«پایتخت 6»; بهترین سریال نوروزی سال ۹۹
اختصاصی سلام سینما - فصل ششم مجموعه تلویزیونی پایتخت در ۱۵ قسمت برای پخش در نوروز سال 1399 از شبکه یک سیما ساخته شد. نود درصد سریال در مازندران، شهر شیرگاه و باقی در تهران فیلمبرداری شده بود. «پایتخت» از جمله مهم‌ترین سریال‌های ده سال اخیر صدا و سیما است و البته از محبوب‌ترین‌هایشان در نزد تماشاگران.
پنج فصل قبلی سریال هم بسیار مورد توجه قرار گرفت و فصل ششم هم پربیننده‌ترین برنامه نوروزی صدا و سیما شد و این نشان می‌دهد که این محبوبیت همچنان ادامه دارد.
از جمله تفاوت‌های مهم درباره این فصل عدم حضور علیرضا خمسه (بابا پنجعلی) و درگذشت او در داستان و بازگشت مهران احمدی (بهبود) بود که در سومالی اسیر دزدان دریایی شده بود.
این سریال موفق شد امتیاز ۸ از ۱۰ را از کاربران سایت سلام سینما دریافت کند.
کارگردان: سیروس مقدم
بازیگران: محسن تنابنده, ریما رامین فر, احمد مهران فر, مهران احمدی, هومن حاجی عبدالهی, بهرام افشاری, نسرین نصرتی, نیکا فرقانی اصل, سارا فرقانی اصل, سلمان خطی, غلام علی رضایی, آتیه جاوید, سیدامیر سیدزاده, مصطفی بلال حبشی, مجتبی بلال حبشی, ابوالفضل رجبی, عارفه معماریان, وحید قاضی زاهدی, عاطفه باقری, بهنام بانی, سحر عبدالهی
خلاصه داستان: سریال پایتخت 6 با فوت بابا پنجعلی آغاز می گردد و روح پنجعلی در سریال حضور دارد و اعضای بدن او اهدا می گردد. بهبود فریبا پس از سال ها به ایران باز می گردد اما ماجراهایی برایش پیش می آید که فهمیه را از شوهر سابقش دلسرد می کند. بهتاش که در فصل 5 بیکار و آس و پاس بود حالا دروازه بان تیم فوتبال نساجی مازندران شده است و سیاسی شدن نقی معمولی شخصیت اصلی قصه یکی از دیگر جذابیت های سریال برای مخاطبان است.
تیغ سانسور
در طول پخش سریال حواشی مختلفی به‌وجود آمد از جمله اعتراض مکرر عوامل سریال به سانسورهای زیاد تلویزیون. احمد مهران‌فر، بهرام افشاری و محسن تنابنده، بازیگرانی بودند که با انتقاد به سانسورهای فصل ششم سریال تلویزیونی «پایتخت» در اینستاگرام‌شان نوشتند:
- احمد مهران فر، بازیگر نقش ارسطو:
اَمان از سانسور با این وجود، ما باز هم در خانه می مانیم.
- بهرام افشاری، بازیگر نقش بهتاش:
لطفا خواهشا انقدر سانسور نکنید. من دیگه رررردددد دادم
- محسن تنابنده، بازیگر نقش نقی:
میان پایتخت ما و پایتختی که می‌بینید، تفاوت از زمین تا آسمان است. حتی نسخه سانسور شده را هم سانسور می‌کنند.
- آرش عباسی، نویسنده سریال:
دقیقا هرجایی که می‌بینم دیالوگ‌های پایتخت حذف شده، زمانی به خودم میام که تیتراژ آخر داره پخش می‌شه. سانسور مثل خون در رگ ما جاری است. نویسنده به‌طور ذاتی آموخته است که برای روی صحنه رفتن، روی پرده رفتن یا روی صحنه رفتن اثرش، خودش باید و باید و باید اولین سانسورچی باشد. دو راه بیشتر هم ندارد. یا باشد یا کار نکند. ما راه دوم را نرفتیم، برای همین راه اول را با همه‌ی زخم‌هایش انتخاب کردیم. پس به این زخم نمک نپاشید.
انتشار دیالوگ‌های سانسور شده سریال:
احمد مهران فر مجددا به سانسور فصل ششم سریال «پایتخت» اعتراض کرد و با انتشار دیالوگ‌های حذف شده، نوشت:
نگران ارسطو نباشید بزودی حالش خوب می شود البته اگر سانسورچی ها بگذارند.
پیام های بازرگانی را پخش کردند تا یک صفحه از گفتگوی این سکانس را که قبلاً تصویب شده بود حذف کنند.
نگران چه هستید؟ این حرف‌ها را که مردم هزاران بار گفته اند و شنیده اند.
بازگشت «پایتخت» بعد از شکست کرونا
فصل ششم سریال «پایتخت» درحالی به پایان رسید که دو قسمت پایانی آن پخش نشد و نیمه‌کاره ماند تا بعد از شکست کرونا و در یکی از اعیاد پیش‌رو پایان یابد. دلیلش البته شیوع ناگهانی ویروس کرونا بود که ضبط و فیلمبرداری قسمت‌های پایانی را به مخاطره انداخت و عوامل مجبور شدند آن را موقتا تعطیل کنند.
