در مورد تنگی نفس عصبی و فشار خون عصبی چقدر اطلاعات دارید؟ تنگی نفس دلایل بسیاری دارد که یا مجاری تنفسی و ریه ها و یا رگ های خونی را تحت تاثیر قرار می دهد. یک فرد بزرگسال با وزن۱۵۰ پوند (۷۰ کیلوگرم ) در هر دقیقه به طور متوسط ۱۴ بار نفس می کشد. تنفس بیش از حد سریع به عنوان تهویه ریه و دم و بازدم سریع (hyperventilation) نامیده می شود . تنگی نفس نیز با عنوان به سختی نفس کشیدن(dyspnea) شناخته می شود. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام به بررسی تنفس عصبی و فشار خون عصبی می پردازیم.
تنگی نفس عصبی : نشانه ها، علائم، علل و درمان
پزشکان بیشتر تنگی های تنفسی را در زمان استراحت و یا داشتن فعالیت، تقلا و یا ورزش دسته بندی می کنند. آنها همچنین می خواهند بدانند که آیا تنگی نفس به تدریج و یا به طور ناگهان رخ می دهد. هر یک از این نشانه ها به تشخیص علت دقیق تنگی نفس کمک می کند.
تنگی نفس می تواند با علائم زیر همراه باشد:
- اضطراب
- خلط سینه خونی
- صدمه به قفسه سینه
- درد قفسه سینه
- تنگی قفسه سینه
- سرفه
- سرگیجه
- غش
- خستگی
- تپش قلب
- به سختی نفس کشیدن
- درد گردن
- داشتن درد در هنگام نفس عمیق (التهاب پلور)
- تنفس سریع و سطحی
- خس خس سینه
علل پزشکی تنگی نفس عصبی
تنگی نفس عصبی ، که از نظر پزشکی با عنوان به سختی نفس کشیدن شناخته می شود، به وجود یک مشکل در تنفس اشاره دارد و شکایت شایعی است که بسیاری از پزشکان با آن مواجه هستند. این حالت می تواند حاد و یا مزمن باشد. افراد مختلف، تنگی نفس را به روش های مختلفی وصف می کنند. توضیحات افراد ممکن است شامل تنگ شدن قفسه سینه، احساس خفگی و یا مثل اینکه یک فیل بر روی قفسه سینه نشسته باشد. بسیاری از عوامل در بروز تنگی نفس بی تقصیر هستند مانند ورزش های شدید، بودن در ارتفاعات بالا، دمای بالا و از بین رفتن تناسب اندام یا تنش عضلات. به استثنای مثال های قبلی، تنگی نفس به احتمال زیاد نشان دهنده یک مشکل پزشکی است و باید توسط پزشک مورد بررسی قرار بگیرد.
ذات الریه، عفونت ریه را نشان می دهد. میکروارگانیسم هایی مانند باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها ممکن است علت ذات الریه باشند. ذات الریه با افزایش سن، در کودکان کوچکتر از ۲ سال و در بزرگسالان بالای ۶۵ سال، جدی تر می شود. همچنین به نظر می رسد افرادی که از قبل دارای مشکلات سلامتی هستند یا سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بیشتر در معرض این بیماری قرار دارند. افرادی که سیگار می کشند یا الکل مصرف می کنند نیز در معرض افزایش خطر ابتلا به ذات الریه هستند.
علایم ذات الریه می تواند شامل سرفه، تب، تنگی نفس، خستگی، درد قفسه سینه، تهوع، استفراغ، و اسهال باشد . تشخیص ذات الریه ممکن است با انجام عکسبرداری با اشعه X از قفسه سینه باشد. عامل بروز ذات الریه ممکن است با آزمایش خون و یا تجزیه و تحلیل خلط سینه تعیین شود . ذات الریه می تواند به یک قسمت از ریه و یا در سراسر ریه پخش شود. مشکلات ناشی از ذات الریه می تواند شامل آبسه ریه، وجود باکتری در خون و یا جمع شدن مایعات در اطراف ریه ها باشد.
اضطراب و تنگی نفس: علل، علائم و درمان
اضطراب بسیار شایع و متداول است، اما آنچه که باعث تحریک آن می شود در میان افراد متفاوت است که آن را به روش های مختلفی تجربه خواهند کرد . برخی افرادی که اضطراب دارند، متوجه می شوند که دارای تنگی نفس هستند.
تنگی نفس، یک نشانه شایع و متداول از اضطراب است که همانند دیگر علائم اضطراب، می تواند نگران کننده باشد، اما در نهایت ضرری ندارد و با از بین رفتن اضطراب، تنگی نفس نیز از بین می رود.
