کمتر کسی در ایران است که نداند متولدین دهه شصت یک جهش جمعیتی فوق العاده بالا هستند که به هر سنی می رسند، یک سونامی از تقاضاها بر اساس نیازهای سنی خود به جامعه تحمیل می کنند. وقتی انقلاب شد و کشور ایران به دوران جنگ رسید، بر اساس سیاست های اجتماعی و فرهنگی آن دوران، رشد قابل ملاحظه ای در فرزند آوری در ایران اتفاق افتاد. از همان ابتدا، به دلایل مختلف، نیازهای این نسل از جامعه کمتر دیده شد. ابتدا با بهانه این که جنگ است و امکانات محدود و در سالهای بعد هم به بهانه اینکه در حوزه وظایف ما نیست و فلان ارگان باید تصمیم گیر باشد، همواره این نسل با مشکلات خاص خود درگیر بوده و هست. وقتی به مدرسه رفتند، با کمبود مدرسه و کلاس های پنجاه نفری مواجه شدند. امکانات تفریحی برای نوجوانان و جوانان به شدت محدود بود و چه استعدادهایی که به دلیل همین نداشتن امکانات از بین رفت. دوران کنکور این کمبودها به اوج خود رسید و بسیاری از متولدین دهه شصت یک یا دو سال از بهترین دوران زندگی را در کتابخانه ها و در خانه مشغول خواندن چندباره دوران دبیرستان شدند تا شاید بتوانند به دانشگاه بروند. اما این تازه اول راه بود. وقتی وارد بازار کار و ازدواج شدند، کشور با موجی از بیکاری مواجه شد و تحریم ها هم بلای جان اقتصاد تا جایی که عملاً بسیاری از آن ها تازه از 30 سالگی توانستند به ثبات شغلی برسند. همین نداشتن ثبات شغلی باعث دیر ازدواج کردن هم شد. اینکه حتی برای رزرو تالار عروسی باید یک سال صبر می کردند امری بدیهی محسوب می شد، و الان هم به دلیل مشکلات اقتصادی در فرزندآوری تردید می کنند و آنهایی که فرزندی دارند نگران آینده او هستند واینکه می توانند از پس هزینه هایش بر بیایند یا خیر.
همانطور که در توضیحات بالا گفته شد، مشکل اصلی این نسل از جامعه، ناشی از کمبود امکانات برای سرویس دهی به آن ها در سنین مختلف است. اما در این مطلب بحث اصلی در مورد دوران بازنشستگی آنهاست. همانطور که در نمودار مشاهده می کنید در سال 1430 افراد بالای 50 سال بخش زیادی از افراد جامعه را تشکیل می دهند. اینها همان متولدین دهه 1360 هستند که به سنین حدود 60 سال رسیده اند.
نیازهای افراد میانسال در آن زمان چیست؟
اصلی ترین نیازی که افراد میانسال دارند، تأمین مالی در دوران بازنشستگی است. جایی که اکثر آنها با مستمری هایی که از محل بازنشستگی شغلی خود می گیرند امورات را میگذرانند. با این مبلغ باید بتوانند رفاه نسبی برای خود فراهم آورند و بتوانند از خدمات درمانی و امکانات حوزه سلامت هم به خوبی بهره مند شوند.
اما اگر وضعیت به همین منوال پیش برود، با ورود سونامی افراد دهه شصت به دوران میانسالی و کهنسالی، کمبود امکانات در آن دوران هم به شدت احساس خواهد شد. از طرفی منابع برای دریافت مستمری هایی مثل تأمین اجتماعی هم محدود است و امکان دارد که جوابگوی تأمین مالی مناسب برای این افراد نباشد.
راهکار چیست؟
بهتر است متولدین دهه شصت از همین امروز چشم های خود را باز کنند و یک آینده نگری برای خود داشته باشند تا در دوران بازنشستگی، از رفاه نسبی برخوردار باشند. یکی از این راهکارها پس انداز مناسب و سرمایه گذاری با آن است. این پس انداز می تواند با بخشی از حقوق دریافتی یا درآمد ماهانه فرد هم باشد. برای این کار لازم است که برنامه ریزی مدون برای پس انداز و سرمایه گذاری داشته باشیم.
یکی از این برنامه ها خرید بیمه عمر و تشکیل سرمایه است. بیمه عمر می تواند بخشی از درآمد را به خود اختصاص دهد و شرکت بیمه با دریافت این مبالغ، با آن سرمایه گذای کرده و با سود آن به اندوخته بیمه نامه اضافه می کند. با جمع شدن این مبلغ و تشکیل سرمایه مناسب برای شما در دوران بازنشستگی، این امکان برایتان فراهم می شود که بتوانید این مبلغ را یکجا به صورت سرمایه یا به صورت مستمری در دوران بازنشستگی استفاده کنید.
در بیمه عمر، پوشش های بیمه ای هم وجود دارد که شامل سرمایه فوت، از کار افتادگی، فوت و هزینه پزشکی بر اثر حادثه، امراض و بیماری های خاص هم هست. این پوشش ها هم می تواند در دوران اشتغال به کار، اطمینان نسبی ایجاد کند که در صورت بروز حوادث یا اتفاقات ناگوار، مشکلات مالی کمتری بروز خواهد کرد.
بنابراین بهتر است که امروز در مورد مزایای بیمه عمر سامان بیشتر تحقیق کنید. بدانید که کدام بیمه نامه برای شرایط شما مناسب تر است و چه مزیت هایی نسبت به دیگر گزینه های سرمایه گذاری مثل بازار طلا، بورس یا حساب های بانکی بلند مدت دارد.
برای این کار می توانید به یکی از دفاتر بیمه، به طور مثال به دفتر نمایندگی بیمه عمر سامان مراجعه کنید. کارشناسان بیمه عمر می توانند به رایگان برای شما این بیمه نامه را با جزئیات کامل تشریح کنند و بهترین بیمه عمر را به شما پیشنهاد دهند.
بهتر است برای رهایی از نگرانی دوران بازنشستگی همین امروز اقدام کنیم.