درباره فصل ششم «پایتخت»
«پایتخت ۶» از جهاتی قرابت‌ها و نزدیکی‌هایی به فصل‌های قبل داشت و از جهاتی دیگر هم البته متفاوت می‌نمود. مهم‌ترین ویژگی هر پنج فصل قبلی که در این‌جا هم حکم نجات‌دهنده را داشت و بهترین ویژگی سریال هم محسوب می‌شد، خود کاراکترها هستند. کاراکترهایی که حالا بعد از این‌همه سال کاملا شکل‌گرفته‌اند و اسلوب خاص خود را پیدا کرده‌اند.
هرکدام از آن‌ها خصوصا شخصیت‌های اصلی یعنی نقی، هما، ارسطو، که از ابتدا بودند و فهیمه، بهبود، بهتاش و رحمت که در ادامه اضافه شدند، حالا دیگر تمام و کمال شده‌اند و هر تماشاگری آن‌ها را با یکسری خصایص رفتاری خاص به‌جا می‌آورد. شخصیت‌پردازی این‌ها قابل توجه‌ترین نکته در همه فصل‌های سریال بوده و کماکان هم هست.
اما در فصل ششم این شخصیت پردازی کمی دستخوش تغییر شد. تغییراتی که تا اندازه‌ای می‌توان آن‌ها را به تغییرات اخلاقی و رفتاری جامعه ایران در دهه نود مربوط دانست. به‌هرحال می‌توان گفت که «پایتخت» مهم‌ترین و نزدیک‌ترین سریال صدا و سیما به وقایع اجتماعی روز بوده است و در هر فصلش براساس معضلات یا ویژگی‌های خاص اجتماعی و سیاسی همان سال، داستان و ایده اولیه‌اش بنا نهاده شده است.
«پایتخت» شفاف‌ترین آینه اجتماع ایران در دهه نود و خصوصا در دوران روی کار آمدن دولت تدبیر و امید بوده و هست و این علاوه بر آن‌که یکی دیگر از ویژگی‌های مهم و ارزشمند سریال محسوب می‌شود، عامل اصلی محبوبیت و همه‌گیر شدن سریال هم بوده. ضمن اینکه این سویه اجتماعی «پایتخت» در هر فصل روی طراحی شخصیت‌ها و کاراکترها بیش از هرچیز تاثیر داشته.
آن‌چه در شخصیت‌پردازی کاراکترهای اصلی و فرعی در فصل ششم بسیار مهم می‌نماید، تغییر ماهیت شخصیتی آن‌هاست. فصل ششم نشان می‌دهد که آن خانواده ساده‌دل و بی‌ریای روستایی که در فصل اول می‌شناختیم، چطور در طول این سال‌ها در پی همه حوادثی که پشت سر گذاشته و بیشتر و بیشتر با فرهنگ شهری و مدرنیته دم‌خور شده، اخلاقیات ساده‌اش را از دست داده است.
حالا دو دره‌بازی، طمع کردن، حسادت، خیانت و ولنگاری، منفعت طلبی، درگیر شدن با فسادهای مالی و کارهای خلاف ویژگی‌های اصلی شخصیت‌هایی است که روزی هرچه از خوبی و دوست داشتنی بودنشان می‌گفتیم، کم بود.
ارسطو برای پول دست به هرکاری می‌زند و حتی پسرخاله خودش را خواسته یا ناخواسته در دردسر بزرگی می‌اندازد. آن معرفت و وفاداری دیگر کمتر در او دیده می‌شود هرچند هنوز به خاطر اینکه با قدرت و پول مانوس نشده و آس و پاس است، کمتر از نقی در دام فریبکاری و فریفتگی افتاده.
بهتاش نسل افسارگسیخته دهه هفتادی‌ها را نمایندگی می‌کند که ارزش‌هایی چون خانواده و رفاقت برایشان دیگر معنی چندانی ندارد و آنقدر خودخواه و خودبین هستند که جز موفقیت و رفاه خودشان به چیزی فکر نکنند.
از سوی دیگر سارا و نیکا هم نمایانگر نمونه کم‌خطرتر همین نسل هستند که با وجودیکه آن افسارگسیختگی را ندارند اما اخلاقیات جدید خود را دارند و اختلاف نسل‌شان با مادر و پدرشان کاملا مشهود است.
این مهم‌ترین نکته فصل ششم «پایتخت» است که می‌توان گفت می‌خواهد نمودی از جامعه جدید ایران در آستانه قرن جدید باشد: جامعه‌ای پر از فساد و نامردی، مواد مخدر و روابط غیرواقعی که بنایشان مادیات است و نه محبت و البته بیانگر مشکلات و معضلات اجتماعی که بیشتر از هروقت دیگری بر مردم فشار آورده‌اند.
اما در این میان امیدش را از دست نمی‌دهد. کاراکترهایی مانند هما یا بهبود نشان می‌دهند که انسانیت و روراستی هنوز زنده است و راه خودش را می‌رود. هرچند کمتر و کمرنگ‌تر شده یا به هزار درد لاعلاج گره خورده اما هنوز جای امید باقیست.
