به گزارش سینماپرس، برنامه «هفت» به تازگی و همزمان با روزهای بازگشایی سینماها، پس از تعلیق اجباری چندماهه دوباره روانه آنتن سیما شده و همچنان بی‌تغییر و شاید بدون جذابیت‌های لازم پخش خود را از سر گرفته است.
«هفت» هرچند دور جدید برنامه‌سازی خود را کلید زده است اما کمتر می‌توان چینش جدیدی در سر و شکل برنامه، رویکرد و حتی جذابیتش احساس کرد. برنامه‌ای که بازهم به شکل غیر زنده و تا حدودی بی‌رمق در کنداکتور جمعه‌شب‌ها و البته در ساعات خاموش پخش گذاشته می‌شود.
«هفت» برخلاف سال‌های اجرای خاص فریدون جیرانی و حتی پرایراد و پرحاشیه محمود گبرلو تا موضع‌گیری‌های صریح بهروز افخمی و البته جهت گیری بی‌ربط از سینمای رشیدپور، این بار به شکلی خنثی، ساعاتی از جدول شبکه سه را مشغول دارد. حضور چهره‌ها و به اصطلاح کارشناسان تکراری و عمدتا ناشناخته این برنامه را به شکل غیرمعمولی از سر و شکل انداخته و انگار در آن کمتر خبری از آیتم‌های باجاذبه و حتی باسوگیری گذشته آن که معیار جذابیت هر برنامه‌ای است، وجود دارد.
جهتی که باید این برنامه برود
«هفت» قرار است کمکی به سینمای ایران کند و لااقل پرتره‌ای از حال و روز این سینما باشد اما بدنه نسبتا ضعیف نسخه کنونی آن، حکایت از برنامه‌ای دارد که به دلیل بی‌هدفی چه بسا خنثی و منفعل، پخش خود را ادامه می‌دهد تا ساعاتی از کنداکتور خلوت جمعه شب‌های هفته را پر کرده باشد.
شاید تنها نقطه اتکای آن به میزگرد نقد مسعود فراستی برمی‌گردد که البته در دوره‌های قبل به واسطه رویکرد و حواشی ناخواسته کمکی جدی به پرمخاطبی برنامه نیز می‌کرد اما فعلا رنگ و بوی همیشگی خود را در کلیت برنامه پیدا نمی‌کند. این برنامه به دلیل عدم جریان‌سازی کمتر مورد اقبال اهالی سینما نیز قرار گرفته و به عبارتی شاید مثل قبل جدی گرفته نمی‌شود.
درحالی که ورود به سوژه‌های محوری و خاصه حواشی جذاب در دوره جیرانی، دعوت از مهمانان پرجاذبه روزهای اجرای عجیب گبرلو و هدفمندبودن برنامه افخمی، نقطه قوتی برای «هفت» محسوب می‌شد. این امتیاز اما آنچنان که لازمه یک برنامه سینمایی است؛ در اجرای محمدحسین لطیفی و مفاد برنامه به نظر با جدیت دنبال نمی‌شود.
خبری خاص؛ شاید!
در این بین شاید نکته جالب خبری باشد که طی روزهای اخیر مبنی بر بازگشت فریدون جیرانی برای حضور در برنامه سینمایی «سینما یک» شنیده شد؛ برنامه‌ای قدیمی که رویکرد آن تنها تحلیل سینمای جهان به وسیله اکران فیلمی توام با نقادی است و آنچنان هم قرار بر جریان‌سازی ندارد اما صرفا به خاطر نام جیرانی بارها کلیک خورد چرا که برنامه با همین اسم می‌تواند معیاری برای دیده شدن پیدا کند.
«هفت» به قدر کفایت پوئن‌های جذاب یک برنامه سینمایی و به روز که به همه ابعاد سینمای ایران بپردازد را وصله خود نکرده و چه بسا ساکت و بی‌خیال از آنچه درحال گذران در سینمای ایران است، می‌گذرد.
وجود برنامه‌هایی این چنین برای جذابیت سیما، جذب مخاطب و حال و روز سینما لازم است ولی باید رویکردی مجدد به دوره‌های قبلی خود یا تغییری در جهت‌گیری خود داشته باشد.
*آنا
