نی نی بان: هفتمین مطلب بسته حرکات جنین به بررسی دلایلی می پردازد که باعث کاهش حرکات جنین در رحم مادر می شود.
عوامل متعددی وجود دارد که می تواند باعث شود که حرکات جنین در رحم مادر کاهش پیدا کند. البته هر نوع تغییری در الگوی حرکات جنین باید توسط ماما یا پزشک متخصص زنان و زایمان بررسی شده و سونوگرافی انجام شود تا وضعیت دقیق جنین در داخل رحم مشخص گردد.
چرخه خواب
جنین در رحم مادر می خوابد و این دوره ها معمولا بین بیست تا چهل طول می کشد. اگر چه این خواب های کوتاه نباید بیش از 90 دقیقه باشد. جنین معمولا در هنگام خواب حرکتی نمی کند و آرام سر جایش قرار دارد. در ضمن مادرها به مرور متوجه می شوند که وقتی سرشان شلوغ است، جنینشان آرام تر می شود و کمتر تکان می خورد.
استرس مادر یا مشکلات تغذیه ای
وضعیت جسمی و روحی مادر به شدت بر وضعیت حرکات جنین در داخل رحم اثر دارد. هورمون هایی که در اثر استرس در بدن مادر ترشح می شود، باعث می گردد که جنین کمتر حرکت کند و آرامش بیشتری داشته باشد. علاوه بر این ناشتا ماندن به مدت طولانی یا روزه داری هم باعث افت حرکات جنین در رحم مادر می شود. به همین خاطر باید حواستان به غذاهایی که می خورید و نوشیدنی هایی که می آشامید، باشد. اگر چند ساعت است که حرکات جنینتان را حس نکردید، آرام بنشینید و یک لیوان آب سرد بخورید. اگر همچنان جنین از جایش تکان نخورد، با پزشکتان تماس بگیرید.
پارگی زودرس کیسه آب
نشست یا پارگی پیش از موعد ساک آمنیوتیک (مایعی که دور جنین را احاطه کرده است) نیز می تواند منجر به کاهش حرکات جنین در رحم مادر شود. مایع آمنیوتیک جنین را گرم و در محافظت کامل قرار می دهد بنابراین نشت کردن آن باعث می شود جنین از نظر تغذیه و دریافت اکسیژن با مشکل مواجه شود و همچنین احتمال ابتلا به عفونت را بالا می برد. پس اگر احساس کردید حرکات جنینتان کم شده (با یا بدون نشست مایع از واژن) با پزشکتان تماس بگیرید.
جدا شدن زودرس جفت
جدا شدن زودرس جفت، یک وضعیت جدی در دوران بارداری است که نیاز به مراقبت فوری دارد. جفت وظیفه تغذیه نوزاد را بر عهده دارد و وقتی از دیواره رحم جدا شود می تواند شرایط خطرناکی را برای جنین ایجاد کند چون دیگر خون و اکسیژن کافی به جنین نخواهد رسید. اگر مادر در این وضعیت به سرعت مورد مراقبت پزشکی قرار نگیرد، احتمال مرگ جنین در داخل رحم افزایش پیدا می کند. گاهی اوقات با جراحی می توان این وضعیت را اصلاح کرد و اگر بارداری به سنی رسیده باشد که امکان زایمان برای بیرون آوردن جنین وجود داشته باشد، احتمالا پزشکتان شما را به اتاق زایمان می فرستد.
هیپوکسی جنین
هنگامی که بند ناف نتواند خون و اکسیژن را به اندازه کافی به جنین برساند، دچار وضعیتی می شود که در اصطلاح علمی هیپوکسی نام دارد. هیپوکسی به صورت بالقوه کشنده است و می تواند ریسک مرگ و میر جنین در بارداری را افزایش دهد. همچنین ممکن است منجر به صدمات جدی به مغز جنین شده و نگذارد به اندازه کافی رشد کند. این وضعیت معمولا وقتی ایجاد می شود که بند ناف تاب برداشته یا گره می خورد و یا به طور کلی وقتی بند ناف درست شکل نگرفته باشد، جنین دچار هیپوکسی می شود. جنین وقتی با کاهش ناگهانی اکسیژن مواجه می شود حرکات خود را کاهش داده یا به خواب می رود؛ بنابراین کاهش حرکات جنین در رحم مادر نیاز به پیگیری پزشکی دارد.