احساس تنگی نفس می تواند باعث اضطراب افراد شود و می تواند باعث شود که فرد احساس کند که دچار مشکل تنفسی یا قلبی شده است. با این حال، این احتمال وجود دارد که این حالات ناشی از تغییرات فیزیولوژیکی باشد که اضطراب می تواند ایجاد کند مانند افزایش ضربان قلب و سطوح بالای آدرنالین . وقتی پزشک، افراد مبتلا به تنگی نفس را مورد ارزیابی قرار می دهند، ابتدا هر گونه علل فیزیکی جدی را رد می کنند.
تنگی نفس یک علامت شایع و رایج اضطراب است. هر کسی گاهی اضطراب را احساس می کند، اما برای برخی افراد، اضطراب می تواند به طور قابل توجهی در مسیر زندگی روزمره آنها باشد . اختلال اضطراب تعمیم یافته (GAD) در هر سال ۳.۱ % از مردم آمریکا را تحت تاثیر قرار می دهد . این بیماری در زنان رایج تر از مردان است .
یکی از نشانه های اضطراب، تنگی نفس است . همچنین تنگی نفس ممکن است در افراد مبتلا به اختلال رعب و وحشت نیز رخ دهد .
اضطراب با ترس ارتباط دارد و می تواند باعث بروز تغییرات رفتاری و فیزیکی شود که افراد را آماده می کند تا از خود در برابر تهدید، دفاع کنند. شرایطی که موجب اضطراب می شود، برخی مناطق خاص در مغز را به عنوان بخشی از واکنش به ترس فعال می کند . محققان شاهد این بوده اندکه افرادی که سطح بالایی از اضطراب دارند، این مناطق از مغز در آنها، فعالیت مداومی دارند.
مغز برای واکنش به وضعیت های ترسناک و مبارزه یا گریز از این واکنش ها، برنامه ریزی شده است . این واکنش شامل افزایش ضربان قلب است به طوری که خون سریع تر به اعضای بدن می رسد و ماهیچه ها را برای حرکت، آماده می کند . همچنین باعث می شود فرد سریع تر نفس بکشد تا اکسیژن بیشتری به ماهیچه ها برساند که نتیجه آن می تواند احساس کم آوردن نفس باشد.
وقتی افراد در رابطه با تنگی نفس با پزشک مشورت می کنند، پزشک باید دلایل فیزیکی مانند تنفس و شرایط قلبی آنها را مورد بررسی قرار دهد.
پزشکان، بسته به علت تنگی نفس، با افراد، به روش های متفاوتی رفتار خواهند کرد . وقتی احساسات باعث تنگی نفس می شوند، پزشکان اغلب روش های تمدد اعصاب و تنفس عمیق (دیافراگمی) را پیشنهاد می کنند.
افرادی که دارای اضطراب مداوم هستند و یا حملات ترس مزمن دارند، ممکن است به دارو و روان درمانی نیاز داشته باشند تا علائم آنها را کاهش داده یا کنترل کنند.
زمانی که اضطراب را تجربه می کنید، تشخیص نشانه های اضطراب و یا دلایلی که باعث این مشکل می شوند، سخت است . تعیین این امر می تواند به ویژه زمانی که علائم اضطراب شدید هستند، سخت باشد .
تنگی نفس تنها یک نشانه است که افراد مبتلا به اضطراب ممکن است آن را تجربه کنند اما تمام افرادی که اضطراب دارند، دارای مشکل تنفسی نیستند.
اضطراب می تواند باعث بروز علائم فیزیکی و ذهنی شود . این موارد عبارتند از:
- افزایش ضربان قلب
- تنفس سریع
- درد قفسه سینه
- احساس خفگی
- سرگیجه
- تعریق
- لرز
- تهوع
- اسهال
- لرزش
- سفتی عضلات
- ترس از دست دادن کنترل
- هیجان، احساس وحشت و یا ناامیدی
- افکار، تصاویر ذهنی یا خاطرات ترسناک
- ضعف تمرکز
- گیجی
- حافظه ضعیف
- مشکل در صحبت کردن
- خشکی دهان
افراد مبتلا به اختلال وحشت و یا حملات وحشت نیز می توانند تنگی نفس را تجربه کنند . تنگی نفس یکی از نشانه هایی است که متخصصان آن را در معیارهای تشخیص اختلال وحشت گنجانده اند.
علائم اضطراب ممکن است شدید باشند، به خصوص در مورد حمله وحشت . حملات وحشت منجر به علائم اضطرابی شدیدی می شوند و ممکن است شامل احساس عذاب و یا ترس از مرگ باشد . برخی نشانه ها شبیه به علائم حمله قلبی هستند .
افرادی که به اضطراب یا اختلال اضطراب مشکوک هستند، باید برای تشخیص و درمان با پزشک خود مشورت کنند.
