اختصاصی| چرا برخی کشورها از ماسک استفاده نمی‌کنند؟

اختصاصی| چرا برخی کشورها از ماسک استفاده نمی‌کنند؟


78

1399/4/22

17:32


نوع ویروس و تحقیقات انجام شده درباره تاثیرات عفونی آن در همه جا یکسان است، پس چرا همه کشورها از یک دستورالعمل پیروی نمی کنند؟

اختصاصی| چرا برخی کشورها از ماسک استفاده نمی‌کنند؟

گروه ترجمه بهداشت نیوز - گلنوش محب‌علی: در این مطلب تاریخچه و چالش های استفاده از ماسک را در کشور های مختلف و دلیل تفاوت استراتژی های مختلف کشور های دنیا در جلوگیری از شیوع را ویروس کرونا بررسی می کنیم.

چرا کشورهای مختلف جهان توصیه های مختلفی برای استفاده از ماسک دارند؟ نروژ و سایر کشورهای اسکاندیناوی برای مقابله با شیوع ویروس کرونا توصیه ای برای زدن ماسک ندارند. سایر کشورها علاوه بر توصیه اکید جهت استفاده از ماسک، استفاده از آن را در مکان های عمومی اجباری کرده اند. نوع ویروس و تحقیقات انجام شده درباره تاثیرات عفونی آن در همه جا یکسان است، پس چرا همه کشورها از یک دستورالعمل پیروی نمی کنند؟

اکنون، شهروندان بیش از 50 کشور جهان ملزم به استفاده از ماسک به هنگام خروج از منزل و حضور در احتماع هستند. این استراتژی، در جهت تلاش برای کاهش سرعت انتشار کروناویروس مطرح شده و تعداد فزاینده ای از کشورها استفاده از ماسک صورت را در فضاهای عمومی اجباری کرده اند و برخی، حتی در صورت عدم استفاده از ماسک جریمه تعیین کرده اند. گرچه درباره استفاده از ماسک و این که تا چه اندازه این اقدام می تواند در چلوگیری از انتقال ویروس کرونا موثر باشد، نظرات متناقصی مطرح می شود. سازمان بهداشت جهانی پیش از این در بیانیه ای گفته بود افراد سالم نیازی به استفاده از ماسک ندارند و در عوض، افرادی که مشکوک به ابتلا هستند و یا علائمی دارند برای جلوگیری از انتقال ویروس باید ماسک بزنند. بر سر استفاده از نوع ماسک نیز ایده های مختلفی مطرح شد. استفاده از ماسک های فیلتر دار به جای ماسک های معمولی توصیه شد و به این ترتیب اعتبار ماسک های جراحی نیز برای جلوگیری از شیوع ویروس کرونا از بین رفت.

با ابن حال، چرا برخی از کشور ها و مردم در نقاط مختلف دنیا از ماسک استفاده نمی کنند؟‌ پاسه این است که استفاده از ماسک، فقط به دستورالعمل های دولت و توصیه های پزشکی مربوط نمی شود – بخشی از ممانعت از سوی مردم و کشور ها به فرهنگ و تاریخ و همچنین بحث در مورد شواهد و حتی در مورد آزادی های شخصی است. به عنوان مثال رای بسیاری از کشورها ، پوشیدن ماسک یک هنجار فرهنگی حتی قبل از شیوع کروناویروس بود.

در ادامه با هم دلایل به کار گیری در استراتژی های مختلف را می خوانیم. اما در ابتدا تاریخچه استفاده از ماسک را بررسی می کنیم.

در ابتدا متذکر می‌شویم که پارچه ها، فقط پارچه نیستند.

