متن تبریک ماه رمضان؛ بهترین متن ها برای تبریک حلول ماه رمضان

 

ستاره | سرویس سرگرمی - ماه رمضان جایگاهی ویژه در میان ماه‌های قمری دارد و از آن به نام ماه خدا و ماه نزول قرآن یاد می‌شود. در روایات آمده است که «رمضان» در لغت از «رمضاء» به معنای شدت حرارت گرفته شده و به معنای سوزانيدن است و به این ماه، رمضان گفته‌اند چون در اين ماه گناهان انسان بخشيده می‌شود و دعای آمرزش گناهان در ماه رمضان بسیار به استجابت نزدیک است. در استقبال از ماه رمضان جملات و متن‌ های زیبا در مورد تبریک ماه رمضان به قلم طبع آراسته می‌شود که خواندن آنها جان را جلا می‌دهد و از آنها می‌توان برای خواندن در محافل و مجالسی که در آغازین روزهای ماه مبارک رمضان برگزار می‌شود و یا برای ارسال به آشنایان و دوستان استفاده نمود. در ادامه گلچینی از این متن‌های ادبی را بخوانید.

---

آنچه در ادامه خواهید خواند:

دست‌هایم را رو به آسمان می‌گیرم تا برایتان دعا کنم و آنگاه لب‌هایم به تبریک حلول ماه رمضان گشوده می‌شود. صدای پای ماه رمضان می‌آید. به یمن آمدنش جان حلاوتی تازه یافته است. طبل وجودم می‌نوازد. تمام ذرات وجودم را بدین ضیافت بشارتی داده شده است. اکنون هنگام در رسیده است. موسم است. موسم رمضان. موسم عبادت و شستشوی جان در نهر پاک رمضان است. رمضان چونان کوره‌ای است که هستی آدمی را می‌سوزاند و آدمی نو با جانی تازه از آن سر بر می‌آورد.
اینک هنگامه‌ای است که در طول یک ماه ضیافت الهی، من حقیقی انسان که در سایه من‌های دروغین قرار گرفته است مجالی دوباره می‌یابد تا از حصار و سایه برون آید و خویشتن آدمی گردد. ان شاء الله که رمضان با سحرها و افطارهایش، با شب‌های قدر و مناجاتهایش از ما آدمی دیگر بسازد. و اما در این ماه دعا کردن در حق یکدیگر فراموش‌مان نشود.

 

 

ای خجستگی زمان! ای شکوه لحظه‌ها! ای رمضان بزرگ! آمدنت مبارک. سراغت را از گنجشک‌ها گرفتم و گفتند که می‌آیی. حالت را از پنجره پرسیدم و پاسخ داد که برمی‌گردی. در کنار گلدان یادت کردم و غنچه‌ها شکفتند. در آینه، جستجویت کردم و تمام قد، لبخند زد. بر سجاده نامت را بردم و تسبیح به رقص آمد. در باغ، صدایت زدم و درخت‌ها تعظیم کردند.
این تکاپوها به جبران عظمت اذان معطری است که هر سحر، خانه‌ها را با خدا پیوند می‌دهند. این ارادت‌ها همه برای تو بودند و به احترام طراوت لحظه‌های افطارت. این شوق‌ها در پاسخ مهرورزی‌های مهربانی است در شب‌های بزرگ بارش نور و وحی و محبت. شب‌هایی که ترتیل دوست داشتن‌های آن بالانشین نزدیک، همه را بی‌خویش می‌سازد. این زمزمه‌ها مقدمه نجوای «یا رب یارب» دلسوختگانی است که در شب‌های قدر به بامداد دیدار چشم می‌دوزند.
تو ماه مهربان خدایی که باز هم به خانه‌هایمان آمده‌ای. خوش آمدی! تنهایی‌ام را دیدی و آمدی تا با تو بگویم طاقت دوری‌ات را ندارم. تا بپرسم آیا دوری تو تاوان آن صبحی است که به گل‌ها سلام نکردم و یا آن شبی که بی‌وضو به ماه، چشم دوختم؟
ای مهمان عزیز این دل‌های پر از امید! اینک خویش را به من نزدیک کن بی آنکه شرمنده‌ام سازی و دستی بر موهایم بکش بی آنکه اشک شوقم را از گونه‌هایم بزدایی. آمین ای رمضان مبارک و عزیز.

