اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی


منبع: نیک شو

508

1399/1/16

14:45


اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

روز بزرگداشت سعدی

روز بزرگداشت سعدی مصادف با اول اردیبهشت ماه 1399( 20 آوریل 2020) است.مرکز سعدی‌ شناسی ایران از سال ۱۳۸۱ روز اول اردیبهشت ماه را روز سعدی اعلام نمود و در اول اردیبهشت ۱۳۸۹ و در اجلاس شاعران جهان در شیراز، اولین روز اردیبهشت ماه از سوی نهادهای فرهنگی داخلی و خارجی به عنوان روز سعدی نامگذاری شد.برگزاری برنامه های روز سعدی در اول اردیبهشت‌ماه هر سال در ایران و سایر نقاط جهان نیز بر عهده مرکز سعدی شناسی قرار گرفت.

 

تاریخ دقیق روز بزرگداشت سعدی در تقویم ایران

دوشنبه اول اردیبهشت 1399

20 April 2020

26 شعبان ١٤٤1

 

توضیحات مختصر زندگینامه سعدی شیرازی

ابومحمد مُشرف‌الدین مُصلح بن عبدالله بن مشرّف متخلص به سعدی، شاعر و نویسنده ی مشهور پارسی‌گوی ایرانی (قرن هفتم هجری قمری) است که در سال ۶۰۶ هجری قمری چشم به جهان گشود. در منابع گوناگون، تاریخ فوت سعدی شیرازی را در یکی از سال‌های ۶۹۰ تا ۶۹۵ هجری قمری ذکر کرده‌اند. او را با القاب استادِ سخن، پادشاهِ سخن، شیخِ اجل می شناسند.در حقیقت سعدی شیرازی تخلص خود را به واسطه ارادتی که به سعد بن ابوبکر، فرزند حاکم وقت شیراز داشت، انتخاب کرده‌است.

 

سفرهای سعدی شیرازی چگونه گذشت؟

سعدی تحصیلاتش را در نظامیه بغداد به پایان رسانید که در آن دوره مهم ترین مرکز علم و دانش جهان اسلام بود و پس از آن به عنوان خطیب راهی مناطقی از جمله شام و حجاز شد. در این بین، ازدواج را تجربه کرد و حاصل این ازدواج فرزندی بود که موجب انس و الفت این شاعر شد. اما پس از چندی بدون دلیل فرزند خود را از دست داد و برای تحمل این درد و رنج دوباره عزم سفر کرد.سعدی به شهر های مختلفی در تمام نقاط دنیا پا گذاشت و در این شهرها به تدریس و موعظه مشغول شد.

 

نتیجه ی سفر های سعدی

سفرهای سعدی تنها جستجوی تنوع، طلب دانش و آگاهی از رسوم و فرهنگ‌های مختلف نبود؛ بلکه هر سفر تجربه‌ای معنوی نیز به شمار می‌آمد.ره آورد این سفرها برای شاعر، علاوه بر تجارب معنوی و دنیوی، انبوهی از روایت، قصه‌ها و مشاهدات بود که ریشه در واقعیت زندگی داشت؛

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

بازگشت سعدی به وطن

چنان که هر حکایت گلستان، پنجره ای رو به زندگی می‌گشاید و گویی هر عبارتش از پس هزاران تجربه و آزمایش به شیوه ای یقینی بیان می شود. گویی، هر حکایت پیش از آن که وابسته به دنیای تخیل و نظر باشد، حاصل دنیای تجارب عملی است.سعدی سپس به زادگاه خود، شیراز، برگشت و تا پایان عمر آنجا اقامت گزید. آرامگاه وی در شیراز واقع شده‌است که به سعدیه معروف است.

 

آثار سعدی 

همه آثار سعدی اعم از نظم و نثر در کتاب کلیات سعدی قابل دسترسی است و از بین آثاری که در این کتاب آمده، بوستان و گلستان از شهرت خاصی برخوردارند. گلستان به نظم و نثر مسجع و بوستان به نظم نگاشته شده است. به جز این ها آثار دیگری نیز در این کتاب هستند که عبارتند از: قصاید، مراثی، ملمعات و مثلثات، ترجیعات، صاحبیه، رباعیات، مفردات، غزلیات و هزلیات.در ادامه شعرهای زیبای سعدی را آماده کرده ایم از خواندن آن لذت ببرید، با ما همراه باشید.

