روزنامه توسعه ایرانی: چندی پیش بود که قانون جنجالی امنیت ملی برای هنگ‌کنگ با امضای شی جین پینگ، رئیس‌جمهوری چین رسماً به مرحله اجرا درآمد و کمیته دائم کنگره ملی خلق چین به اتفاق آرا به این لایحه رای مثبت داد. در آن زمان رسانه‌های هنگ‌کنگ اعلام کردند که این قانون مناقشه‌برانگیز به مقام‌های اجرایی این منطقه اجازه می‌دهد فعالیت «خرابکارانه و جدایی‌طلبانه» در هنگ‌کنگ را سرکوب کنند.
در مقابل برخی دیگر از رسانه‌ها و به‌خصوص توپخانة مطبوعاتی آمریکا اعلام کردند که این قانون نگرانی‌هایی را درباره احتمال استفاده از آن برای سرکوب صداهای مخالف در اراضی نیمه خودمختار هنگ‌کنگ ایجاد کرده است. بر اساس آنچه پکن اعلام کرد، هدف از تصویب این قانون، محدود کردن فعالیت‌های خرابکارانه، جدایی‌طلبانه و تروریستی و همچنین جلوگیری از مداخله خارجی در امور دولتشهر هنگ‌کنگ است.
مساله اصلی که در این میان باید مورد توجه قرار بگیرد این است که تصویب این قانون یک موافق اصلی و یک مخالف مشخص و علنی دارد. در یک سوی میدان، چین به عنوان کشوری که هنگ‌کنگ را از آنِ خود می‌داند حضور دارد و اساساً قانون امنیتی جدید را بر اساس منافع ملی‌اش به تصویب رساند و در طرف دیگر ایالات متحده به رهبری دونالد ترامپ حاضر است که هنگ‌کنگ را بخشی از سناریوی خود برای ضربه زدن به پکن می‌داند و به دنبال آن است که منافع این غولِ شرق آسیا (اعم از منافع اقتصادی، سیاسی و امنیتی) را به خطر بیندازد تا بتواند آن را بر اساس راهبردهای بالادستی واشنگتن کنترل کند. شکی وجود ندارد که تصویب این قانون دقیقاً برخلاف منافع ایالات متحده به شمار می‌آید و حالا ما شاهد یک نزاع تمام عیار در تمامی جهات هستیم.
آمریکایی‌ها به دنبال تحریم چین پس از تصویب قانون امنیت ملی هنگ‌کنگ هستیم. در این رابطه سناتورهای کنگره آمریکا از تحریم چین دست‌بردار نیستند، اما ترامپ اخیراً اعلام کرده به دلیل اینکه در مذاکره تجاری با پکن قرار دارد اقدام به تحریم چین نمی‌کند. اما گویا این اتفاق به نحوی دیگر رخ داده است؛ چراکه سه‌شنبه گذشته مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا در حساب توئیتر خود اعلام کرد که آمریکا به صادرات تجهیزات دفاعی و فناوری‌های حساس چندگانه تحت لیسانس وزارت بازرگانی به هنگ‌کنگ پایان می‌دهد. او معتقد است که اگر پکن هنگ‌کنگ را به عنوان یک کشور خودمختار یا یک سیستم مستقل در نظر نگیرد؛ ما تحریم‌ها را در دستور کار قرار می‌دهیم.
او در توئیتی دیگر اظهار کرد که ایالات متحده به صادرات تجهیزات دفاعی و فن‌آوری‌های حساس چندگانه به هنگ‌کنگ پایان می‌دهد و اکنون پکن باید با هنگ‌کنگ به عنوان یک کشور خودمختار و یک سیستم مستقل رفتار کند تا ما نیز چنین کنیم. این مجادله اما به اینجا هم ختم نشد. پس از تصویب لایحه امنیت ملی جدید برای هنگ‌کنگ، یک حزب متعلق به جوانان دموکراسی‌خواه در این دولتشهر که از سوی دانشجویان معترض سابق پایه‌گذاری شده بود، منحل شد. این حزب تحت عنوان «حزب دموسیستو» در توئیتر خود نوشت که ما بعد از رایزنی‌های فراوان درون حزبی تصمیم به انحلال حزب و متوقف کردن تمامی عملیات‌های گروهی آن با توجه به شرایط پیش آمده گرفتیم.
حزب دموسیستو بعد از آن این خبر را اعلام کرد که چهار تن از چهره‌های برجسته این حزب شامل جاشوا وونگ، نیتان لاو، جفری انگو و انی‌یس چوو به شراکتشان در این حزب پایان دادند. حزب دموسیستو یکی از احزاب نسل جدیدی است که در پی اعتراضات دموکراسی‌خواهانه تحت رهبری دانشجویان در سال 2014 به وجود آمدند، اما آنها با طرح مطالباتی همچون حق رای همگانی و درخواست از کشورهای خارجی برای تحریم چین، خشم پکن را موجب شدند. به همین جهت بسیاری از منابع و همچنین داده‌های موجود نشان می‌دهد که این حزب پس از تصویب قانون امنیت ملی هنگ‌کنگ و با اعمال فشار مقامات چین منحل شده است!