اگر فردی تنگی نفس را تجربه کند، ممکن است نداند که چرا این اتفاق می افتد، که همین باعث اضطراب و بدتر شدن وضعیت تنفسی آنها می شود.
برای تعیین علت تنگی نفس، پزشکان باید هر گونه علل فیزیکی را رد کنند . عوامل دیگری شامل آسم، مشکلات ریوی و یا مشکلات قلبی می توانند در این امر دخیل باشند.
روان درمانی ممکن است به درمان اضطراب کمک کند
پزشکان می توانند درمان های متفاوتی را برای افراد مبتلا به اضطراب مانند روان درمانی، دارو و یا ترکیبی از این دو را ارائه دهند .
برای تسکین کوتاه مدت علائم اضطراب مثل تنگی تنفس، پزشکان ممکن است داروی بنزودیودازپین را تجویز کنند . این داروها عبارتند از:
- آلپرازولام (زاناکس)
- کلونازپام (کلونوپین)
- دیازپام (والیوم)
- لورازپام (آتیوان)
افراد از بنزودیازپین برای رهایی سریع از علائم اضطراب خود استفاده می کنند . در حدود ۳۰ دقیقه، افراد ممکن است احساس بهتری داشته باشند . پزشکان ترجیح می دهند که بنزودیازپین را برای مدت زمان طولانی تجویز نکنند چون آنها می توانند اثرات جانبی داشته باشند و سوء استفاده می تواند نتایج مضری را به همراه داشته باشد.
درمان شناختی رفتاری (CBT) می تواند برای بسیاری از افراد مبتلا به اضطراب مفید باشد . این روش به افراد در اصلاح نحوه تفکر و رفتار در وضعیت های خاص کمک می کند . به این ترتیب، می تواند به افراد کمک کند تا با شرایطی که اضطراب آنها را تحریک می کند، مقابله کنند.
افرادی که CBT را تمرین می کنند می توانند بیاموزند که اضطراب آنها بر پایه هشدارهای غلط ترس است . همچنین به افراد آموزش می دهد تا با شرایطی خاص که باعث بروز علائم اضطراب می شوند، مقابله کنند، به جای اینکه از آن شرایط دوری کنند.
برای تسکین فوری تنگی نفس ناشی از اضطراب، افراد می توانند روش های تمدد اعصاب یا تنفس عمیق (دیافراگمی) را امتحان کنند . برخی از روش های تمدد اعصاب عبارتند از:
برخی پزشکان می توانند تنفس عمیق (دیافراگمی) را به افراد توصیه کنند تا به کاهش اضطراب آنها، کمک کنند. افرادی که تنفس عمیق را تمرین می کنند ممکن است این احساس را داشته باشند که این تمرین می تواند به تعادل عاطفی آنها کمک کند. این روش تنفسی شامل منقبض کردن دیافراگم، منبسط کردن شکم و دم و بازدم عمیق است.
تنفس عمیق در مدیتیشن، مذاهب شرق باستان و هنرهای رزمی نقش دارد و یک جزو اصلی یوگا و تای چی است.
اگر شخصی مبتلا به یک اختلال وحشت باشد، باید با پزشک خود صحبت کند .
افرادی که احساس می کنند ممکن است اضطراب و یا اختلال وحشت داشته باشند می توانند درباره گزینه های درمانی با پزشک خود صحبت کنند.
اگر تمرینات تنفسی و روش های تمدد اعصاب باعث ایجاد مجدد الگو های تنفس منظم نشوند، افراد ممکن است نیاز به مراقبت فوری پزشکی داشته باشند.
تنگی نفس مزمن ممکن است نشانه ای از بیماری آسم، اختلال انسداد مزمن ریوی، بیماری ریه بینا بینی، اختلال در عملکرد قلب یا چاقی باشد.این شرایط نیازمند توجه پزشکی است، زیرا ممکن است نشان دهنده بدتر شدن شرایط و یا تشدید آنها باشد.
پزشکان باید علت تنگی نفس را تشخیص دهند.. گاهی اوقات ممکن است افراد به خاطر شرایط قلبی یا ریوی، دچار تنگی نفس شوند.
وقتی افراد تنگی نفس را به خاطر اضطراب یا وحشت، تجربه می کنند، می توانند احساس اضطراب بیشتری داشته باشند که باعث می شود تنفس آنها بدتر شود . پزشکان اغلب روش های تمدد اعصاب و تنفس عمیق را توصیه می کنند تا به افراد کمک کنند که تنگی نفس را کاهش دهند.
برخی افراد ممکن است به طور موقت از داروهای بنزودیازپین برای کنترل علائم اضطراب مثل تنگی تنفس استفاده کنند. اضطراب و وحشت مزمن ممکن است به استفاده از داروهای دیگر و روان درمانی نیاز داشته باشد.