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

اشعار زیبا و جذاب سعدی شیرازی

از هر چه می‌ رود سخن دوست خوش ترست
پیغام آشنا نفس روح پرورست

هرگز وجود حاضر غایب شنیده‌ ای
من در میان جمع و دلم جای دیگرست

شاهد که در میان نبود شمع گو بمیر
چون هست اگر چراغ نباشد منورست

ابنای روزگار به صحرا روند و باغ
صحرا و باغ زنده دلان کوی دلبرست

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

جان می‌روم که در قدم اندازمش ز شوق
درمانده‌ام هنوز که نزلی محقرست

کاش آن به خشم رفته ما آشتی کنان
باز آمدی که دیده مشتاق بر درست

جانا دلم چو عود بر آتش بسوختی
وین دم که می‌زنم ز غمت دود مجمرست

شب‌های بی توام شب گورست در خیال
ور بی تو بامداد کنم روز محشرست

گیسوت عنبرینه گردن تمام بود
معشوق خوبروی چه محتاج زیورست

سعدی خیال بیهده بستی امید وصل
هجرت بکشت و وصل هنوزت مصورست

زنهار از این امید درازت که در دلست
هیهات از این خیال محالت که در سرست

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

اشعار سعدی شیرازی

من بی‌ مایه که باشم که خریدار تو باشم

حیف باشد که تو یار من و من یار تو باشم

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

تو مگر سایه لطفی به سر وقت من آری

که من آن مایه ندارم که به مقدار تو باشم

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

خویشتن بر تو نبندم که من از خود نپسندم

که تو هرگز گل من باشی و من خار تو باشم

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

شعرهای عاشقانه سعدی

تا بود بار غمت بر دل بی‌هوش مرا

سوز عشقت ننشاند ز جگر جوش مرا

نگذرد یاد گل و سنبلم اندر خاطر

تا به خاطر بود آن زلف و بناگوش مرا

شربتی تلختر از سم فراقت باید

تا کند لذت وصل تو فراموش مرا

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

هر شبم با غم هجران تو سر بر بالین

روزی ار با تو نشد دست در آغوش مرا

بی دهان تو اگر صد قدح نوش دهند

به دهان تو که سم آید ازآن نوش مرا

سعدی اندر کف جلاد غمت می گوید

بنده‌ام بنده به کشتن ده و مفروش مرا

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

چه فتنه بود که حسن تو در جهان انداخت

که یک دم از تو نظر بر نمی‌توان انداخت

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

بلای غمزه نامهربان خون خوارت

چه خون که در دل یاران مهربان انداخت

من چرا دل به تو دادم که دلم می‌شکنی
یا چه کردم که نگه باز به من می‌ نکنی

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

دل و جانم به تو مشغول و نظر در چپ و راست
تا ندانند حریفان که تو منظور منی

دیگران چون بروند از نظر از دل بروند
تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

برترین اشعار زیبای سعدی

دوست دارم که بپوشی رخ همچون قمرت

تا چو خورشید نبینند به هر بام و درت

جرم بیگانه نباشد که تو خود صورت خویش

گر در آیینه ببینی برود دل ز برت

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

جای خنده‌ست سخن گفتن شیرین پیشت

کآب شیرین چو بخندی برود از شکرت

راه آه سحر از شوق نمی‌یارم داد

تا نباید که بشوراند خواب سحرت

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

جذاب ترین اشعار سعدی

هر شب اندیشه دیگر کنم و رای دگر

که من از دست تو فردا بروم جای دگر

بامدادان که برون می‌نهم از منزل پای

حسن عهدم نگذارد که نهم پای دگر

هر کسی را سر چیزی و تمنای کسیست

ما به غیر از تو نداریم تمنای دگر

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

هر صباحی غمی از دور زمان پیش آید

گویم این نیز نهم بر سر غم‌های دگر

بازگویم نه که دوران حیات این همه نیست

سعدی امروز تحمل کن و فردای دگر

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

اشعار زیبای سعدی درباره دوست

هر چه گفتیم جز حکایت دوست
در همه عمر از آن پشیمانیم

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

سعدیا بی وجود صحبت یار
همه عالم به هیچ نستانیم

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

بی حسرت از جهان نرود هیچ کس به در
الا شهید عشق به تیر از کمان دوست

خوش آن ساعت نشیند دوست با دوست …

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

تک بیتی ها عاشقانه سعدی:

