شب پیش امیرحسین رستمی بازیگر سینما و تلویزیون مهمان برنامه فرمول یک بود که به حواشی این چند وقت اخیر کشور پرداخت که باعث شد حرف های او نیمه تمام بماند. امیررضا خادم کشتی گیر قهرمان اسبق المپیک به این اتفاق واکنش نشان داد و در اینستاگرامش نوشت:
سلام .
بر اساس قانون اساسی، تلویزیون و رادیو در ایران، منحصرا در اختیارِ حاکمیت است.
بنابراین با لحاظ نمودن کلیه ی ملاحظاتِ فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، باید منعکس کننده ی صدای همه اقشار، با گرایش ها، اعتقادات و نظراتِ مختلف باشد، تا بدینوسیله از یک سو پاسدارِ " امنیت ملی" بوده و از سوی دیگر، مجوزِ سوء استفاده و انحصارطلبی را به ساکنانِ موقتِ کانون های قدرت و ثروت در داخلِ کشور ندهد!
حال با این فرض، در یک برنامه ی زنده ی تلویزیونی، وسطِ صحبتِ یکی از هنرمندانی که اتفاقا جزو پرکارترین چهره های همکار با صداوسیما هم هست، برنامه قطع شده و دیگر هم اجازه ی ادامه ی حضور او در برنامه داده نشد!
سوال:
- آیا واقعا مسئولین محترم رسانه (ملی) حافظِ رسالتی هستند که قانون، شرع و عرف بر دوششان گذارده؟!
- آیا مردم ( که از اصطلاحِ ولی نعمت در موردشان استفاده می شود) حق دارند، بدانند مشکلِ امنیتیِ صحبت های امیرحسین رستمی کجا بوده که ضرورتِ قطع یک برنامه ی زنده را توجیه می کند؟!
- آیا اینگونه اتفاقات زمینه ساز این مسئله نمی شود که مردم کوچه و بازار، انتقادات پیرامونِ جناحی و وابستگیِ سیاسی مسئولین رسانه ی ملی به یک تفکر را باور کنند؟!
- آیا مسئولینِ رسانه ملی مایلند، کلا ذهنِ مردم را از اتفاقاتِ مدیریتی و اساسی کشور منحرف و سرگرمِ فوتبال و فیلم سینمایی و... کرده و هر زمان صلاح دانستند، تنها بخشی از مسائل ( به انتخاب خود ) را به سمع و نظرِ آنها برسانند؟!
- و آیاهای بسیار دیگر!
به خدا حیف است؛ خدشه به اعتماد عمومی ( آن هم تا این اندازه گل درشت) جز ریختنِ آب به آسیابِ دشمن ( واقعی و فرضی!) نیست!
