محمود میرلوحی گفت: سال ۱۳۹۸ از آغازش که با حوادث سیلاب شروع شد، در اواسط سال نیز حوادث آبان ماه رخ داد که به نظرم با توجه  به همه این مسائل کشور به نوعی با ناهمواری در تصمیمات دچار شد لذا نمی‌توانم از آن مثبت و منفی بگویم یا اینکه نمی‌توانم مشخصا بگویم خواست و اراده مجلس، دولت و دولت موازی... بود یا از بیرون تحمیل شده است.

مجلس با جا به‌جایی وزرا به کجا رسید؟

عضو شورای شهر تهران با اشاره به اقدامات صورت گرفته در راستای جا به جایی وزاری دولت گفت: مجلس هم الان نمی‌تواند بگوید کاری کردم و به دنبال چه راهبردی بودم و با چه هدفی وزیر آموزش و پرورش را تغییر دادم و خواسته‌ام چه بود. الان شاید مجلس هم نتواند ارزیابی کند و بگوید با تغییر وزرای راه، کشاورزی و صنعت به کجا رسیدیم. متاسفانه نمی‌توان کارنامه روشنی در نظر گرفت و معین کردن سهم هر کدام از قوا در تصمیمات، اقدامات و نتایج چه بوده است که این کار سختی است. می‌شود گفت همان گونه است که الان نیز در موضوع کرونا شاهدیم گاهی در تصمیم‌گیری‌هایمان دچار یک بلاتکلیفی و بحران مناسبات بین قوا در مسائل مختلف هستیم. برگزاری انتخابات مجلس هم به نظر می‌آید یکی از نشانه هایی است که باید در جای خود تحلیل شود.

وی درباره فشارهای مجلس دهم به خصوص در سال ۹۸ به بیژن نامدار زنگنه و وزارت نفت نیز گفت: واقعیت این است که ساختار سیاسی ما مشکل دارد و باید آن را بپذیریم. نوع برخورد با روسای جمهور را می‌بینید. ما در ساختار مدیریتی مشکلات ساختاری داریم.

حضور مردم در سال ۹۴ پای صندوق های رای، عملا یک رفراندوم بود

این سیاستمدار اصلاح‌طلب عنوان کرد: برجام پذیرفته شد و مجلس دهم شکل گرفت و مردم بر مبنای برجام آمدند و فراتر از یک انتخابات حضور یافتند و عملا یک رفراندوم بود و میزان مشارکت را در تهران و کلان شهرها و شهرستان‌ها را دیدید و ۱۵+۳۰ را یادمان می‌آید، این‌ها مسائلی است که در انتخابات رخ داد ولی بعد دیدیم که چه مسیری طی شد. در ادامه هم دیدیم که دلواپس‌ها درباره وزرای موثر دولت مثل آقای ظریف شروع به کارشکنی کردند و بعد هم به وزیر نفت رسید.

میرلوحی خاطرنشان کرد: به هر حال ما مشکل داریم و باید بپذیریم رسانه ملی مسیر خودش را می‌رود. برخی نهادها هم اختیاراتی فراتر از حوزه‌های سیاسی و اقتصادی و اداره کشور دارند.  باید بپذیریم مشکلات ساختاری داریم.

عضو شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان گفت: الان تقریبا می‌شود گفت تنها چیزی که استمرار دارد و قابل رؤیت است نقش دولت سایه در تصمیمات است و بقیه‌اش را نمی‌توانید ببینید. بله مجلس تصمیم می‌گیرد و می‌گوید آقای رئیس‌جمهور باید خط مشی خود را عوض کند و مثلاهمه وزرا را باید جوان کند. مثلا مجلس برای بازنشستگان تصمیم می‌گیرد و شهردار تهران با آن داستان‌ها یادمان است که چطور برکنار شد اما می‌بینید دوباره بازنشستگانی که مربوط به یک جناح هستند همگی ماندند. اینها واقعیت‌های کشور است و باید آنها را بپذیریم. ردیابی که می‌کنید می‌بینید آن رد استمرار و داوم و امتداد دارد ولی بقیه موارد نه. 

دغدغه مردم از آینده کشور باعث تاب آوری ایران شده است

میرلوحی گفت: ما زمانی آقای رئیس‌جمهور را نقد می‌کردیم و می‌گفتیم با رأی دهندگان و جماعت رأی خود فاصله خیلی زیاد نشود اما توجه نکرد یا نتوانست. متاسفانه وقتی در کشور ساختارهای حزبی نباشد اینگونه می‌شود. ایشان وقتی در شورای تهران یک جلسه خدمت شان بودیم در دیدار با شورا گفتند من نه تردید دارم و نه ترس و بعدش هم تکرار کرد اما دیدیم که نتوانست.

وی ادامه داد: می‌شود گفت برجام همین که تا حالا مانده نشانه پایمردی و یا مقاومت رئیس‌جمهور است وگرنه خبر داریم اگر نایستاده بود خیلی فشار آورده بودند. ولی دیدیم در FATF نتوانست و عملا دیدید آن جریان به چه سادگی و با چه شیوه‌ای کار را انجام داد و کسی نگفت آقایان مجمع جایگاه شما کجاست؟ به مصوبه‌ای که مجلس تصویب کرده و شورای نگهبان هم مغایر ندانسته حالا شما بر چه اساسی ورود پیدا می‌کنید؟ ورود شما فقط موضوعش در قانون اساسی در جایی است که اینجا اختلاف می‌افتد. آن که اختلاف افتاد دوستان اظهار نظر نکردند و یکی هم که مصوب شده بود. این واقعیت‌هایی است که اگر روزی بخواهیم آقای رئیس‌جمهور و نقش او و اختیارات و تصمیماتش را تحلیل کنیم به نظرم کار سختی است. به نظرم کار سخت و پیچیده‌ای است که بخواهیم به مجلس و نهادهای دیگر و جامعه سهم، نقش و نمره بدهیم.