لباس ها، و به طور کلی تر پارچه ها استفاده های مختلفی دارند، این مساله درباره ماسک و همه تجهیزاتی که بخشی از صورت را می پوشاند نیز صادق است. از کلاه بالا کلاوا (کلاهی که سروگردن را می پوشاند و فقط سوراخ بینی و چشم ها مشخص است) و ماسک هایی که در هوای سرد استفاده می شوند می توان برای محافظت دربرابر سرما استفاده کرد. شال و روسری در مناطق باز مانند صحرا برای پوشاندن صورت در مقابل شن و باد کاربرد دارند. ماسک های شیرجه، جوشکاری و گاز از شما دربرابر آب، گاز و جرقه و گرما محافظت می کنند. در جنگ و ورزش نیز صورت را معمولا می پوشانند که تا در برابر انواع صلاح ها یا مشت ها مصون باشد. ماسک های پزشکی و مدرن برای حفاظت در برابر بیماری و عفونت استفاده می شوند.

از پارچه می توان برای مخفی کردن خود از نگاه دیگران نیز استفاده کرد. این کاربرد پارچه در بسیاری از مذاهب اهمیت دارد، زیرا آنها معتقدند که می توان با استفاده از روپوش خود را از نگاه نامبارک دیگران مخفی کرد. لباس بدن را پوشانده و از شناسایی آن جلوگیری می کند و فرد با پوشیدن آن می تواند شخصیت و ماهیتی متفاوت بیابد. ماسک ها در تئاتر، مراسمات مذهبی و راهپیمایی ها کاربرد دارند، زیرا ماهیت شخص را مخفی نگه می دارند. سازمان های تروریستی از لباس های مخصوصی استفاده می کنند که نه تنها از شناسایی افراد جلوگیری می کند بلکه یک هویت گروهی نیز خلق می کند. مثلا ماسک های سفیدی که گروه KKK سرشان می کنند و فقط چشم هایشان معلوم است. لباس ها می توانند با هدفی مشخص دوخته شده و برای یک چیز کاملا متفاوت استفاده شوند، مانند کلاه های بالاکلاوا که توسط سارقان بانک استفاده می شود. در زمان شیوع بیماری کرونا نیز ماسک های مختلفی را دیده ایم که هدف آنها کنترل بیماری است، مانند ماسک های جراحی، ماسک شیرجه و ماسک گاز.

*استفاده از ماسک صورت جهت محافظت در برابر بیماری

یکی از کاربرد های ماسک به عنوان وشنانده، محافظت است. ماسک های طاعون در قرون وسطی توسط پزشکانی مورد استفاده قرار می گرفت که درحال مداوای بیماران طاعونی بودند. پزشکان در آن زمان ماسک هایی نوک تیز با مواد خوشبو کننده، کت بلند، کلاه، دست کش و بوت هایی بلند استفاده می کردند. استفاده از ماسک صورت برای جلوگیری از بیماری برای اولین بار در قرن نوزدهم در بیمارستان ها مورد استفاده قرار گرفت. این ماسک ها توسط یک جراح لهستانی به نام میکولیز رادسکی در سال 1897 معرفی شد. این پزشک بخاطر پیشرفت هایی که در علم چراحی داشته نیز شناخته شده است.

اختصاصی| چرا برخی کشورها از ماسک استفاده نمی‌کنند؟

  • این تصویر یک تابلوی حکاکی شده از مس که یک پزشک در زمان شیوع طاعون قرن هفدهم را در روم نشان می دهد.

در زمان شیوع بیماری آنفولانزا در اسپانیا در سال های 1918-1920، ماسک های جراحی در خارج از بیمارستان ها نیز مورد استفاده قرار گرفتند. در بسیاری از شهرهای امریکا استفاده از ماسک در مکان های عمومی آزاد شد، اما تا قبل از آن برای جلوگیری از حملات KKK کسی حق استفاده از ماسک را نداشت.