اگر می خواهید درباره حرکت های جنین در رحم مادر بیشتر بدانید، ادامه مطالب این بسته را در این صفحه ببینید.
عوامل متعددی وجود دارد که می تواند باعث شود که حرکات جنین در رحم مادر کاهش پیدا کند. البته هر نوع تغییری در الگوی حرکات جنین باید توسط ماما یا پزشک متخصص زنان و زایمان بررسی شده و سونوگرافی انجام شود تا وضعیت دقیق جنین در داخل رحم مشخص گردد.
چرخه خواب
جنین در رحم مادر می خوابد و این دوره ها معمولا بین بیست تا چهل طول می کشد. اگر چه این خواب های کوتاه نباید بیش از 90 دقیقه باشد. جنین معمولا در هنگام خواب حرکتی نمی کند و آرام سر جایش قرار دارد. در ضمن مادرها به مرور متوجه می شوند که وقتی سرشان شلوغ است، جنینشان آرام تر می شود و کمتر تکان می خورد.
استرس مادر یا مشکلات تغذیه ای
وضعیت جسمی و روحی مادر به شدت بر وضعیت حرکات جنین در داخل رحم اثر دارد. هورمون هایی که در اثر استرس در بدن مادر ترشح می شود، باعث می گردد که جنین کمتر حرکت کند و آرامش بیشتری داشته باشد. علاوه بر این ناشتا ماندن به مدت طولانی یا روزه داری هم باعث افت حرکات جنین در رحم مادر می شود. به همین خاطر باید حواستان به غذاهایی که می خورید و نوشیدنی هایی که می آشامید، باشد. اگر چند ساعت است که حرکات جنینتان را حس نکردید، آرام بنشینید و یک لیوان آب سرد بخورید. اگر همچنان جنین از جایش تکان نخورد، با پزشکتان تماس بگیرید.
پارگی زودرس کیسه آب
نشست یا پارگی پیش از موعد ساک آمنیوتیک (مایعی که دور جنین را احاطه کرده است) نیز می تواند منجر به کاهش حرکات جنین در رحم مادر شود. مایع آمنیوتیک جنین را گرم و در محافظت کامل قرار می دهد بنابراین نشت کردن آن باعث می شود جنین از نظر تغذیه و دریافت اکسیژن با مشکل مواجه شود و همچنین احتمال ابتلا به عفونت را بالا می برد. پس اگر احساس کردید حرکات جنینتان کم شده (با یا بدون نشست مایع از واژن) با پزشکتان تماس بگیرید.
جدا شدن زودرس جفت
جدا شدن زودرس جفت، یک وضعیت جدی در دوران بارداری است که نیاز به مراقبت فوری دارد. جفت وظیفه تغذیه نوزاد را بر عهده دارد و وقتی از دیواره رحم جدا شود می تواند شرایط خطرناکی را برای جنین ایجاد کند چون دیگر خون و اکسیژن کافی به جنین نخواهد رسید. اگر مادر در این وضعیت به سرعت مورد مراقبت پزشکی قرار نگیرد، احتمال مرگ جنین در داخل رحم افزایش پیدا می کند. گاهی اوقات با جراحی می توان این وضعیت را اصلاح کرد و اگر بارداری به سنی رسیده باشد که امکان زایمان برای بیرون آوردن جنین وجود داشته باشد، احتمالا پزشکتان شما را به اتاق زایمان می فرستد.
هیپوکسی جنین
هنگامی که بند ناف نتواند خون و اکسیژن را به اندازه کافی به جنین برساند، دچار وضعیتی می شود که در اصطلاح علمی هیپوکسی نام دارد. هیپوکسی به صورت بالقوه کشنده است و می تواند ریسک مرگ و میر جنین در بارداری را افزایش دهد. همچنین ممکن است منجر به صدمات جدی به مغز جنین شده و نگذارد به اندازه کافی رشد کند. این وضعیت معمولا وقتی ایجاد می شود که بند ناف تاب برداشته یا گره می خورد و یا به طور کلی وقتی بند ناف درست شکل نگرفته باشد، جنین دچار هیپوکسی می شود. جنین وقتی با کاهش ناگهانی اکسیژن مواجه می شود حرکات خود را کاهش داده یا به خواب می رود؛ بنابراین کاهش حرکات جنین در رحم مادر نیاز به پیگیری پزشکی دارد.
اگر می خواهید درباره حرکت های جنین در رحم مادر بیشتر بدانید، ادامه مطالب این بسته را در این صفحه ببینید.