 

 

دروازه‌های آسمان گشوده می‏‌شود و زمین، در ستاره ‏باران میلادی بزرگ، به هلهله می‌‏نشیند. در ماه برکت‌‏خیز رمضان، رایحه شکوفه‏‌های یاس است که کوچه‏‌های شهر را آکنده است. رمضان با لطافتی از جنس باران می‏‌آید و آب‏‌های آزاد جهان، ماهیان تشنه دلش را میزبان می‌‏شوند.
ای ماه خوب خدا! تو آن خورشید منیری که نور ابدی توست که کوچه‏‌های جانمان را روشن کرده است. آسمان در آسمان، سپید پرواز توست که این ‏چنین، قفس ستیزمان کرده است. طراوت سحرهایت را با کدام گلستان بگوییم که شکفته نشود؟ وقار افطارهایت را با کدام کوه بگوییم که سر به تعظیم، خم نکند؟ در معطر روزها و شب‌هایت، نفس تازه می‏‌کنیم و آینه‏‌های حضورت را به استقبال، شکوفه می‌‏پاشیم باشد که آمدنت بر همه انسان‌ها مبارک باشد و بماند.

 

 

آمدن رمضان را پیش و بیش از همه باید به روزه‌داران واقعی تبریک گفت و اهل روزه واقعی تقوا پیشه‌گانی هستند که انبان بطن را از نان تهی و از انوارهای آسمانی آکنده می‌سازند و با توسل به قرآن و تمسک به اهل بیت و در پرتو عنایات و برکات این ماه، سنگ سراچه دل را با الماس آب دیده سفته و رازهای خود را با صاحب حق و خدای سبحان گفته و سر به آستان ربوبی نهاده و با رب الکریم خود به نجوا می‌نشینند و برترین و والاترین گوهر را «صوم» و والاترین و بالاترین فرصت را «رمضان» می‌دانند.
«رمضان» نردبان ترقی و معراج انسانی به عالم والا و بالا، و به سان اسب تیزرو و تندپایی است که با استعانت از آن می‌توان راه عشق و تعالی را پیمود و آن را برای صعود زیربنا قرار داد و از خوان نعمت‌های الهی جلوس و از مائده‌های ربانی و سمواتی آن بهره برد.و به سان پرچم و بیرقی است که پادشاه رحمت و عطوفت در پی آن در حال حرکت است و لشکر ایمان پس از هزیمت و شکست مرکز و قلب لشکر ضلالت، حاکم می‌شود.
و «رمضان» چشمه رحمت الهی را در وادی دل‌های انسان‌های حق طلب جاری و به مثابه خانه‌تکانی دل از گناهان و سیئات و مزین کننده چهره شخصیت انسانی در پرتو عبادات و فراهم کننده مسیر دل‌های انسان‌ها و سرود وصل و اتصال به معبود در قلوب مومنان و سالکان طریق الهی است.
و حال «رمضان» است و ماه ضیافت رودررو و امید استفاده و بهره مندی از نعمات و عنایات بی انتهای معنوی‌اش. بدانیم که در مهمانی فضل الهی، نخوردن هدف نیست، بلکه وسیله‌ای برای رشد روح و عروج روح به ملکوت است و نباید از کسانی باشیم که ازاین ماه رحمت، دست مان از الوان نطع کرم بی انتهای کردگار خالی باشد و بیاموزیم که همه اعضا و جوارح مان باید دعوت کریمانه و مهربانانه حق را اجابت کنند و دل و قلب و جسم را از منازعه، حسد، مجادله، ظلم، بی خردی و دل تنگی تهی سازیم و به فرموده امام سجاد (ع) در دعای فرا رسیدن ماه رمضان که:
خدایا! بر محمد و آل او رحمت فرست و شناخت و فضیلت این ماه و بزرگداشت حرمتش و خودداری از محرماتش را به ما الهام نما و ما را به روزه داشتنش با حفظ اعضاء از نافرمانی‌ات و به کار گرفتن آنها در این ماه به گونه ای که خشنودت سازد مدد فرما تا با گوش‌هامان به سخن لغوی گوش ندهیم و با چشمان‌مان به تماشای لهوی ننشینیم و دست‌هایمان را به حرامی نگشاییم و به سوی کاری که ممنوع است گام برنداریم و زبان مان مگر به حدیث ذکر تو، گویا نشود و شکم‌هایمان غیر آنچه حلال فرموده‌ای فرا نگیرد. (دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه)
اینک ماییم و موسم تجلی حقیقت و فصل رحمت، مبادا که آفتاب عید هویدا گردد و دست‌مان از سفره بی انتهای الهی خالی. و از ریزش ابر فضل و بخشش خداوند بر کویر خشکیده دل‌های ما بی نصیب.
بیایید این فرصت یک ماهه را غنیمت شماریم و دعوت کریمانه حق را اجابت و انبان تهی خود را از توشه‌های این ماه برای هنگامه سخت و صعب حشر و حساب عقبا پر سازیم.
ماه رمضان بر شما مبارک باد.