ایالات متحده به رهبری ترامپ هنگ‌کنگ را بخشی از سناریوی خود برای ضربه زدن به پکن می‌داند تا بتواند چین را بر اساس راهبردهای بالادستی واشنگتن کنترل کند
چه سرنوشتی منتظر هنگ‌کنگ است؟
پس از تصویب این قانون کری لام، رئیس اجرایی دولتشهر هنگ‌کنگ صریحا اعلام کرد که این منطقه نباید از تحریم‌های احتمالی که آمریکا قرار است آنها را بابت اجرای این قانون وضع کند، بترسد. او معتقد است هیچ تحریمی نمی‌تواند هنگ‌کنگی‌ها را بترساند، و مردم از نظر روانی برای این مساله آماده هستند. طبیعی است که این اظهارات مخالف سرسختی مانند پمپئو را دارد. او باز هم با دیدگاه جنگ سرد اظهارات کری لام را تحلیل کرد. پمپئو در کنفرانس مطبوعاتی به صراحت اعلام کرد که قانون سختگیرانه امنیت ملی حزب کمونیست چین، به آزادی هنگ‌کنگ پایان می‌دهد و بیانگر ترس بزرگتر حزب یعنی اراده و تفکر آزاد مردم خودش است! بدیهی است که کلید واژه سخنان پمپئو استفاده از عبارت «حزب کمونیست چین» است و حتی دموکراسی هنگ‌کنگ هم برای آنها مهم نیست.
مجموعه تصمیم‌گیرنده در آمریکا همچنان کمونیست و سوسیالیسم را یک تهدید جدی برای خود می‌داند و معتقد است که این جریانِ سیاسی به شدت در حال تهدید منافع آمریکایی است که ریاستش را یک تاجرِ محافظه‌کار و نِئوکان به عهده دارد. پمپئو معتقد است که این قانون به معنای استبداد کامل است ولی آنچه که باید از آن به عنوان یک اقدام تلافی‌جویانه نام برد، اعلام محدودیت صدور روادید از سوی چین و علیه آمریکایی‌ها است.
در این راستا ژائو لیجیان، سخنگوی وزارت امور خارجه چین اعلام کرده که ما تصمیم گرفتیم تا محدودیت صدور روادید را بر آمریکایی‌هایی که دارای سوءنیت نسبت به مساله هنگ‌کنگ هستند و در امور این منطقه دخالت می‌کنند، اعمال کنیم. این دقیقاً همان نقطه‌ای است که نشان می‌دهد چین و آمریکا وارد یک نبرد اطلاعاتی با یکدیگر شده‌اند اما به هرترتیب قانون امنیتی هنگ‌کنگ اولین قربانی خود را گرفت. روز گذشته (چهارشنبه) ژانگ شیائومینگ، معاون اجرایی دفتر امور هنگ‌کنگ و ماکائو اعلام کرد که دفتر امنیت ملی چین از قانون این کشور تبعیت می‌کند و از سیستم حقوقی هنگ‌کنگ نمی‌توان انتظار داشت که قوانین در چین را اجرایی کند.
این اظهارات بدان معناست که قانون امنیتی جدید به صورت تمام و کمال اجرایی خواهد شد. بر این اساس پلیس هنگ‌کنگ دیروز اولین مورد دستگیری براساس قانون امنیت ملی جدید را انجام داد و یک معترض را به دلیل حمل نوشته‌ای با مضمون «استقلال هنگ‌کنگ» و در اعتراض به این قانون جدید دستگیر کرد. دستگیری این فرد به دنبال هشدارهای پی در پی پلیس به معترضان به دلیل نقض قانون امنیتی جدید که از سه‌شنبه شب اجرایی شد، صورت گرفته است اما موضوع این است که پای ناتو هم به این پرونده باز شده است.
شاید برای بسیاری عجیب باشد، اما ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو هم به جمع مخالفان قانون امنیتی جدید هنگ‌کنگ پیوست. او دقیقاً همسو با مواضع آمریکا اعلام کرد که دولت چین به ارزش‌ها شامل دموکراسی، آزادی و اجرای قانون احترام نمی‌گذارد. اینکه دبیر کل ناتو چرا این موضع را اتخاذ کرده کاملاً مشخص است، اما مساله این است که چین پس از دستگیر کردن اولین معترض در روز گذشته فقط با آمریکا نمی‌جنگد، بلکه ناتو به عنوان بازوی ایالات متحده که ماهیتش مبارزه با بلوک شرق بود هم به فهرست دشمنان چین اضافه شده است.
