طراحی فضای اداری با مفهوم "اداره باز" این روزها رونق سابق را ندارد و شرکت‌ها اشتیاق چندانی به این نوع طراحی ندارند.
ایران آرت: طراحی فضاهای اداری و محل های کار مدام در حال تغییر است. "مفهوم اداره باز" اولین بار در سال ۱۹۵۰ و توسط یک تیم معماری در آلمان مطرح شد. آن ها اعتقاد داشتند که با این روش طراحی میتوانند ارتباط میان افراد یک فضای اداری را راحت تر کنند و تا حدودی نیز به این هدف رسیدند. شیوه طراحی آن ها مورد استقبال دفاتر معماری در سراسر جهان قرار گرفت و رفته رفته تمام فضاهای اداری با این مفهوم طراحی میشدند.
مدیران شرکت‌ها نیز از این طرح ها استقبال می‌کردند؛ چون که فضای باز بیشتری در اختیار آن ها قرار می‌گرفت و میتوانستند بر تمام فضای تحت مدیریت خود بدون مانع مسلط باشند و روند کار کارمندان را کنترل کنند. اما با وجود تمام این مزیت ها طراحی فضای اداری با مفهوم اداره باز این روز ها رونق سابق را ندارد و شرکت ها اشتیاق چندانی به این نوع طراحی ندارند.
به گزارش سایت آبگینه، کارمندان نظر متفاوتی از مدیران شرکت‌ها داشتند و اعتقاد داشتند اداره باز باید از هم پاشیده شود و دیوارها به جای خود برگردند. از بین رفتن حریم شخصی و عدم تمرکز به دلیل شلوغی محیط و صدای زیاد از اولین دلایل آن ها برای عدم گرایش به چنین محیط هایی بود، اما با بررسی بیشتر مشخص شد که دلایل بیشتری نیز وجود دارد. چنین فضاهایی میتوانند سلامت کارمندان را به خطر اندازند و به دلیل این که هیچ فضایی به صورت کامل در اختیار آن ها قرار ندارد، تمرکز و خلاقیتشان کاهش پیدا میکند.
هدف اصلی مفهوم اداره باز ایجاد فضایی است که کارمندان بتوانند با یکدیگر به تعامل و همفکری بپردازند. اما از بین بردن تمام دیوارها چندان منطقی به نظر نمیرسد و با ایجاد اتاق هایی برای مکالمات خصوصی و ملاقات ها در کنار یک فضای اشتراکی بزرگ و باز میتوان به تعادل رسید.
