن از سوی افراد دیگر بالاست.اما در عین حال احساس خود کم‌بینی شدید می‌کنند که این
مساله باعث ترس از برقراری رابطه عاطفی و اجتماعی آنها با دیگران می‌شود.آنها زمانی می‌توانند با دیگران ارتباط برقرار کنند
که به این نتیجه رسیده باشند که بدون قید و شرط مورد قبول و پذیرش قرار می‌گیرند.

عزت‌نفس این افراد بسیار پایین است.
خود را بی‌عرضه می‌دانند، نسبت به انتقاد بسیار حساس‌اند.
بسیار محافظه‌کار هستند و نمی‌توانند بسادگی اعتماد کنند.می‌ترسند و سعی می‌کنند که از هر موضوع مشکوکی فاصله بگیرند.
در زندگی خود حاضر به ریسک کردن نیستند.آنها حتی پیشنهادهای مربوط به ترفیع شغلی را نیز نمی‌پذیرند، مگر این‌که مطمئن
شوند همه افراد با ترفیع او موافق هستند.
فرد مبتلا در شرایط دشواری است، زیرا از یکسو خواهان مراوده با دیگران است و از سوی دیگر نمی‌تواند براحتی
با مردم ارتباط برقرار کند.اگر چهار مورد یا بیشتر از این علائم در فردی وجود داشته باشد می‌توان گفت که
دچار این اختلال است.از فعالیت‌های شغلی که مستلزم ارتباط میان فردی است، به علت ترس از انتقاد، تائید نشدن یا
طرد، اجتناب‌می‌کند.

مایل نیست با دیگران در ارتباط باشد، مگر مطمئن شود که مورد محبت قرار می‌گیرد.
در روابط صمیمانه به علت ترس از شرمساری یا مسخره شدن محدودیت نشان می‌دهد.به علت احساس بی‌کفایتی، در موقعیت‌های بین
فردی جدید، کمرو است.
از لحاظ اجتماعی خود را نالایق و از لحاظ شخصی خود را فاقد جاذبه می‌پندارد.به طور غیرعادی نسبت به خطر
کردن‌های شخصی یا درگیر شدن در فعالیت‌های جدید بی‌میل است، زیرا ممکن است موجب دستپاچگی او شود.
نسبت به مورد انتقاد قرار گرفتن یا طرد شدن در موقعیت‌های اجتماعی، اشتغال ذهنی دارد.

برای درمان این اختلال لازم است ابتدا مشخص شود که فرد خجالتی و کمرو است یا دچار اختلال شخصیت اجتنابی
است.بارزترین عامل برای شناسایی بررسی میزان آسیب‌های بین فردی ناشی از ارتباط نداشتن با دیگران است.
راه کنار آمدن با این افراد در گام اول به رسمیت شناختن حقیقت اضطراب و حساسیت این افراد نسبت به
انتقاد است.

برای درمان از روان‌درمانی و دارودرمانی به صورت توام باید استفاده شود.در روان‌درمانی ابتدا باید همدلی و ائتلاف با مراجع
صورت گیرد زیرا فرد مبتلا نمی‌تواند حتی به درمانگر خود اعتماد کند بنابراین شناسایی ترس‌های مراجع و بررسی ریشه آنها
گام دوم درمان است سپس لازم است با الگوهای گام به گام مهارت‌های اجتماعی به فرد آموزش داده شود و
تمریناتی را خارج از جلسه درمان انجام دهد.
استفاده از تکنیک‌های جرات‌ورزی و تقویت مهارت سخنوری نیز بسیار کمک خواهد کرد.

بیشتر بدانید از اختلال شخصیت اجتنابی (دوری گزین) در روابط میان فردی چگونه است؟

افراد اجتنابی بسیار خجالتی بوده و از ترس مسخره شدن یا خجالت کشیدن درباره خود هیچ حرفی نمی زند.
او اطلاعات و نظریه های مبهم را به شیوه منفی تفسیر می کند. فقدان اعتماد به نفس، دست کم گرفتن
خود و نداشتن عزت نفس از دیگر ویژگی های این شخصیت است. چنین شخصی در اجتماع ممکن است
از صحبت کردن در جمع تنها به خاطر احتمال تپق زدن، شرمنده شدن، لکنت زبان یا دست پاچه شدن بترسد.
شخصیت اجتنابی همیشه نگران است از جانب دیگران طرد شود، پس پیش از آن که اجتماعی او را طرد کند،
او خود از ورود به جمعی پرهیز می کند، حتی اگر خیلی علاقه به بودن در آن جمع داشته باشد.

عملکرد شخصیت اجتنابی در شغل چگونه است؟

این افراد معمولا مشاغل حاشیه‌ای را انتخاب کرده، سالهای سال بدون پیشرفت و موفقیت
به کار خود ادامه می‌دهند. مبتلایان به اختلال شخصیت اجتنابی یا دوری گزین از مدرسه،
و همه فعالیت های اجتماعی اجتناب می کنند و حتی نمی توانند با کسی دوست صمیمی شوند.

شخصیت دوری گزین یا اجتنابی تنها زمانی با کسی رابطه برقرار می‌کند که مطمئن باشد فرد
مقابل از او انتقاد نخواهد کرد. شخصیت دوری گزین در یک دور باطل گیر می افتد. از آن جا که
مشغله ذهنی و نگرانی دائمی آن ها طرد شدن (تحویل گرفته نشدن) است، به طور دائم گوش به زنگ علائم تحقیر و تمسخر از سوی دیگران هستند.

تشخیص اختلال شخصیت دوری گزین

اگر قصد ازدواج با شخصیت اجتنابی را دارید باید در مورد این اختلال اطلاعات بیشتری کسب کنید.
از جمله ملاک های تشخیصی اختلال شخصیت دوری گزین می توان به موارد زیر اشاره داشت:

-اجتناب از فعالیت های حرفه ای شامل تعاملات بین فردی خاص.

-سعی می کنند ارتباطات صمیمی برقرار نکنند چون از مسخره شدن یا شرمنده شدن می ترسند.

-هراس شدید از طرد شدن و انتقاد در موقعیت های اجتماعی.

-فکر می کنند در نظر دیگران فردی نالایق و بی عرضه هستند.

-اهل ریسک پذیری نیستند و از هر موقعیت جدیدی در زندگی دوری می کنند زیرا در غیر این صورت بسیار آشفته می شوند.

-از بودن در محیط های جدید فراری اند، زیرا خود را فردی بی کفایت تصور می کنند.

بولتن نیوز / honarehzendegi