چگونه اضطراب می تواند باعث تنگی نفس عصبی شود و آنچه که شما می توانید انجام دهید
تنگی نفس و یا دیگر مشکلات تنفسی ممکن است ترسناک باشند . اما این یک نشانه غیرمعمول از اضطراب نیست .
بسیاری از افراد نگران این هستند که یک علامت موثر بر تنفس آنها باید ناشی از یک مساله فیزیکی باشد . در واقع، سلامت ذهنی شما به چند روش بر سلامت جسمی شما تاثیر می گذارد .
در حالی که اضطراب می تواند باعث تنگی تنفس و دیگر علائم فیزیکی شود، مهم است که اذعان کنیم که تجربه تنگی نفس به دلایل دیگر ممکن است موجب اضطراب شود .
چیزی که شما باید در مورد این علائم و زمان مراجعه به پزشک خود بدانید در اینجا آورده شده است.
اضطراب، واکنش طبیعی بدن به ترس است که به عنوان پاسخ مبارزه یا گریز شناخته می شود . بدن شما به روش های فیزیکی و ذهنی واکنش نشان می دهد تا شما را برای مقابله یا گریز از این وضعیت آماده کند .
تنگی نفس یکی از آن واکنش ها است . ممکن است احساس کنید که نمی توانید نفس بکشید، احساس تنگی در قفسه سینه خود دارید و یا احساس می کنید که در اثر کمبود هوا در حال خفه شدن هستید.
علائم دیگری که می توانند در طول این واکنش و در نتیجه اضطراب اتفاق بیفتند عبارتند از:
- تنفس سریع (تهویه ریه و دم و بازدم سریع)
- تنگی قفسه سینه
- تنگی نفس یا احساس خفگی
- احساس وجود یک توده در گلو
- فشار عضلانی
- تپش قلب (ضربان قلب قوی تر و سریع تر)
- احساس ضعف، سرگیجه یا احتمال سقوط و افتادن
- تهوع یا ناراحتی معده
- بی قراری و کج خلقی
تنگی نفس و دیگر علائم فیزیکی در واکنش مقابله یا گریز از این وضعیت، برای حفاظت از شما رخ می دهند . با اضطراب، ممکن است برای زندگی خود تلاشی نکنید . اما بدن شما هنوز هم مثل شما جواب میدهد .
شما تنگی قفسه سینه، تنگی نفس و تنفس سریع تر را تجربه می کنید چون بدنتان تلاش می کند اکسیژن بیشتری به ماهیچه های شما برساند. ضربان قلب شما افزایش پیدا می کند و ممکن است احساس گرما کنید زیرا خون بیشتری به ماهیچه های شما می رسد و شما را برای مقابله با اضطراب آماده می کند .
تمام این علائم، واکنش های طبیعی بدن هستند که برای نجات زندگی شما طراحی شده اند.
زمانی که بر اثر یک حمله اضطراب، تنگی نفس را تجربه می کنید، ممکن است غیر منطقی به نظر برسد که تنفس شما همان چیزی است که باید روی آن تمرکز کنید .
اما با تمرکز بر روی تنفس خود، می توانید آن را تحت کنترل درآورده و مقدار مناسب اکسیژن را به ریه های خود وارد کنید .
متخصصان توصیه می کنند که تنفس عمیق را تمرین کنید . این نوعی از تکنیک تنفس است که از دیافراگم شما استفاده می کند . دیافراگم موثر ترین ماهیچه تنفسی است که ما داریم.
زمانی که تنگی نفس را تجربه می کنید، معمولا از دهان و یا سینه خود نفس می کشید . تنفس عمیق می تواند:
- سرعت تنفس را کاهش دهد.
- نیاز به اکسیژن را کاهش دهد.
- تلاش و انرژی کمتری برای تنفس استفاده می شود.
در اینجا چگونگی تمرین تنفس عمیق (دیافراگمی) آورده شده است:
- بر روی یک صندلی، راحت بنشینید و یا روی یک سطح صاف دراز بکشید،درست مانند وقتی که بر روی تخت می خوابید و سر خود را تکیه دهید.
- یک دست خود را بالای قفسه سینه و دست دیگر را در پایین قفسه سینه و زیر دنده ها قرار دهید . این کار به شما این اجازه را می دهد تا وقتی نفس می کشید دیافراگم خود را بهتر احساس کنید.
- به آرامی از طریق بینی نفس بکشید، بنابراین حرکت شکم خود را زیر دست خود حس می کنید.
- ماهیچه های شکم خود را سفت کنید و بگذارید هنگام بازدم از بینی یا دهان، به داخل کشیده شوند.
- به نفس کشیدن عمیق و بیرون دادن آن ادامه دهید و احساس کنید که شکم شما بالا و پایین می رود . این کار را به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه در روز انجام دهید.
