چرایی حفظ یادمان‌های هنری تاریخ معاصر ایران از غرب تا شرق و از شمال تا جنوب

58

1399/4/24

13:02


عطیه پژم: در دو دوره اخیر جشنواره مد و لباس فجر با بهره‌گیری از ظرفیت‌های منطقه آزاد چابهار و دو استان گلستان و خراسان شمالی، نظر طراحان مد و لباس ایرانی به سمت این مناطق از معماری، لهجه و گویش گرفته تا لباس اقوام و آداب‌ و رسوم مردم جلب شد.

چرایی حفظ یادمان‌های هنری تاریخ معاصر ایران از غرب تا شرق و از شمال تا جنوب

سرویس مد و لباس هنرآنلاین: درک از ظرفیت‌های اقلیمی و جغرافیایی موجود در مناطق مختلف ایران، گامی مهم و ضروری در تشخیص راهکارهای موردنیاز برای کنترل تعارضات و تلاطمات فرهنگی به شمار می‌رود و در سال‌های اخیر، علی‌رغم تمامی بحران‌های اقتصادی و تحریم‌های نفتی، جمعی از هنرمندان عرصه‌های گوناگون و مدیران حوزه فرهنگ تلاش کرده‌اند تا با ایجاد تعاملات، قوا و بنیه تاریخی و جغرافیایی مناطق مختلف ایران را به مدد حفظ و اعتلای فرهنگ و هنر معاصر ایران بیاورند.

بر این اساس، حفظ یادمان‌های هنری تاریخ معاصر از غرب تا شرق و از شمال تا جنوب با تکیه‌ بر کارکردهای فرهنگی، قلمروی نو در مسیر ایجاد زیرساخت‌های اجتماعی معاصر به وجود آورد و در مقام عمل، مهم‌ترین جشنواره‌های دولتی کشور در عرصه فرهنگ و هنر یعنی فجر را به سمت و سویی متفاوت با گذشته کشاند.

کما این که در هشتمین جشنواره بین‌المللی مد و لباس فجر، بسترهای مناسب برای برگزاری بخش بین‌الملل این رویداد در منطقه آزاد چابهار ایجاد شد و از آن زمان به بعد بود که نه‌تنها، نظر رسانه‌ها به سمت ظرفیت‌های اقلیمی، تاریخی، فرهنگی و هنری این منطقه بیش‌ازپیش جلب شد، بلکه آحاد جامعه نیز به شکلی متفاوت در معرض نشانه‌های جغرافیایی و تاریخی این بخش قرار گرفتند.

این اتفاق در نهمین دوره این جشنواره نیز به شکلی دیگر و با بهره‌گیری از ظرفیت‌های دو استان گلستان و خراسان شمالی رقم خورد و نظر طراحان مد و لباس ایرانی را به سمت هر آنچه در این دو استان از معماری، لهجه و گویش گرفته تا لباس اقوام و آداب‌ و رسوم مردم آن مناطق جلب کرد.

این ایده که برای حفظ میراث فرهنگی، باید در بدو امر به سراغ محل تولد این میراث و شناسایی ظرفیت‌های موجود هر منطقه رفت را می‌توان به‌عنوان نوعی زیبایی‌شناسی هنری قلمداد کرد که اتفاقاً دارای ارزش هنری بالایی بوده و نمی‌توان به‌سادگی از کنار دستاوردهای پژوهشی آن عبور کرد.

به‌هرروی جامعه معاصر، با شناخت و کسب اطلاعات از جاذبه‌های تاریخی تمدن کهن ایران و همچنین بازگشت به اصل هنری و ریشه‌های فرهنگی در مناطق مختلف این سرزمین، قادر خواهد بود به دیدگاهی جدید در خصوص ترویج هنری هویت‌مدار و اصیل نائل آید و مشکلات عدیده‌ای را که این روزها در مسیر حفظ ارزش‌ها و اعتلای فرهنگ مبتنی بر خاستگاه اقلیمی و جغرافیایی بر سر راه مدیران دولتی در حوزه فرهنگ و هنر وجود دارد، به قدرت از سر راه بردارد.

جریان‌سازی در این زمینه بدون شک نیازمند تجمیع قوای علمی، تاریخی، فرهنگی و ادبیاتی در تمامی استان‌های کشور است و هرقدر بتوانیم از مناظر هنری به این جریان نگاه بیاندازیم، مسیر شناسایی و بهره‌مندی از ظرفیت‌های متنوع را به شکلی اصولی و حرفه‌ای طی خواهیم کرد.

مطالب مشابه


نظرات


تصویری


ویدئو