سلامت نیوز: روباهي كه روز سه‌شنبه هفته گذشته براي نجات جان خود به پايگاه امداد و نجات جمعيت هلال‌احمر استان اصفهان مراجعه كرد، حالا حال عمومي خوشي دارد اما همچنان تمايلي به غذا نشان نمي‌دهد و دور از فرزندان كوچكش رنج مي‌كشد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه اعتماد ،احتمال مي‌رود كه اين روباه قرباني خشونت انساني شده باشد. «حسن كاظمي»، يكي از نجات‌گراني است كه حالا پس از حدود 9 سال فعاليت در اين پايگاه امداد و نجات هلال‌احمر در اصفهان، براي نجات جان اين روباه تلاش بسياري كرده است. او مي‌گويد: پس از پيدا كردن روباه كنار در ورودي مركز، تلاش كرد تا به او غذا بدهد اما روباه غذا نمي‌خورد و بسيار درد مي‌كشيد.
اين نجات‌گر كه با همكاري همراهانش تلاش كرده تا با پانسماني زخم روباه را براي مدتي آرام كند، در تماس‌هاي مكرر با محيط‌زيست و برخي دوستان دامپزشك خود توانسته براي مداواي اين روباه چاره بينديشد و حالا نيز پيگير مداوا و درمان زخم‌هاي اين روباه مادر و نگران فرزندان اوست؛ مادري كه براي تهيه غذاي فرزندانش دست چپش شكسته و حالا دور از آنها تمايلي به خوردن غذا نشان نمي‌دهد.
فربد خاكپور، دامپزشك حيات‌وحش داوطلبانه مسووليت رسيدگي به روباه ماده را به عهده گرفته است. تلاش‌هاي حسن كاظمي و پيگيري‌هاي او نهايتا منجر به اين شد كه در هماهنگي با اداره كل محيط‌زيست و رياست پارك ملي كلاه‌قاضي، اين دامپزشك داوطلبانه تهيه دارو، نگهداري و درمان اين روباه را به عهده بگيرد.
به گفته اين دامپزشك، فعلا حال عمومي اين روباه خوب است اما اشتها ندارد، غذا نمي‌خورد و سرم مي‌گيرد. اين روباه ماده كه هنوز در مرحله شيردهي است، به گفته خاكپور احتمالا در جست‌وجوي غذا براي توله‌هاي خود با اين حادثه مواجهه شده و هنوز سينه‌هاي او شير دارند و سن او حدود 5 يا 6 سال تخمين زده مي‌شود. به نظر مي‌رسد زخم وارد بر اين روباه جدي است و روباه درد زيادي را از اين شكستگي متحمل مي‌شود، براي نجات جان او نيز فعلا گچ گرفتن دست چپ او اولويت دارد.
شكستگي دست چپ اين روباه به تحقيق اين دامپزشك مي‌تواند ناشي از دو مساله باشد؛ يا اين شكستگي بر اثر مواجهه با خودرو صورت گرفته يا احتمالا خشونت انساني به شكستگي دست اين روباه منجر شده است. اين دامپزشك حيات‌وحش احتمال تصادف را كمتر مي‌داند، زيرا به زعم او، در صورت تصادف اين روباه با خودرو و به دليل سرعت بالاي تردد خودروها در بزرگراه، احتمال جان سالم به در بردن روباه پايين است.
از طرفي ديگر معاينات اين دامپزشك نشان مي‌دهد كه جز اين شكستگي، زخم عميق ديگري بر پيكر روباه مشاهده نمي‌شود و اگر قرار بر برخورد با اتومبيل بود، احتمالا آثار ديگري از زخم و آسيب مي‌توانست بر بدن روباه ديده شود. به زعم اين دامپزشك به احتمال بيشتر، ضرب و شتم انساني عامل آسيب ديدن اين روباه است.
به گفته او، در مناطق روستايي، كشاورزي يا حومه شهري، تعارضات دامداران با روباه‌ها منجر به اين ضرب و شتم‌ها مي‌شود. در واقع روباه يكي از تطابق‌پذيرترين حيوانات است و معمولا حضور آنها در حاشيه مناطق روستايي منجر به تعارضاتي با مردم محلي مي‌شود. اين تعارض‌ها اما به گفته اين دامپزشك با روش‌هاي اصولي رفع نمي‌شوند و جوامع محلي اقدامات خشونت‌آميزي را با اين روباه‌ها صورت مي‌دهند و كشتار روباه در جوامع محلي امر چندان جديدي نيست.
به‌زعم اين دامپزشك، اين درحالي است كه طبق قانون، هر شخصي كه اقدام به نگهداري حيوان اهلي مي‌كند، بايد تمام اقدامات لازم را براي حفاظت اين حيوانات به كار بگيرد و تمام ابزار لازم را براي حراست آنها در برابر حيوانات وحشي از پيش آماده كند. با اين حال در برخي از اين حاشيه‌هاي محلي، فنس‌كشي يا مراقبت از مرغ‌ها و خرو‌س‌ها به درستي صورت نمي‌گيرد و جوامع محلي در مواجهه با حمله روباه، اقدام به ضرب و شتم يا كشتن اين حيوان مي‌كنند. غياب قوانين سختگيرانه براي جرايم حيات‌وحش به‌زعم خاكپور به اين تعارضات دامن مي‌زند.