نکته : احتمال کمی وجود دارد که تنگی نفس یا تهویه ریه، در هنگام نفس کشیدن از طریق بینی را تجربه کنید . طبیعی است که وقتی برای اولین بار این تمرین را انجام می دهید، خسته شوید و یا احساس کنید که تلاش زیادی را انجام داده اید. با تمرین بیشتر، این روش تنفسی، اتوماتیک و آسان خواهد شد.
همچنین می توانید این تکنیک های تسکین اضطراب را امتحان کنید:
تکنیک های زمینی
یک نوع تکنیک زمینی شامل گره کردن قسمت های بدن و آزاد کردن آنها به آرامی است. به طور کامل بر روی این احساسات تمرکز کنید.
حواس پرتی ذهن
چیزی پیدا کنید تا حواس شما را از ترس و وحشت پرت کند تا بتوانید آرامش خود را حفظ کنید. سعی کنید چیزهای اطراف خود را توصیف کنید تا تمرکز خود را بر روی چیز دیگری حفظ دارید . مبل چه رنگی است ؟ بافت آن چیست ؟
با خودتان صحبت کنید
حالا که می دانید این نشانه ها بخشی از واکنش اتوماتیک بدنتان است، این را به خودتان یادآوری کنید . در لحظه وحشت یا اضطراب، به خودتان بگویید ” نمی توانم نفس بکشم چون بدنم تلاش می کند اکسیژن بیشتری بگیرد ” یا ” من مورد ارزیابی قرار گرفته ام و قلب من خوب است . ” صحبت کردن منطقی با خودتان، می تواند شما را از اضطراب بیرون بکشد.
ورزش
ممکن است انجام تمرینات ورزشی در بین حمله اضطراب، عجیب به نظر برسد، اما دویدن سریع یا صرف مقداری از این انرژی ممکن است واقعا برای شما کارآمد باشد. به هر حال، بدن شما در حال آماده شدن برای دویدن است و شما هم ممکن است از آن استفاده کنید.
توجه و مراقبت از خود
شما می توانید به روش های ساده ای از خود مراقبت کنید. می توانید چای گیاهی بنوشید (از نوشیدن چای کافئین دار اجتناب کنید چون می تواند اضطراب را افزایش دهد )، شمع هایی با یک رایحه مطبوع را روشن کنید، احساسات خود را یادداشت کنید و موسیقی آرامش بخش را روشن کنید.
به خودتان، شوک وارد کنید
شوک دادن به سیستم بدنی خود مثلا فرو بردن صورت خود در یک کاسه آب یخ، در واقع روشی است که توسط درمانگر برای کمک به بیرون کشیدن شما از یک مارپیچ فکری توصیه می شود.
اگر قبل از بروز یک حمله وحشت، متوجه تنگی نفس شوید، یاد بگیرید که آن را تشخیص داده و نادیده نگیرید . قبل از تشدید اضطراب، بر روی تنفس خود تمرکز کنید .
برای استراتژی های بلند مدت، ملاقات با یک متخصص سلامت روان را در نظر بگیرید . آنها می توانند نیازهای شما را مورد ارزیابی قرار داده و مکانیزم های مقابله را که برای شما کارساز خواهند بود، به شما آموزش دهند.
تمرین روزانه تنفس، دیگر اشکال آگاهی ذهن و گرفتن آرامش از حرکات یوگا نیز می تواند مفید باشد.
راه اصلی برای پیشگیری از تنگی تنفس و دیگر نشانه های فیزیکی اضطراب، تمرین تکنیک های تمرین و دانستن محرک ها در زمانی است که آنها را تجربه نمی کنید .
شما در هنگام وقوع زلزله، خود را برای زلزله آماده نمی کنید بلکه از قبل خود را آماده می کنید. اضطراب هم مثل همین است.
یکی از مفیدترین تکنیک های پیشگیری، حفظ و ثبت نمودارهای فکری است. در ثبت وقایع فکری، به طورخودکار می توانید افکاری را که در آخرین لحظه اضطراب یا وحشت داشته اید، بنویسید. این کار برای کشف محرک ها و همچنین کمک به شما در بازتاب اضطراب خود در یک موقعیت آرام تر، مفید است.
همچنین می توانید آنچه را حس می کنید را یادداشت کنید . این کار می تواند به پزشک شما کمک کند تا درک کند که چه اتفاقی دارد می افتد.