بسیار سفر باید تا پخته شود خامی

صوفی نشود صافی تا درنکشد جامی

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

به دیدن از تو قناعت نمی‌توانم کرد

حکایتی دگرم هست و جای گفتن نیست

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

قشنگترین اشعار سعدی

از در درآمدی و من از خود به درشدم

گفتی کز این جهان به جهان دگر شدم

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

گوشم به راه تا که خبر می‌دهد ز دوست

صاحب خبر بیامد و من بی‌خبر شدم

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

چون شبنم اوفتاده بدم پیش آفتاب

مهرم به جان رسید و به عیوق برشدم

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

گفتم ببینمش مگرم درد اشتیاق

ساکن شود بدیدم و مشتاق‌تر شدم

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

دستم نداد قوت رفتن به پیش یار

چندی به پای رفتم و چندی به سر شدم

تا رفتنش ببینم و گفتنش بشنوم

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

بهترین اشعار سعدی شیرازی

از پای تا به سر همه سمع و بصر شدم

من چشم از او چگونه توانم نگاه داشت

کاول نظر به دیدن او دیده ور شدم

بیزارم از وفای تو یک روز و یک زمان

مجموع اگر نشستم و خرسند اگر شدم

او را خود التفات نبودش به صید من

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

من خویشتن اسیر کمند نظر شدم

گویند روی سرخ تو سعدی چه زرد کرد

اکسیر عشق بر مسم افتاد و زر شدم

من چرا دل به تو دادم که دلم می‌شکنی
یا چه کردم که نگه باز به من می‌نکنی…

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

اشعار کوتاه سعدی شیرازی

تا عهد تو در بستم عهد همه بشکستم
بعد از تو روا باشد نقض همه پیمان ها

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

خرم آن روز که بازآیی و سعدی گوید:
آمدی؟ وه که چه مشتاق و پریشان بودم!

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

خوشتر از دوران عشق ایام نیست
بامداد عاشقان را شام نیست

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

مستی از من پرس و شور عاشقی
وآن کجا داند که دُردآشام نیست

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

دردی از حسرت دیدار “تو” دارم که طبیب
عاجز آمد؛ که مرا چاره‌ درمان تو نیست!

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

شعرهای جذاب سعدی :

ای مهر تو در دل‌ها وی مهر تو بر لب‌ها

وی شور تو در سرها وی سر تو در جان‌ها

تا عهد تو دربستم عهد همه بشکستم

بعد از تو روا باشد نقض همه پیمان‌ها

تا خار غم عشقت آویخته در دامن

کوته نظری باشد رفتن به گلستان‌ها

آن را که چنین دردی از پای دراندازد

باید که فروشوید دست از همه درمان‌ها

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

علاج واقعه پیش از وقوع باید کرد

دریغ سود ندارد چو رفت کار از دست

به روزگار سلامت سلاح جنگ بساز

وگرنه سیل چو بگرفت،سد نشایدبست

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

شعرهای عاشقانه سعدی

گفتیم عشق را به صبوری دوا کنیم
هر روز عشق بیشتر و صبر کمتر است

پیش ما رسم شکستن نبود عهد وفا را

الله الله تو فراموش مکن صحبت ما را

قیمت عشق نداند قدم صدق ندارد

سست عهدی که تحمل نکند بار جفا را

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

گر مخیر بکنندم به قیامت که چه خواهی

دوست ما را و همه نعمت فردوس شما را

گر سرم می‌رود از عهد تو سر بازنپیچم

تا بگویند پس از من که به سر برد وفا را

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

شعر سعدی درباره خدا

هر که سودای تو دارد، چه غم از هر دو جهانش
نگران تو چه اندیشه و بیم از دگرانش…

ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺧﺮﻡ ﺍﺯ ﺁﻧﻢ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺧﺮﻡ ﺍﺯﻭﺳﺖ
ﻋﺎﺷﻘﻢ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺯﻭﺳﺖ

ﻏﻢ ﻭ ﺷﺎﺩﯼ ﺑﺮ ﻋﺎﺭﻑ ﭼﻪ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺩﺍﺭﺩ
ﺳﺎﻗﯿﺎ ﺑﺎﺩﻩ ﺑﺪﻩ ﺷﺎﺩﯼ ﺁﻥ ﮐﺎﯾﻦ ﻏﻢ ﺍﺯﻭﺳﺖ

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

زیباترین اشعار سعدی

ای ساربان آهسته ران کارام جانم می رود
وان دل که با خود داشتم با دلستانم می رود

من مانده ام مهجور از او بیچاره و رنجور از او
گویی که نیشی دور از او بر استخوانم می رود

گفتم به نیرنگ و فسون پنهان کنم ریش درون
پنهان نمی ماند که خون بر آستانم می رود

محمل بدار ای ساربان تندی مکن با کاروان
کز عشق آن سرو روان گویی روانم می رود

او می رود دامن کشان من زهر تنهایی چشان
دیگر مپرس از من نشان کز دل نشانم می رود

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

برگشت یار سرکشم بگذاشت عیش ناخوشم
چون مجمری پر آتشم کز سر دخانم می رود

با این همه بیداد او وان عهد بی بنیاد او
در سینه دارم یاد او یا بر زبانم می رود

گفتم بگریم تا ابد چون خر فرو ماند به گل
وین نیز نتوانم که دل با کاروانم می رود

باز آی و بر چشمم نشین ای دلستان نازنین
کاشوب و فریاد از زمین بر آسمانم می رود

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

صبر از وصال یار من برگشتن از دلدار من
گر چه نباشد کار من هم کار از آنم می رود

در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن
من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می رود

سعدی فغان از دست ما لایق نبودی بی وفا
طاقت نمی دارم جفا کار از فغانم می رود

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

بهترین اشعار سعدی

من از آن روز که دربند توام آزادم

پادشاهم که به دست تو اسیر افتادم

همه غم‌های جهان هیچ اثر می‌نکند

در من از بس که به دیدار عزیزت شادم

خرم آن روز که جان می‌رود اندر طلبت

تا بیایند عزیزان به مبارک بادم

من که در هیچ مقامی نزدم خیمه انس

پیش تو رخت بیفکندم و دل بنهادم

دانی از دولت وصلت چه طلب دارم هیچ

یاد تو مصلحت خویش ببرد از یادم

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

به وفای تو کز آن روز که دلبند منی

دل نبستم به وفای کس و در نگشادم

تا خیال قد و بالای تو در فکر منست

گر خلایق همه سروند چو سرو آزادم

به سخن راست نیاید که چه شیرین سخنی

وین عجبتر که تو شیرینی و من فرهادم

دستگاهی نه که در پای تو ریزم چون خاک

حاصل آنست که چون طبل تهی پربادم

می‌نماید که جفای فلک از دامن من

دست کوته نکند تا نکند بنیادم

ظاهر آنست که با سابقه حکم ازل

جهد سودی نکند تن به قضا دردادم

اول اردیبهشت ، روز بزرگداشت سعدی شیرازی

ور تحمل نکنم جور زمان را چه کنم

داوری نیست که از وی بستاند دادم

دلم از صحبت شیراز به کلی بگرفت

وقت آنست که پرسی خبر از بغدادم

هیچ شک نیست که فریاد من آن جا برسد

عجب ار صاحب دیوان نرسد فریادم

سعدیا حب وطن گر چه حدیثیست صحیح

نتوان مرد به سختی که من این جا زادم

 

 

مطالب مشابه


نظرات


تصویری


ویدئو