به گزارش بهداشت نیوز: «رانا الرملاوی» ۲۵ ساله اهل غزه در فلسطین اشغالی است. او به نقاشی کشیدن علاقه بسیاری داشت و مدتی را به صورت تجربی به طراحی سیاه‌قلم و سپس نقاشی آبرنگ پرداخت، اما او به دنبال هنری متفاوت بود. ماسه‌های حیاط خانه او را به فکر مجسمه‌سازی انداخت.
خودش می‌گوید: مجسمه‌های شنی یک هنر قدیم در هنر‌های تجسمی است، اما در اواخر قرن بیستم و با افزایش اهمیت دوربین‌های عکاسی و هنر‌های واقع‌گرایانه، در زندگی روزمره انسان کمرنگ شده است.
در یکی از راهپیمایی‌های بازگشت ـ که همزمان با سالروز اشغال فلسطین در مرز غزه برگزار می‌شود ـ برادرش به شدت از ناحیه پا مجروح شد و این جراحت وخیم، رانا با موجی از غم و اندوه مواجه کرد و موجب دوری او از مجسمه‌سازی شد.
تجربه مجسمه‌سازی از منظر رملاوی ناموفق بود، زیرا هیچ کس علاقه‌ای به پرورش استعدادش نشان نداد و از آن به درستی استفاده نکرد، اما او تصمیم گرفت که خودش تنها حامی خودش باشد. رملاوی پس از آن تصمیم گرفت راه جدیدی را برای حمایت از مردم استوار فلسطین در پیش بگیرد و رنج آن‌ها را در مواجهه با صهیونیست‌های اشغالگر به نمایش بگذارد.
او معتقد است یکی از مهمترین مواردی که یک مجسمه‌ساز قبل از شروع هر اثر باید به آن مسلح شود، داشتن یک وضعیت روحی و جسمی خوب است و داشتن ایده کامل در ذهن او، به کمک ابزار‌های لازم برای تکمیل کار ضروری است.
این جوان اهل غزه، یکی از اولین مجسمه‌های شنی خود را به تمثال «یاسر مرتجی» روزنامه نگار ۳۰ ساله فلسطینی که هنگام پوشش خبری «راهپیمایی بازگشت» به شهادت رسید، اختصاص داد.
او در کارهایش ایده‌ای یکپارچه را مد نظر دارد تا از طریق آن بتواند آرمان آزادی فلسطین را به اطلاع دیگران برساند.
رملاوی اگرچه در دانشگاه موفق به تحصیل در رشته هنر نشد، اما مجسمه‌های شنی او را به شهرت رساند و با رسانه‌های مختلفی تا کنون گفتگو کرده است.