نمودارهای فکری مختلفی وجود دارند . این موضوع را با تمرکز بر تفکر ناکارآمد یا پیگیری اضطراب عمومی بررسی کنید. شما حتی می توانید موارد دلخواه خود را ثبت کنید مانند:
- تاریخ
- محرک خاص (وضعیت یا نشانه فیزیکی مانند تنگی نفس)
- فکر اتوماتیک(آنچه که فکر می کنید به دلیل این علامت یا وضعیت فیزیکی اتفاق خواهد افتد)
- چقدر این افکار را باور می کنید(1 تا 100 درصد)
اگر تنگی نفس را تجربه می کنید، فکر اتوماتیک شما ممکن است این باشد که باید دارای شرایط سلامتی جدی باشید . در حال حاضر، شما ممکن است آن به طور 100% باور کرده باشید.
با این حال، بعد از به چالش کشیدن این فکر، شما فقط ۲۰ درصد آن را باور می کنید. ثبت، مرور و به چالش کشیدن این افکار، راهی ضروری برای پیشگیری از اضطراب در آینده است.
همچنین می توانید از یک برنامه برای پیگیری اضطراب خود استفاده کنید
تمرینات مراقبه منظم می تواند به شما در کاهش اضطراب کمک کند . مطالعات متعددی نشان داده اند که مدیتیشن می تواند علائم اضطراب را کاهش داده و به درمان اضطراب کمک می کند .
همچنین می توانید آگاهی ذهن را در طی فعالیت های روزمره تمرین کنید تا به شما کمک کند از بدن خود و چیزی که باعث نگرانی و اضطراب شما می شود آگاه شوید . سعی کنید به تمرین غذا خوردن آگاهانه و یا قدم زدن هوشیارانه فکر کنید .
در نهایت، کار کردن با یک متخصص بهداشت روان برای ایجاد استراتژی های بیشتر را در نظر بگیرید . آنها می توانند به شما کمک کنند تا فرآیندهای تفکر منفی را،زمانی که اضطراب را تجربه می کنید، به کار ببرید، به خصوص اگر این اضطراب شدید باشد و یا باعث ناراحتی شدید شما شود .
علل دیگر تنگی نفس عصبی عبارتند از:
- ورزش
- تغییر ارتفاع
- پوشیدن لباس های تنگ
- داشتن یک سبک زندگی بدون تحرک
اگر تنگی نفس را به طور مدام تجربه می کنید و یا زمانی که از اضطراب جدا نمی شوید، به پزشک خود مراجعه کنید
اگر علائم حمله قلبی را تجربه می کنید، به سراغ درمان های اورژانسی پزشکی بروید، از جمله :
- تنگی یا درد در قفسه سینه، گردن، فک، کمر یا بازوها
- خستگی
- سرگیجه، تهوع یا استفراغ
- احساس ناراحتی در بازو یا شانه
- عرق کردن بیش از حد معمول و بدون هیچ دلیل منطقی
اضطراب و فشار خون عصبی چه ارتباطی یا یکدیگر دارند؟
ارتباط اضطراب با فشار خون بالا بسیار ساده است . بالاخره زمانی که اضطراب دارید، می توانید استرس نیز داشته باشید و استرس می تواند فشار خون شما را به طور موقت افزایش دهد . اما اضطراب مزمن و داشتن فشار خون به مدت طولانی و یا فشار خون بالا چیست؟ بسیاری از افراد فکر می کنند که اضطراب مزمن و فشار خون بالا به مدت طولانی به هم مرتبط هستند، اما در واقعیت، این یک رابطه علت و معلولی ساده نیست.
فشار خون بالا چیست؟
فشار خون بالا شرایطی است که فشار خون شما به طور مداوم بالا است . انجمن قلب آمریکا، فشار خون بالا را به عنوان فشار خون 80/130یا بالاتر تعریف می کند . وقتی فشار خون بالا می رود، خون نمی تواند به آسانی به اندام های اصلی بدن مثل قلب و کلیه ها برسد. اگر این حالت فقط برای مدت کوتاهی به طول بکشد (مثل اینکه کسی شما را شگفت زده کند یا فیلم ترسناکی را تماشا کنید )، لزوما جای نگرانی ندارد. بدن ما می تواند مقادیر خاصی از استرس را تحمل کند. اما، وقتی فشار خون بالا می رود، جریان خون ضعیف در طول سال ها، باعث آسیب به اندام ها خواهد شد که می تواند منجر به مواردی مانند بیماری کلیوی، بیماری های قلبی، سکته مغزی، حملات قلبی و حتی مرگ شود .
آیا اضطراب می تواند باعث فشار خون عصبی شود؟
دقیقا نه. در حالی که مدت زمان اضطراب و یا حملات وحشت بالا، می توانند باعث فشار خون بالا شوند، افرادی که دچار اختلالات اضطراب می شوند، به احتمال زیاد به اندازه افرادی که اضطراب ندارند، دچار فشار خون می شوند.
