المانیتور در مطلبی درباره هدف اصلی تمدید تحریم تسلیحاتی ایران می نویسد: اصلی‌ترین تاثیر و هدف راهبرد تمدید ممنوعیت تسلیحاتی علیه ایران همانا کشتن برجام پیش از به پایان رسیدن ریاست جمهوری ترامپ است. طرفداران مجازات به دنبال ایجاد یک به گفته‌ی اندیشکده‌ی ضدایرانی دفاع از دموکراسی‌ها، "دیوار تحریمی" هستند تا بازگشت دولت پساترامپ به تعامل دیپلماتیک با ایران را تا جای ممکن دشوار کنند.

 باز اعمال تمام تحریم‌های پیش از برجام فاجعه‌ای برای منع ‌گسترش هسته‌ای جهانی، دیپلماسی چندجانبه و صلح منطقه‌ای است. ایران به وضوح تهدید کرده است که در چنین شرایطی نه تنها غنی‌سازی اورانیوم را در مقیاس صنعتی از سر می‌گیرد بلکه از ان‌پی‌تی و هرگونه تعهد برای پذیرش بازرسان هسته‌ای هم خارج می‌شود.راهبرد ترامپ برای بازگرداندن تمام تحریم‌ها، خطرات چشمگیر دیگری هم دارد: ایجاد بحرانی که آمریکا را در مقابل سازمان ملل قرار می‌دهد، از بین بردن مشروعیت ممنوعیت‌های سازمان ملل، تضعیف کاربرد ابزار تحریم‌ها در مسائل دیگر و افزایش فروش تسلیحاتی که بیش از همه درباره آنها نگرانی وجود دارد. همچنین این اقدام ترامپ باعث می شود که آمریکا در گفتگوها پیرامون محدودیت‌های دیگر مطرح شده در برجام هیچ اهرمی نداشته باشد.

برای پرهیز از این پیامدهای ناخوشایند، مقامات فرانسوی و آلمانی در حال بررسی گزینه‌ای هستند که طبق آن انقضای تحریم‌های تسلیحاتی پذیرفته شود اما به جای آن توافقی تازه میان بازیگران کلیدی طراحی شود که در آن ماهیت ممنوعیت فروش جنگ‌افزار به ایران حفظ شده باشد. همان‌طور که الی گرانمایه، عضو ارشد سیاستگذاری در شورای اروپایی روابط خارجی، پیشنهاد داده شورای امنیت می‌تواند درباره مجموعه‌ای از شرایط سختگیرانه یا کدهای رفتاری برای فروش تسلیحات به ایران در آینده به توافق برسد. مثلا می‌شود با روسیه به این توافق رسید که به ایران موشک کروز ضدشناور یاخونت نفروشد. طبق یافته موسسه بین المللی مطالعات راهبردی فروش این موشک به ایران می‌تواند یک تحول تغییردهنده‌ی بازی در منطقه باشد. کشورها همچنین باید فروش سیستم‌های خودکار و بدون سرنشین را که فراتر از توانش تولید داخلی ایران است، محدود کنند.