 

 

لبریزم از شوقی برای تبریک گفتن، چراکه زمین بهشت می‌شود و آسمان آبی‌تر. ستاره‌ها چشمک می‌زنند و مهتاب نور نقره گونش را در همه دشت‌ها پراکنده کرده است. مزرعه‌های گندم در زیر نور مهتاب می‌رقصند و شالیزارها با ترنم آب کرت‌ها به جنبش درآمده‌اند. همه‌جا زیباتر از همیشه است. و این یعنی می‌توان نو شد، دیگر شد و پر کشید چون ماه رمضان آمده است.
این‌همه زیبایی بشکوه تلنگری است به آنان که از آلودگی به ستوه آمده‌اند و پاکی را جستجو می‌کنند. این بسیار زمزمه رویش و طراوت بشارتی است به آنانکه از قفس تنگ خود بینی‌ها خسته شده‌اند و به رهایی می‌اندیشند. پس ماه رمضان بر شما که خواهان پاکی و در جستجوی رهایی هستید مبارک و متبرک باد.

 

 

چشمه چشمه نور می‌روید و آسمان در آسمان اجابت گسترده می‌شود. او که بخواهد همه چیز شدنی است حتی پروانه شدن. حتی شکفته شدن یک غنچه و پاک شدن یک آلوده... و اینک آن آلوده منم. آلوده‌ای که از زشتی‌ها به تنگ آمده است. روسیاهی که جرأت نگاه کردن به آسمان ندارد. شب زده‌ای که چشم از ماه می‌دوزد. خوابیده‌ای که از بیداری می‌هراسد. حکایت من حکایت دانش آموزی است بازیگوش و سربه هواست که با شنیدن نام امتحان تنش می‌لرزد اما باز این خداست که با مهر و لطف و عطوفت، مهربان‌تر از هر معلمی مرا صدا می‌زند: باز آ... ماه رمضان بر تمامی توبه‌کاران مبارک باد.

 

در پایان ضمن تبریک ماه مبارک رمضان و شادباش فرارسیدن بهترین ماه خدا، امیدواریم از مطالعه متن‌های ادبی تبریک ماه رمضان استفاده کرده باشید و طاعات و عباداتتان مقبول درگاه حق قرار بگیرد.