با این حال، نمی توان گفت که افزایش موقت فشار خون با خطراتی همراه نیست . در حقیقت، اگر فشار خون، اغلب اتفاق بیفتند، می تواند باعث آسیب رسیدن به عروق خونی شده و بر روی قلب و کلیه ها فشار وارد کند، به همین دلیل شما هم دارای مشکلات سلامتی همانند افراد مبتلا به فشار خون بالا خواهید بود.
مساله دیگر این است که افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی، اقدام به انجام کارهای ناسالم دیگری برای تسکین علائم خود می کنند . مواردی از قبیل سیگار کشیدن، نوشیدن الکل و پرخوری که همگی از روش های رایج مقابله با اضطراب هستند اما در طولانی مدت می توانند به فشار خون بالا منجر شوند.
اگر اضطراب داشته باشم , چه کار می توانم بکنم؟
هر کسی مقداری اضطراب را تجربه می کند، اما اگر اضطراب شما بیشتر از گذشته شما را اذیت می کند و در زندگی روزمره شما اختلال ایجاد می کند، ممکن است مبتلا به اختلال اضطراب باشید . اگر اینطور است، بدانید که تنها نیستید (بیشتر از ۴۰ میلیون فرد بزرگسال در آمریکا دارای یک وضعیت اضطرابی هستند) و باید بدانید که قابل درمان است . درمان اضطراب ممکن است شامل مصرف دارو، درمان و یا ترکیبی از هر دو باشد . داروهای متداول برای درمان اضطراب شامل بنزودیازپین ها مانند آلپرازولام، SSRI ها مانند سرترالین و SNRIs ها مانند دولوکستین هستند.
اگر فشار خون شما با ایجاد تغییراتی در سطح اضطراب تان، بالا و پایین می رود اما به طور کلی در محدوده طبیعی است، نباید دارویی را برای فشار خون بالا مصرف کنید. با این حال، فشار خون بالا شایع و متداول است (بیشتر از 40 درصد از بزرگسالان در ایالات متحده آمریکا را تحت تاثیر قرار می دهد)، اما اگر شما هم فشار خون و هم یک اختلال اضطراب داشته باشید بسیار مهم است که شما و پزشک تان، یک پزشک رژیم درمانی پیدا کنید که به شما کمک کند تا با هر دوی این شرایط تعارض نداشته باشید. (به خاطر داشته باشید که هر دو می توانند در طول زمان به بدن شما آسیب برسانند و برخی داروهای ضد اضطراب می توانند فشار خون شما را افزایش دهند)
با داشتن فشار خون بالا، درمان اغلب شامل استفاده ترکیبی از دارو ها و تغییر در رژیم غذایی و ورزش کردن است . علاوه بر ویزیت های منظم پزشک و مصرف هر گونه داروی تجویزی، در اینجا پنج روش ساده برای کاهش استرس و پائین آوردن فشار خون در خانه وجود دارد:
ورزش
ورزش کردن سبب آزاد شدن هورمون ها در بدن شما می شود که می تواند به کاهش اضطراب و فشار خون کمک کند . تمام چیزی که شما نیاز دارید ۱۵ تا ۳۰ دقیقه ورزش در روزهای هفته است . این کار می تواند به سادگی داشتن یک پیاده روی با سگ تان باشد . قبل از شروع هر برنامه ورزشی جدید با پزشک خود مشورت کنید.
یوگا، تنفس عمیق و مدیتیشن
اغلب پزشکان بر این باورند که فعالیت هایی که به شما یاد دهند که بر روی تنفس خود تمرکز کنید، می توانند در کاهش فشار خون و اضطراب بسیار مفید باشند. با نفس کشیدن آرام و عمیق، ضربان قلب شما کندتر می شود . این نه تنها فشار کمتری را بر روی قلب شما وارد می کند، بلکه به کاهش علائم فیزیکی اضطراب نیز کمک می کند.
به اندازه کافی استراحت کنید
خواب برای سلامت کلی ما ضروری است . وقتی که خود را از خوابیدن محروم می کنید، قلب شما باید سخت تر کار کند تا خون را به بقیه بدن پمپ کند .کمبود خواب هم می تواند اضطراب شما را بدتر کند.
محدود کردن مصرف الکل
مصرف الکل در مقادیر کم، برای سلامت قلب، لازم است اما مصرف آن در مقادیر زیاد، منجر به بروز بیماری های قلبی می شود. نوشیدن هر مقدار الکل می تواند اضطراب را بدتر کند. اگر اضطراب مزمن و فشار خون بالا دارید بهتر است از مصرف الکل اجتناب کنید.