*ماسک های صورت در جنوب شرقی آسیا

استفاده از ماسک در ژاپن و چین از زمان شیوع آنفولانزا در اسپانیا شروع شد اما پس از پایان بیماری نیز همچنان ادامه یافت. دلایل زیادی برای این مساله وجود دارد. اول اینکه دلایل علمی استفاده از ماسک ثابت شده، بعلاوه درست یا غلط استفاده از ماسک  به مفاهیم فرهنگی قدیمی از خلوص درونی و ناخالصی بیرونی مرتبطاست. بنابراین ماسک تبدیل به نمادی برای محافظت در برابر خطر شده است.

اختصاصی| چرا برخی کشورها از ماسک استفاده نمی‌کنند؟

  • نخست وزیر ژاپن، شینزو آبه که ماسک به صورت زده است. استفاده از ماسک در ژاپن و چین از زمان شروع بیماری آنفولانزای اسپانیایی رایج شد اما بعد از پایان بیماری نیز استفاده از آن ادامه یافت.

در ژاپن استفاده از ماسک پس از آنفولانزای اسپانیا کاهش یافت اما مردم استفاده از آن را متوقف نکردند. استفاده از ماسک مجددا پس از شیوع آنفولانزا در سال های 1948-1950 و 1966-1968 ادامه یافت. از ماسک ها برای کاهش آلرژی در دهه 1970 استفاده می شد. در زمان شیوع بیماری سارس در سال 2003، استفاده از ماسک صورت بصورت قابل توجهی افزایش یافت و در زمان شیوع آنفولانزی مرغی در سال 2004 به اوج خود رسید. ماسک ها تبدیل به سلاحی کلیدی دربرابر بیماری های همه گیر شدند.

محیط کاری یکی از مهمترین جنبه های زندگی یک فرد ژاپنی را تشکیل می دهد. در آن زمان نیز استفاده از ماسک در محیط کاری رایج شد، دولت مردم را تشویق به استفاده از ماسک در مکان های عمومی و حتی مکان هایی کرد که احتمال وجود عفونت و بیماری در آنجا وجود نداشت. زدن ماسک به منزله قبول مسولیت سلامتی خود و خانواده است و بروی وضعیت مالی شرکت ها و اقتصاد کشور نیز تاثیر می گذارد. این مساله حین تغییرات سیاسی از سال 1990 شدت گرفت و مسولیت بیشتری را متوجه افراد جامعه کرد.

مطالعه ای که درباره استفاده از ماسک در سال 2011 در توکیو انجام شد نشان داد که ماسک ها برای جلوگیری از شیوع بیماری و یا انتقال آن به دیگران است، همچنین نشانه کلی حفاظت و احترام به دیگران محسوب می شود. افراد بیمار و کسانی که ارتباط نزدیکی باهم داشتند باید از ماسک استفاده می کردند، مثلا در زمان مسافرت یا حضور در مکان های عمومی. البته مردم به دلایل دیگری نیز از ماسک استفاده میکردند، مثلا برای محافظت از تابش نور خورشید و یا در زمانی که فرد زمان کافی برای آرایش صورتش نداشت. بهرترتیب این ماسک ها تبدیل به بخش جدایی ناپذیر پوشش مردم شده اند، عده ای هم که از ماسک استفاده نمی کنند باید علت انتخاب خود را توجیه کنند.

*استفاده از ماسک در ژاپن

استفاده از ماسک صورت در چین نیز مانند ژاپن از زمان شیوع بیماری آنفولانزا در اسپانیا شروع شد. یک مجموعه تلویزیونی در سال 2015 که درباره خطرات بیماری منتشر شده توسط هوا در شهرهای چین ساخته شده بود نیز نفش مهمی در این میان ایفا کرد. آگاهی از ماسک صورت بعنوان ابزاری برای جلوگیری از بیماری ایحاد شده و منجر به افزایش چشمگیری در استفاده از آن شد.

اختصاصی| چرا برخی کشورها از ماسک استفاده نمی‌کنند؟

  • این تصویر یک خانواده چینی را نشان می دهد که در یک ایستگاه قطار در شهر هانکو در 21 ژانویه 2020 از ماسک استفاده کرده اند.

