از زمان شیوع ویروس کرونا در ایران، وزارت خارجه کشورمان توامان در حال مبارزه دیپلماتیک با برای رفع تحریم های ثانویه علیه ایران است، تحریم هایی که راه ورود ارز را به کشور بسته است. اما این تلاش ها تا حدودی راه فشار گسترده دیپلماتیک را علیه ایالات متحده فراهم کرده است اما اینکه چرا واشنگتن همچنان در این مقطع زمانی تحریم ها را شدت بخشیده است جای سوال است؟ مرتضی خوانساری کارشناس سیاست خارجی در اینباره به رفتار متقابل دو کشور اشاره می کند و معتقد است که دو طرف حاضر به عقب نشینی در برابر خواسته های خود نیستند و بیان می کند: «از جانب آمریکا  رفع تحریم ها دو گزینه به نام تغییر حکومت و یا تغییر رفتار دارد. ایران نیز انتظار دارد که بدون تغییر در رفتار خود، با اقداماتش تا اندازه ای در طرف مقابل تغییر ایجاد کند؛ که منجر به رفع تحریم های شود.

در سوی دیگر  هم؛ حتی کشورهای همسو با ایران نیز در روند مذاکرات هسته ای بگونه ای رفتار کردند که پیشرفت کشورمان در زمینه دانش هسته ای و برنامه های موشکی را بر نمی تافتند.این تشریح کلی از وضعیت ایران در مذاکرات و تحریم ها است. در یک کلام تحریم ها و رفع تحریم ها در یک خیابان دو طرف بن بست قرار گرفته و برای طرفین علیرغم هزینه های گزاف مصادره به مطلوب شده است. در چند سال اخیر منازعه میان ایران و آمریکا، اتفاقات مهمی روی داده که در ادبیات سیاسی طرفین ؛ بدون تغییر در اهداف سیاسی بلند مدت؛ تغییراتی ایجاد و یک فرجی حاصل شده است.  

در ایران تحریم ها دیگر نعمت محسوب نمی شوند و از فشار تحریم ها بر اقتصاد و مردم رونمایی شده است. در زمین آمریکا هم تغییر رفتار نظام، جایگزین تغییر نظام شده است . فضای جدید ایجاد شده است. اما نه ایران و نه آمریکا با توجه به تحولات سریع در مناسبات منطقه خاورمیانه و حتی اروپا و آمریکا؛  فرصت استفاده از این فضا را پیدا نکرده اند.

باید گفت بواسطه ۴۰ سال درگیری و تخریب سیاسی؛  هیچ کدام از دو طرف به ادبیاتی دست نیافته اند که بتوانند زمینه آغاز گفتگو و یا مذاکره را فراهم کنند. با تشر زدن و بدنام کردن یکدیگر، راهی برای برون رفت از این وضعیت وجود ندارد. هر دو طرف با آدرس های اشتباه می خواهند مشکلات را بر طرف نمایند. به عنوان مثال ترامپ می گوید؛ آمریکا با حمایت از معترضین از مردم ایران حمایت می کند. و وزیر خارجه کشورمان برای رفع تحریم های به دبیر کل سازمان ملل نامه می نویسد که حتی  نقش پست چی را هم نمی توان ایفا کند؛ و از قبل پاسخ اش مشخص است.   

یا رئیس محترم بانک مرکزی از رئیس بانک جهانی و صندوق بین المللی پول در خواست وام ۵ میلیارد دلاری می کند که از بازوهای اجرایی گروه بیلدربرگ است.حتی اگر اتفاق نظر و اقدام مشترک کشورهایی مانند ایران ، چین، روسیه ، سوریه ،کره شمالی و ونزوئلا برای رفع تحریم های آمریکا علیه کشورمان می توانست موثر باشد ، نیازی نبود که شکایت به جامعه جهانی ببرند. بنابراین مجموعا هم قدرت مقابله با تحریم ها و یا رفع تحریم های را ندارند. این یک واقعیت آشکار است.»