با شریک زندگی خود صمیمی باشید
داشتن رابطه جنسی، با بسیاری از فواید سلامتی در ارتباط است، از جمله فشار خون و سطح اضطراب پائین تر. گاهی، اختلال عملکرد جنسی (مانند اختلال نعوظ) می تواند با اضطراب و فشار خون مرتبط باشد . اما اگر شما بتوانید رابطه جنسی را با شریک زندگی خود برقرار کنید، متوجه خواهید شد که بهتر شدن شرایط سلامتی را می تواند به همراه داشته باشد.
آیا فشارخون روپوش سفید می تواند یک مشکل طولانی مدت باشد؟
فشارخون روپوش سفید مشکلی است که برای بسیاری از افراد رخ می دهد که در آن، فشار خون در خانه طبیعی و عادی است اما در زمان مراجعه به پزشک، فشار خون بالا می رود که می تواند مربوط به اضطراب مراجعه به پزشک باشد. این وضعیت در زنان رایج تر از مردان است و اغلب در افرادی که دچار اختلالات اضطراب هستند، اتفاق می افتد. این احتمال هم وجود دارد که با بالا رفتن سن، این اتفاق بیفتد. اغلب اوقات، تنها برخی افراد (مانند افراد مبتلا به دیابت یا خطر ابتلا به بیماری های قلبی)، به دارو برای فشار خون روپوش سفید نیاز دارند که در دوزهای بسیار کمی مصرف می شود.
به طور کلی، فشار خون روپوش سفید باعث مشکلات بلند مدتی نمی شود، اما ممکن است باعث شود شما فکر کنید که فشار خون دارید در حالی که ندارید. این یکی از دلایلی است که چرا پزشکان اغلب پیشنهاد می کنند که حتی اگر فشار خون خود را در مطب اندازه گیری می کنید، فشار خون خود را در خانه نیز بگیرید. تفاوت های موجود در خواندن فشار خون در مطب پزشک و در خانه می تواند به میزان زیادی توصیه های درمانی پزشک شما را تحت تاثیر قرار دهد . زمانی که فشار خون خود را در طول زمان ثبت می کنید، قادر خواهید بود که بگویید چه چیزی طبیعی است و هر گونه تغییری را با پزشک خود پیگیری کنید.
7 روش برای کاهش استرس و فشار خون عصبی
زمانی که صحبت از پیشگیری و درمان فشار خون بالا به میان می آید، یک استراتژی که اغلب نادیده گرفته می شود، کنترل و مدیریت استرس است. اگر اغلب عصبی و هیجان زده هستید، این هفت روش را برای کاهش استرس، امتحان کنید.
1. به اندازه کافی بخوابید
خواب نامناسب یا بدون کیفیت می تواند بر روحیه، هوشیاری ذهنی، سطح انرژی و سلامت فیزیکی شما تاثیر منفی بگذارد.
2. یادگیری روش های تمدد اعصاب
مدیتیشن، آرام سازی عضلات پیشرونده، تصورات هدایت شده، تمرینات تنفسی عمیق و یوگا، تکنیک های قوی برای تمدد اعصاب و کاهش استرس هستند.
3. حضور در شبکه های اجتماعی
با حضور در یک کلاس، پیوستن به یک سازمان و یا شرکت کردن در یک گروه پشتیبانی، می توانید با دیگران ارتباط برقرار کنید.
4. مهارت های مدیریت زمان خود را تقویت کنید
هرچه بیشتر بتوانید به کارها و خواسته های خانواده خود رسیدگی کنید، سطح استرس شما کاهش خواهد یافت.
5. اگر می توانید شرایط استرس زای خود را حل کنید
اجازه ندهید تا شرایط اضطراب آور بر روی هم انباشته شوند. جلسات حل مسئله را در خانواده برگزار کنید و از مهارت های مذاکره و گفت و گو، در خانه و محل کار استفاده کنید.
6. مراقب و مشوق خود باشید
خود را با ماساژ دادن، درمان کنید و طعم و مزه یک تجربه را به درستی بچشید: به عنوان مثال، آرام غذا بخورید و به طور واقعی بر روی مزه و حس و حالی که با هر لقمه می خورید،تمرکز کنید. پیاده روی کنید یا چرت بزنید و یا به موسیقی مورد علاقه خود گوش دهید.
7. از دیگران کمک بگیرید
از اینکه از همسر خود، دوستان و همسایگان خود کمک بگیرید، هراسی نداشته باشید. اگر استرس و اضطراب ادامه داشته باشد، باید با پزشک خود مشورت کنید.
در کنار این روش هایی که برای کاهش استرس گفته شد، اضافه کردن یک سبک زندگی سالم، حفظ یک وزن سالم، سیگار نکشیدن، انجام منظم تمرینات ورزشی و داشتن یک رژیم غذایی شامل میوه ها، سبزیجات، غلات سبوس دار، پروتئین های بدون چربی و چربی های سالم می تواند مفید باشد.
