در کنفرانس NEXTGen ب ام و که در مونیخ برگزار شد این برند از چندین کانسپت مهم و قابل توجه رونمایی کرد. کانسپت ویژن M NEXT که یک کوپه ی هیبریدی ۶۰۰ اسب بخاری است یکی از چندین خودروی الکتریکی شده ی باواریایی ها محسوب می شود که در آینده راه خود را به بازار باز خواهد کرد. ب ام و تا سال ۲۰۲۳ تعداد ۲۵ خودروی الکتریکی شده را در بازار خواهد داشت و بیش از نیمی از آن ها فاقد پیشرانه ی درون سوز خواهند بود. یک مدل پلاگین هیبریدی را نیز ب ام و M تولید خواهد کرد و گفته شده احتمال تولید ب ام و M تمام الکتریکی نیز پس از سال ۲۰۲۵ وجود دارد.
آیا همه ی این ها به معنی خداحافظی با پیشرانه های درون سوز است؟ نه اصلاً! کلاوس فرولیش مدیر فنی ارشد گروه ب ام و در مصاحبه با اتوموتیونیوز گفته که پیشرانه های بنزینی و دیزلی حداقل چند دهه ی دیگر تولید خواهند شد. او تخمین زده پیشرانه های دیزلی حداقل ۲۰ سال عمر خواهند کرد بنابراین شما تا سال ۲۰۴۰ قادر خواهید بود یک ب ام و با پسوند d را خریداری نمایید. اگر هم خواهان مدلی بنزینی با پسوند i باشید پس این کار را تا سال ۲۰۵۰ انجام خواهید داد. این را مدیر ب ام و می گوید.
با اینکه ب ام و سرگرم برنامه های الکتریکی شده اما مدیر این برند به طور سورپرایز کننده ای می گوید
تغییر مسیر به سمت خودروهای الکتریکی شده بیش از حد برجسته شده است.
او تصریح کرده خودروهای الکتریکی هزینه ی ساخت بالایی دارند که دلیل آن متریال خام موردنیاز باتری ها است. فرولیش معتقد است این وضعیت در سال های آینده می توان بدتر هم بشود زیرا خودروسازان نیازمند متریال خام بیشتری خواهند بود تا تولید خودروهای الکتریکی را بالا ببرند.
اگرچه پیشرانه های درون سوز به این زودی ها بازنشسته نخواهند شد اما مدیر ارشد ب ام و می گوید خاتمه تولید برخی از پیشرانه ها اجتناب ناپذیر است. یکی از این مثال ها پیشرانه ی ۱.۵ لیتری توربودیزل ب ام و است که در برخی محصولات مینی نصب شده و دلیل آن نیز هزینه بر بودن به روزرسانی این پیشرانه برای هماهنگی با قوانین و استانداردهای آلایندگی و مصرف سوخت می باشد.
همچنین خواه ناخواه باید با پیشرانه ی ۶ سیلندر ۳ لیتری کوادتوربوی دیزلی بکار رفته در محصولاتی همچون M۵۵۰d، X۵ M۵۰d، ۷۵۰d و X۷ M۵۰d نیز خداحافظی کرد زیرا این پیشرانه بسیار پیچیده بوده و ساخت آن هزینه ی بالایی دارد. پیشرانه های ۴ و ۶ سیلندر دیزلی فعلاً در خط تولید باقی خواهند ماند اما حداکثر توربوهای بکار رفته در آن ها ۳ نمونه خواهد بود.
فرولیش بازهم به پایان راه پیشرانه ی ۱۲ سیلندر بنزینی بکار رفته در M۷۶۰i اشاره داشته چراکه به روزرسانی این نیروگاه بزرگ هزینه ی بالایی را به ب ام و تحمیل کرده و هماهنگی آن با قوانین سخت تر است. فروش این مدل نیز کاملاً پایین بوده و با در نظر گرفتن محصولات رولزرویس سالانه حدود ۵ هزار دستگاه خودروی مجهز به این پیشرانه فروخته می شود. موضوع جالب اینکه مدیر فنی ب ام و می گوید برای هر پیشرانه ی ۱۲ سیلندری که ساخته می شود ب ام و چندین هزار یورو صرف به روزرسانی و کارایی بهتر آن به منظور پاس کردن استانداردها می کند.
نه تنها پیشرانه ی ۱۲ سیلندر ب ام و به پایان خط رسیده بلکه آینده ی پیشرانه ی ۸ سیلندر ۴.۴ لیتری توئین توربو نیز در هاله ای از ابهام قرار دارد. مدیر باواریایی ها می گوید پیشرانه ی پلاگین هیبریدی متشکل از واحد ۶ سیلندر می تواند یک جایگزین ارزشمند باشد و قدرت بیش از ۶۷۰ اسب بخاری داشته باشد.