در چین نیز استفاده فزاینده از ماسک طبق یک فلسفه قدیمی انجام می شود. در فلسفه چینی حفظ سلامت جسمانی، ذهنی و روحی ارتباط تنگاتنگی با عدم بیماری دارد، همچنین به حفظ تعادل میان سردی و گرمی نیز مرتبط است که آن را یین و یانگ می نامند. ماسک با ممانعت از ورود سرما به شش ها باعث حفظ این تعادل می شود. محافظت در برابر سرما و آلودگی هوا، دلیل محکمی برای زدن ماسک در چین است. ماسک در چنینی حالتی رابطه جالبی میان نحوه تفکر سنتی، درمان مدرن غربی و محصولات تولید شده در صنعت چین برقرار می کند.

*ممنوعیت استفاده از ماسک و مخالفت با آن

شکی نیست که در سال های اخیر استقاده از بورکا و نقاب باعث بروز انتقادهای زیادی درباره ماسک شده است. فرانسه جزء اولین کشورهایی بود که یک قانون جامع را در این زمینه تصویب کرد. در سال 2004 فرانسه استفاده از سمبل‌های مذهبی مانند روسری را در مدارس دولتی ممنوع کرد. این ممنوعیت تا سال 2011 ادامه داشت اما دیگر بدلایل مذهبی این مساله ممنوع نشده بود، بلکه بخاطر حفظ امنیت و هویت افراد بود. این ممنوعیت در سواحل، مدارس، تئاتر، مکان های حمل و نقل عمومی و در خیابان ها رعایت می شد. بسیاری از کشورهای اروپایی نیز ممنوعیت های مشابهی را آغاز کردند.

اختصاصی| چرا برخی کشورها از ماسک استفاده نمی‌کنند؟

  • یکی از تظاهر کنندگان حین مراسم تشیع جنازه قربانیان ویروس کرونا در مقابل کاخ سفید در واشنگتن در 20 می سال 2020 ماسکی روی صورتش زده که روی آن نوشته " ترامپ دروغ می گوید، مردم می‌میرند". رنگین پوستان امریکایی مخصوصا سیاه پوستان ترس خود از زدن ماسک در مکان های عمومی و اشتباه گرفته شدنشان با مجرمان را به اشتراک گذاشته‌اند.

در نروژ هر چیزی که صورت را بپوشاند در مدارس و سازمان های دولتی ممنوع شده است. هلند قانونی جامع دارد که طبق آن استفاده از چنین پوشش هایی را مکان های حمل و نقل عمومی، مدارس، بیمارستان ها و شرکت های دولتی ممنوع کرده است اما مردم می توانند در خیابان از این پوشش ها استفاده کنند. این ممنوعیت شامل هرنوع پوششی برای صورت می شود، حالا فرقی نمی کند که دلیل این پوشش چیست و شامل کلاه موتور سواری و موارد مشابه آن نیز می شود. برخی کشورها استفاده از پوشش به دلایل پزشکی را جزء معافیت های خود قرار داده‌اند.

درحالی که استفاده از ماسک در جنوب شرقی آسیا بصورت گسترده ای مورد مطالعه قرار گرفته، اما کشورهای غربی تمایل کمتری به استفاده از ماسک دارند. بسیاری از آسیایی ها بخاطر استفاده از پوشش مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند. دانشمندان مشکلات استفاده از ماسک در امریکا را بررسی کرده اند. باوجود این حقیقت که بسیاری از کارشناسان براین باورند که زدن ماسک از فرد و دیگران در برابر بیماری جلوگیری می کند، اما تمایل چندانی برای زدن ماسک وجود ندارد. این موانع شامل عدم دیدن حرکات چهره طرف مقابل تا مظنون شدن فرد بعنوان یک مجرم است. از نظر غربی ها ماسک زیبایی چهره را از بین برده و استفاده از آن حس ناراحتی باخود بهمراه دارد.

