اشعار شهادت حضرت عباس (ع)

آکاایران: اشعار شهادت حضرت عباس (ع)

تا می شود زچشمه توحید جوگرفت

ازدست هرکسی که نباید سبوگرفت

توآبی وبه آب تورا احتیاج نیست

پس این فرات بودکه باتو وضوگرفت

کوچک نشد مقام تو نه... تازه کربلا

باآبروی ریخته ات آبروگرفت

شرم زیاد توهمه راسمت توکشید

این آفتاب بود که با ماه خوگرفت

دیگربرای اهل بهشت آرزوشدی

وقتی عمودازسرتوآرزو گرفت

خیلی گران تمام شداین آب خواستن

یک مشک ازقبیله ما یک عموگرفت

ازآن به بعدبودصداهاضعیف شد

ازآن به بعد بود که راه گلوگرفت

زینب شده شکسته غرورش، شنیده ای؟

دست کسی به کنج النگوی اوگرفت

درکوفه بیشتربه قدت احتیاج داشت

باآستین پاره نمی شدکه روگرفت

به مردی شهرهٔ دنیاست، عباس

مروت، ریزه خوار خوان لطفش

فتوت، صورت و معناست، عباس

حسین بن علی را عبد صالح

ولی بر ماسوا مولاست، عباس

به دشت کربلا، آرامش دل

برای زینب کبراست، عباس

بود بدر منیر هاشمیون

که زیبا تر، ز هر زیباست، عباس

بزن بر دامنش دست توسل

که در جود و سخا آقاست، عباس

اگر چه زاده ی ام البنین است

ولیکن مادرش زهراست عباس