تحقیق در مورد سندروم دست بی قرار و سندروم پای بی قرار

همه چیز درباره سندروم دست بی قرار و سندروم پای بی قرار

در ادامه با بیماری سندروم دست و پای بی قرار آشنا می شوید. با دانشچی همراه باشید.

سندروم دست بی قرار

سندروم دست بی قرار نوعی اختلال عصبی دراز مدتی است که در آن یک یا دو دست بی اختیار حرکت می کند. درواقع در دستش احساس ناخوشایندی همچون گزگز، خارش و سوزش ایجاد می شود و او برای رهایی از این حالت بی اختیار دستش را حرکت می دهد. در این بیماری فرد نمی تواند حرکات دستانش را کنترل کند و ممکن است به لباس خود یا اشیائی که در اطرافش قرار گرفته آسیب برساند.

گاهی اوقات فرد مورد نظر از انجام کاری که می دهد ناآگاه است؛ یعنی کاملا غیر اختیاری و غیر ارادی حرکاتی را انجام می دهد.

عواملی که ممکن است سبب ایجاد این بیماری می شوند شامل: ارث، کم خونی، آسیب مغزی، بیماری‌های مزمن مثل نارسایی کلیوی، دیابت، آرتریت روماتویید (التهاب مفاصل) و نوروپاتی‌های محیطی (بیماری‌های مربوط به سیستم عصبی).، مصرف قهوه و ترکیبات حاوی کافئین.

افراد مسن و سالمند بیشتر به این بیماری مستعدند.

سندروم پای بی قرار

این بیماری در پاها نیز ایجاد می شود؛ با نام آر ال اس (به انگلیسی: Restless Leg Syndrome یا RLS). فرد احساس سوزش و مور مور شدن پاها برایش دست می دهد. این احساس ناخوشایند معمولاً در نرمه ساق پا اتفاق می‌افتد ولی می‌تواند در هر جای اندام تحتانی از مچ پا گرفته تا ران و حتی ندرتا در دستها و شکم نیز احساس شود.

این احساس معمولاً وقتی رخ می‌دهد که بیمار دراز می‌کشد، یا برای مدت طولانی می‌نشیند. فردی که دچار این حالت می‌شود به ناچار پای خود را حرکت می‌دهد. حرکت پاها، راه رفتن، مالش یا ماساژ پاها یا خم کردن زانوها به‌طور موقت تا حدی علایم را کاهش می‌دهد و عدم تحرک و استراحت، سبب تشدید علائم بیماری می‌شود.

این بیماران معمولاً در به خواب رفتن دچار مشکل هستند و معمولاً بهترین خواب را در انتهای شب و ساعات صبح تجربه می‌کنند. چون این افراد خواب کافی را تجربه نکرده‌اند ممکن است در طول روز خواب آلود باشند.

گاهی بیماری پای بیقرار به همراه حرکات متناوب اندامها حین خواب دیده می‌شود. این بیماران به صورت بی‌اختیار حرکات دوره ای پا در حین خواب دارند. این حرکات به‌طور معمول هر ۱۰ تا ۶۰ ثانیه رخ می‌دهد. بعضی افراد صدها بار در طی شب اندام‌های خود را حرکت می‌دهند. این حرکات نه تنها باعث اختلال خواب این افراد می‌شود بلکه سبب اختلال خواب اطرافیان آن‌ها نیز می‌گردد.

درمان

بعضی اوقات برای درمان سندرم پای بی قرار باید سایر بیماری‌های مرتبط همچون کمبود آهن یا نوروپاتی محیطی رادرمان نمود. درمان کمبود آهن ممکن است با تجویز مکمل‌های آهن در ارتباط باشد. با اینحال دقت نمایید که برای دریافت آهن باید قبل از آن سطح آهن خونتان را چک کرده و با تجویز پزشک اقدام به دریافت دارو نمایید.

اگر سندرم پای بی قرار در شما با هیچ بیماری دیگری مرتبط نباشد، برای درمان آن می‌بایست بر تغییرات سبک زندگی یا درمان دارویی تمرکز نمایید. درمان دارویی فقط با دستور پزشک مجاز بوده و بدون مراجعه به پزشک ممکن نیست. آگونیستهای دوپامین مانند پرامی‌پکسول و کابرگولین، گاباپنتین و بنزودیازپین‌ها در درمان این اختلال بکار می‌روند.

دانشچی/ ویکی پدیا