بسیاری از کشورهای اروپایی مانند نروژ بصورت قانونی استفاده از پارچه ای که بخشی از صورت را بپوشاند را ممنوع کرده اند. کشورهای آسیای غربی که درگیر بیماری کرونا شده اند از ماسک استفاده می کنند. کشورهای غربی دیرباور که دارای صنعت محدودی در زمینه تولید ماسک هستند و تجربه چندانی برای استفاده از آن ندارند حال باید با شیوع این بیماری مواجه شوند. ماسک ها نیز مانند پارچه ها که دارای لایه های مختلف هستند، معانی مختلفی در بردارند. مخالفت علمی درباره مسائل مربوط به کنترل بیماری های عفونی تنها فاکتور تعیین کننده انتخاب استراتژی نیست. پوشاندن صورت همیشه اثرات مختلفی را به دنبال خواهد داشت.

*ماسک برای جلوگیری از ویروس کرونا

با شروع شیوع ویروس کرونا در اوایل سال 2020 و همه گیر شدن بیماری COVID-19 در بسیاری از کشور ها، هر کدام از آن ها استراتژی هایی را برای جلوگیری از شیوع هر چه بیشتر این ویروس به کار گرفتند. یکی از رایج ترین راهبردها، قانون استفاده از ماسک در مکان های عمومی است. بسیاری از کشورها در سراسر جهان و همچنین برخی ایالت های آمریکا دستورالعمل های مختلفی را برای استفاده مردم از ماسک صورت در مکان های عمومی برای امتحان کردن و محدود کردن شیوع coronavirus اعمال کرده اند.

در ابتدا، بسیاری از کشورها در سراسر جهان دستورالعمل های مختلفی را برای استفاده مردم از ماسک صورت در مکان های عمومی برای کاهش شیوع ویروس کرونا و محافظت از افراد سالم ازامایش کردند. به عنوان مثال گرچه در مناطقی از آسیا پوشاندن صورت عملی غیر متعارف و ناپسند است، اما کشور هایی مانند سنگاپور در صورت عدم پوشیدن ماسک، براس شهروندان جریمه در نظر گرفت. در آمریکا نیز، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)  به استفاده از ماسک در مکان هایی که حفظ فاصله اجتماعی دشوار است، توصیه کرد. استرالیا اما در گروه کشور هایی که ماسک را اجباری کرده اند قرار نداشت. این کشور به شهروندان خود گفته بود در صورت برخورداری از سلامتی، نیازی به استفاده از ماسک ندارند.  

در کشور های آسیایی مانند چین، تایوان یا هنگ هنگ، حتی پیش از همه گیر شدن ویروس کرونا، استفاده از ماسک مرسوم بود. مردم این کشور ها به دلیل این که در سال های گذشته بیماری هایی مثل سارس را تجربه کرده بودند، همچنان به استفاده از ماسک ادامه می دادند.

ونزوئلا جزء اولین کشورهایی بود که استفاده از ماسک را در ماه ماس میلادی در ملا عام اجباری اعلام کرد. ویتنام نیز پویدن ماسک را برای شهروندان خود در 16 ماه مارس اجباری کرد.

در 18 مارس جمهوری چک، اولین کشور اروپایی بود که استفاده از ماسک را در برخی مکان های عمومی،‌ مانند داروخانه ها، بیمارستان ها و وسایل خمل و نقل عمومی اجباری کرد.

دولت اسلواکی نیز در 25 مارس سال جاری میلادی نیز با حضور در مراسم سوگند و استفاده از یک ماسک قرمز هماهنگ با سایر لباس هایش،سعی کرد پوسیدن ماسک را عادی جلوه دهد.

در تاریخ 29 مارس، بوسنی هرزگوین هم به جرگه کشورهایی پیوست که پوشیدن ماسک در آن ها اجباری شد.

در 4 آوریل، کشور کلمبیا برای شهروندان خود، استفاده از ماسک را در وسایل خمل و نقل عمومی و سایر مکان های پرتردد، مثل فروشگاه ها و بانک ها اجباری اعلام کرد.

امارات متحده عربی در همان تاریخ، به شهروندان خود اعلام کرد در صورت خروج از منزل باید از ماسک استفاده کنند.

دو روز بعد، در تاریخ 6 آوریل کوبا و یک روز بعد اکوادور هم به کشور هایی پیوستند که استفاده از ماسک برای شهروندان آن ها اجباری شد.

در تاریخ 6 آوریل، صدراعظم کشور اتریش، سپاستین کورتز اعلام کرد که کشورش برای استفاده از ماسک به یک تصمیم بزرگ نیاز دارد، جون تا به این زمان اتریشی ها با استفاده از ماسک بیگانه بودند.

در افریقا شمالی، مراکش بود که استفاده از ماسک را در تاریخ 7 آوریل اجباری کرد و هشدار داد شهرواندانی که از این قانون پیروی نکنن به سه ماه زندان و پرداخت جریمه ای معادل 1300 درهم محکوم می شوند.

در همان روز، ترکیه به همه شهروندان خود دستور داد در صورت حضور در اماکن عمومی و شلوغ، از ماسک استفاده کنند. در آن زمان این کشور که در بین کشور های خاورمیانه، از ایران در تعداد بیماران مبتلا به کووید 19 پیشی گرفته بود، اعلام کرد در بین خانواده ها ماسک رایگان توزیع می کند.

در 8 آوریل، ال سالوادور و شیلی هم به کشور های دیگر پیوستند.

در 9 آوریل کشور کامرون،‌ استفاده از ماسک را اجباری اعلام کرد و به زودی ده ها کشور آفریقایی دیگر، از حمله آنگولاة بنین، بورکینافاسو، گینه، اتیوپی، گابن، کنیا و ... نیز همین راهبرد را در پیش گرفتند.

در نیجریه و آرژانتین نیز تا 14 آوریل استفاده از ماسک در محافل عمومی احباری شد.

هلند در تاریخ 16 آوریل، لوکزامبورگ در 20 آوریل و جامائیکا در 21 آوریل هم به سایر کشور ها پیوستند و ماسک در آن ها اجباری شد.

در تاریخ 22 آوریل، آلمان کشور بعدی اروپایی بود که ماسک را برای شهروندان خود اجباری اعلام کرد. در همان روز، بحرین این راهبرد را در پیش گرفت.

در 26 آوریل، قطر استفاده از ماسک را برای کارمندان دولت، بخش های خصوصی و فروشگاه های مواد غذایی و برخی مکان های دیگر اجباری اعلام کرد.

3 ام ماه می،‌هندوراس و دو روز بعد اوگاندا نیز از شهروندان خواست هنگان خروج از منزل از ماسک استفاده کنند.

10 ماه می، فرانسه با علام این که این کشور قرار است روز بعد از قرنطینه خارج شود، پوشیدن ماسک را اجباری کرد.

اسپانیا در تاریخ 20 ماه می، برای شهروندان بالا تر از 6 سال پوشیدن ماسک را در مکان هایی که امکان حفظ فاصله اجتماعی بیشتر از 2 متر فراهم نیست، اجباری کرد.

کره جنوبی، 26 ماه می نیز استفاده از ماسک را برای شهروندان خود در وسایل عمومی و تاکسی ها اجباری کرد. همان روز لبنان هم این راهبرد را به کار گرفت. پاکستان نیز در 30 ماه می ماسک را برای شهروندان اجباری کرد.

این رویه تا کنون دارد و در حال حاضر در بیش از 50 کشور استفاده از ماسک اجباری است.

منابع :

http://bia2safa.net/goto/web/url/1791536

http://bia2safa.net/goto/web/url/1791537

مطالب مشابه


نظرات


تصویری


ویدئو